Και να αδερφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα
δε χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε
ακόμα πιο απλοί.
Θα β ρ ο ύ μ ε… αυτά τα λόγια
που παίρνουνε το ί δ ι ο βάρος
σ’ όλες τις καρδιές,
σ’ όλα τα χείλη,
έτσι να λέμε πια
τα σύκα-σύκα
και τη σκάφη-σκάφη.
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι
και να λένε:
“Τέτοια ποιήματα
σου φτιάχνω εκατό την ώρα”.
Α υ τ ό… θέλουμε κι εμείς.
Γιατί ε μ ε ί ς… δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,
απ’ τον κόσμο.
Εμείς… τ ρ α γ ο υ δ ά μ ε
για να σ μ ί ξ ο υ μ ε τον κόσμο.
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα
δε χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε
ακόμα πιο απλοί.
Θα β ρ ο ύ μ ε… αυτά τα λόγια
που παίρνουνε το ί δ ι ο βάρος
σ’ όλες τις καρδιές,
σ’ όλα τα χείλη,
έτσι να λέμε πια
τα σύκα-σύκα
και τη σκάφη-σκάφη.
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι
και να λένε:
“Τέτοια ποιήματα
σου φτιάχνω εκατό την ώρα”.
Α υ τ ό… θέλουμε κι εμείς.
Γιατί ε μ ε ί ς… δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,
απ’ τον κόσμο.
Εμείς… τ ρ α γ ο υ δ ά μ ε
για να σ μ ί ξ ο υ μ ε τον κόσμο.
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Γιάννης Ρίτσος και Νίκος Ξυλούρης
( Ντουέτο )
^
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου