ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΒΟΜΒΑΡΣΙΜΟΣ 1939-1945

Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης και οι βομβαρδισμοί στον Β’ Παγκόσμιο

Ας μου επιτραπεί να εκφράσω διαφωνία με το άρθρο

α)η Λουφτβάφε δεν βομβάρδισε την Μόσχα γιατί απλά τα αεροπλάνα της όπως και τα οχήματα της Βέρμάκτ είχαν πρόβλημα αν κινήθουν στο Ρωσικό Χειμώνα (δεν είχαν τα κατάληλα αντιψυκτικά λάδια το 1941 και έτσι και αλλιώς δεν περιμέναν ότι θα πολεμούσαν και τον χειμώνα  )

β) η Λουφτάβε ακομά και να ήθελε να κάνει στρατηγικές επιχειρήσεις δεν είχε τα καταλλήλα αεροπλάνα (τα τετρακινητήρια σαν το Ηενκέλ 177 Κονδώρα καιτο Φόκε Βούλφ 200 "Πλήγη του Αταλαντικου ήταν  προβληματικά και τα τρικινητήρια σαν το Γουγκερ 52 και δικνητήρια σαν το Γιουγκερ 88 απλά δεν είχαν τα προσόντα για αυτό το είδος πόλεμου) Ετσι και αλλιώς η Λουφτβάβε ήταν μια τακτική δύναμη και ως τέτοια είχε δεν μπορούσε να χρησιμοποιήθει σε στρατηγικές επιχειρήσεις 'όπως δείχνει και η ιστορία της προτείνομενης αλλά μηδέποτε εκτελεσθείσας επιχειρήσεως "Σιδερένιο Σφυρί" [1]'Όταν η πλάστιγγα του πολέμου εγείρε κατά των ναζί για λόγους που θα σναφερθούν παρα κάτω το 1944 μετέτρεψαν τις μονάδες βομβαρδίσμου σε μονάδες καταδιωκτικών [2] (βάζοντας και το αρχίκο Jστον τίτλο μονάδας από την γερμανική λέξη για καταδιωκτικό) και το προσωπικό που ΄παρέμεινε ήταν οι τυχεροί καθώς το "περισευούμενο" προσωπικό μεταταχθήκε...στο πεζικό του Γερμανικού στρατού ή στα Βάφφεν Ες Ες (οι πιο ατύχοι από όλους)

γ) ο βομβαρδιισμός ακριβείας ήταν άπιαστο όνειρο στον Β! ΠΠ (εκτός αν μιλάμε για βομβαρδίιστικά κάθετου εφόρμησης σαν το Γιουγκέρ 87 Στούκα , το Ιλλιούσιν 2  Στουρμοβίκ   αλλά αυτά δεν είχαν την εμβέλεια και τις δυνατότητες να κτύπησούν στόχους πέρα από το πέδίο μάχης άρα δεν μας απάσχολουν εδώ) Π.χ.  εκτιμάται ότι μόλις 5% των βομβών των βρετανικών βομβαρδισικών εβρίσκαν τον στόχο τους .Άρα οι πιθάνοτήτες να πλήγουν μόνον τα εργοστάσια ήταν μικρές.Επίπλέον ο επιστημονικός σύμβουλος του Τσωρτσίλ βάσιζόμενος στις θεώριες του Ντουέ ήταν της απόψης ότι ο βομβαρίσμος των κάτοικίων των εργάτικων κατοικιών θα παρεμπόδιζε την βιομηχανική παραγώγη και επίπλεον μπορεί να έστρεφε τους εργάτες εναντίον των Ναζί (και στα δύο έκανε λάθος) Παραπλήσιες απόψεις εξεφράζε και ο πτέραρχος Χάρις διιοηκητής της Διοηκήσης Βομβαριδιστικών από το 1942 και ο "αρχιτέκτονας" της επίιθεσης στη Δρέαδη οποίος θεωρούσε τις επιθέσεις σε βιομηχανιούςστόχους ως το λόγο υπάρξης των βομβαρδιστικών, ακολουθώντας και αυτος τις θεωρίες του στρατηγου Ντουέ αλλά και του πτεραρχου Τρεσαρντ, ιδρυτή της RAF.Βέβαια υπάρχει και το ενδεχόμενο οι Βρετανοί να ήθελαν να βομβαρσίσουν τις κατοκοιμένες περιοχές της Γερμανίας -Αυστρίας εις ανταπόδοση για το Κόβεντρυ και άλλες περιοχές την περίοδο 1940-1941 (" Μπλίτζ¨" και Μπαιμπύ Μπλίτζ" αντίστοιχα)Το Άβρο Λανκαστέρ αντιθέτα με τα γερμανικά αντιστοιχα του ένα αξιοπίστο αεροπλάνο το οποίο μπορούσε να χρησιμοποιήθει σε τέτοιυ είδους αποστολές

δ)Οι Αμερικάνοι ακολουθούσαν το παράδειγμα των Βρεττανών με την διαφορά ότι προτιμούσαν να επιχειρούν την μέρα ένω οι Βρετάνοι την νύχτα .αν και ήταν αυτοί που επνοήσαν το "capret bombing" καθώς είχαν στην διαθέση μεγαλύτερες δυνατοτήτες παραγωγής αεροπλάνων απο τους άλλους εμπολεμους  άρα δεν τους έννοιζαν και τόσο οι απώλειες μιας τέτοιοας τακιτικής.Επίσης με το Μποειγκ Β-17 είχαν ένα χρήσιμο αεροπλανο για αυτο το είδος πολέμου.Η επίθεση στο Πλοέστι όπως και η αιματηρώς αποτυχημένη επίθεση στο μεγαλύτερο Γερμανίας εργοστάσιο παραγωγής ρουλεμάν το 1943 ήταν στρατηγικές επιχειρήσεις με στόχο την καθηλώση της γερμανικής πολεμικής μηχανής

ε) Η περίπτωση της Σοβιετικής Αεροπορίας είναι διαφορετική Αν και είχε ενα αξολόγο  τετρακινητήριο βομβαρδιστικό το Ιλιούσιν 4 οι συνθήκες του πολέμου και ειδκότερα το γεγονός ότι οι Σοβιετικοί απωθήιθηκαν περίπου 1000 χιλίομετρα στα ανατολικά σήμαινε ότι οι στόχοι στην Γερμανία ήταν εκτός ακτίνας δράσης του. το Τουπόλεφ SB (παραπλήσιο με το Μπριστόλ Μπενχαίμ που έίχε και η Ελληνική Βασίλική Αεροπορία)  δεν είχε καλυτέρη τύχη απένανττι στα γερμανικά καταδιωκτικά από το αεοπλάνο το οποίο είχε η εμπνεύσειι την κατασκευή του   Επίπλέον όπως ανακάλυψαν και οι γερμανοι από το 1943 και μετά οι επιχειρήσεις βομβαρδίσμου προαπετούν τουλάχιστον  μια ισσοροπία στον άερα ενω οι Σοβιετικοί την περίοδο 1941-1943 πολεμούσαν σε ένα εχθρικό για αυτους ουρανό και όπως αναφέρεται στα απομνημονευματα ένος βετερανού της Σοβιετικης αεροπορίας στο ξεκινήμα του πολέμου "η αξοσημειώτη αεροπορική  δυνάμη βομβαρδιστικών των Σοβιετικών υπέστη καταστροφικές απώλειες3.Υπο αυτές τις συνθήκες και με τους νάζι "προ το πυλών" της Μόσχας και έχωντας χάσει σημαντικά κομμάτια του εδάφους τους και έχωντας μέχρι το τέλος του πολέμου απέναντι τους την μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων του Άξωνα ήταν υποχρεωμένοι να βασίζονται περίσοτερο στα ελαφρά βομβαρδιστικά τους και να αφήσουν τον στρατηγικό βομβαρδιστικό κατα μέρος καθώς τους ήταν μια "άχρηστη πολυτέλεια"  με άλλα λόγια να χρησιμοπιήσουν περίσσότερο τα Ιλλιούσιν 2 Στουρμοβικ παρά το Ιλιούσιν 4.Για το πρώτο μάλιστα ο Ιωσήφ Στάλιν φέρέται να έχι δήλωσει ότι είναι απαρίτητο στην Σοωιετική πολεμική μηχανή "όπως το οξυγόνο και το ψωμί"Αρα η Σοβιετική αεροπορίία δεν παραιτηθήκε από την επιλογή για βομβαρδισμό , απλά το μεγαλυτέρο μέρος του πολέμου (1941-1944) δεν μπορουσε να το πράξει και την περίοδο 1944-1945 με τον Ερυθρό Στρατό να πραγματοποιεί σχετικα΄γρήγορν προέλαση στην Αν. Ευρώπη δεν είχε και πολύ νοοήμα να βομβαρδίσει πόλεις που σύντομα θα ήταν ύπο τον έλεγχο ττων Σοβιετικών

στ)Κλείνοντας κρίνεται σκόπιμο να κάνουμε και μια συντόμη ανάφορα στην Ιταλική αεροπορία..Παρά το γεγόνος ότι οι θεωρία που προέρινε τον στρατηγικό βομβάρδισμο τως τον αποφασίστικο παράγοντα νίκης στον πόλεμο είχε διατυπωθει από εναν Ιταλό γνωστο ως στρατηγο Ντούε (οι Ιταλοί πάντως προσφέρουν το όνομά του ως Ντούχε)  όχι μόνο απετύχαν να πραγματοποίσουν όσα προεβλέπε η θέωρία του (αποτύχια την οποία την μοιράζονταν με ΟΛΕΣ τις υπόλοιπές αεροπορίες του Β! ΠΠ) αλλά γενικά απέτυχαν σε όλες τις αποστολές που είχαν π.χ. την παρεμπόδιση επιστράτευσης ,συγκέντρωσης , και προώθησης στο μέτωπο των Ελληνικών δυνάμεων κατα την εναρκτήριο περίοδο του ΕλληνοΙταλικού Πολέμου καιθώς τα τρικηνητήρια Σαβοί Μαρκέτι 79 δεν είχαν ούτε τις επδόσεις αλλά ούτε ήταν διαθέσιμα στην πόσοτητα που θα τους έδινε μια πιθάνοτήτα έστω για να επιτελέσουν την απόστολη τους....Γένικα σε αυτόν τον τομέα όπως και στους υπόλοίπους που αφορούν τα οπλίκα συστήματα του Β! ΠΠ (με εξαίρεση τα μικρουποβρύχια)  οι Ιτάλοι ήταν στην θέση ένος πυγμάχου ελαφρών βαρών που βρέθηκε να συμετάσχει σε αγώνα βάρεων βαρών
Σημειώσεις
1. Kerrigan,Michael, 2001,World War Plans that never happened 1939-45 Λονδίνο, Amber books lLtd. σσ 134-135
2. Wolfarang Dierich, 1973,Kampfgeschwader Edelweis,,Λονδίνο, Ian Allan Ltd.,σελ.85
3 Reshetivikov Basliy, 2008,Bomber piot on the Easern Front,Λονδίνο, Pen and Sword, Ltd., Εισαγωγή.

ΒΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

1.  Kerrigan,Michael, 2001,World War Plans that never happened 1939-45 Λονδίνο, Amber books
2.  Reshetivikov Basliy, 2008,Bomber piot on the Easern Front,Λονδίνο, Pen and Sword, Ltd.
3.  Wolfarang Dierich, 1973,Kampfgeschwader Edelweis,,Λονδίνο, Ian Allan Ltd.,σελ.85