Μαΐου 27, 2016 στις 1:20 μμ
Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον, να μας πει κάποιος που γνωρίζει, πόσοι Έλληνες ήταν
στα στρατεύματα των Οθωμανών ενάντια στην τυραννία της Ρωμαϊκής κατοχής και χριστιανικής θηριωδίας.
Μαΐου 27, 2016 στις 1:52 μμ
Οι δικες μου πληροφορίες λένε ότι Οι Ελληνες που πολεμησαν υπερ των οθωμανων
ηταν πολυ περισσοτεροι,απο τους Ελληνες που προασπιστηκαν το Βυζαντιο.
Μαΐου 27, 2016 στις 4:22 μμ
Στην πτωση τις Κωνσταντνουπολης, ως αμυνα ειχε 26 πλοια και 5,000
στατιωτες + 2,000 μισθοφορους = συνολον 7,000 μονο δλδ ψιχουλα.!
Η Οθωμανικη Αυτοκρατορια ειχε 80 χιλιαδες στρατο, και 120 πλοια,? και το
βιντεο λεει (6:24) οτι καποιος (εφιαλτης?) αφησε μια μικρη θυρα
(σιγουρα οχι κατα λαθος) ανοιχτη και ετσ τα μεμετια βρηκαν ευκαιρια να
κανου εισβολη μεσα στην πολη.!!!
Μαΐου 28, 2016 στις 10:35 πμ
….Αναμένουμε εναγώνιως τις «ιστορικές πηγές» κάποιυ για το δήθεν
γέγονος ‘της υπάρξης περισσότερων Ελλήνων στα οθωμανικά στίφη από αυτούς
που ηπέτουσαν στον «Βυζαντινό» Στράτο…Το ΄γεγονός ότι στα οθωμανικά
στίφη υπήρχαν και Σέρβοι ( στο μηχανικό. αν και έφτασαν ΜΕΤΑ την Άλωση),
ούγγρός (ο αρχιπυροβολήτης) εξομώτης βούλγαρος (ο αρχιναύαρχος) κτλ ΔΕΝ
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ …όπως όσοι Ισπάνοι (πιο σωστά υπήκοιοι της
Καστίλης-Λεόν και Αραγωνίας) σπάζονταν το ισλάμ και στρατεύονταν
έναντίον των ομοεθνών τους ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΕΠΑΥΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΠΑΝΟΙ και είχαν
(κα δικαίως) την αντίστοιχη μεταχείρήση από τους Ισπάνους ειδικά την
περίοδο 1483-1492 (τέλική φάση της Reconqiista) το ίδιο μπορεί να
ειπώθει για όσους «έλλήνες» στρατεύονταν εθελοντικά στα οθώμανικα στίφη
…ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ….το ‘ίδιο μπορείν να
ειπώθειι (και δικαίως) για όους πολίτες της ΕΣΣΔ στρατεύονταν στις
ναζιστικές ορδές….Η ειρώνια του πράγματος είναι ότι ακόμα και
οριενταλιστές Ιστορικοί (άρα ύποποι για φιλοτουρκισμό) σαν το Δρ. David
Nicolle δεν έχουν τολμήσει να ισχυρισθούν οτί τάχα ύπηρχαν περισσότεροι
ελλήνες στους οθωμάνους…αλλα΄το γράφει κάποιος που «βάπτσε» τον ΡΩΜΑΙΟ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ Σουήτωνιο ,,,»εβραίο ραββίνο»….Ποίος είναι ο πλέον αξιοπ
Like
Βούλγαρης Χρήστος said
Μαΐου 28, 2016 στις 10:39 πμ
….Αναμένουμε εναγώνιως τις «ιστορικές πηγές» κάποιυ για το δήθεν
γέγονος ‘της υπάρξης περισσότερων Ελλήνων στα οθωμανικά στίφη από αυτούς
που ηπέτουσαν στον «Βυζαντινό» Στράτο…Το ΄γεγονός ότι στα οθωμανικά
στίφη υπήρχαν και Σέρβοι ( στο μηχανικό. αν και έφτασαν ΜΕΤΑ την Άλωση),
ούγγρός (ο αρχιπυροβολήτης) εξομώτης βούλγαρος (ο αρχιναύαρχος) κτλ ΔΕΝ
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ …όπως όσοι Ισπάνοι (πιο σωστά υπήκοιοι της
Καστίλης-Λεόν και Αραγωνίας) σπάζονταν το ισλάμ και στρατεύονταν
έναντίον των ομοεθνών τους ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΕΠΑΥΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΠΑΝΟΙ και είχαν
(κα δικαίως) την αντίστοιχη μεταχείρήση από τους Ισπάνους ειδικά την
περίοδο 1483-1492 (τέλική φάση της Reconqiista) το ίδιο μπορεί να
ειπώθει για όσους «έλλήνες» στρατεύονταν εθελοντικά στα οθώμανικα στίφη
…ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ….το ‘ίδιο μπορείν να
ειπώθειι (και δικαίως) για όους πολίτες της ΕΣΣΔ στρατεύονταν στις
ναζιστικές ορδές….Η ειρώνια του πράγματος είναι ότι ακόμα και
οριενταλιστές Ιστορικοί (άρα ύποποι για φιλοτουρκισμό) σαν το Δρ. David
Nicolle δεν έχουν τολμήσει να ισχυρισθούν οτί τάχα ύπηρχαν περισσότεροι
ελλήνες στους οθωμάνους…αλλα΄το γράφει κάποιος που «βάπτσε» τον ΡΩΜΑΙΟ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ Σουήτωνιο ,,,»εβραίο ραββίνο»…ΧΩΡΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
ΦΥΣΙΚΑ.Ποίος είναι ο πλέον αξιόπΙστός το αφήνω στην κρίση των ΝΟΗΜΟΝΩΝ
αναγνώστων…
ΥΓ @ Σχολιαστές το προηγούμενο εστάλη κατα λάθος….
Like
Panos Diakos said
Μαΐου 27, 2016 στις 1:52 μμ
Τοσα χρονια ποσοι ειστε με το Σοϊμπλε που μας λεγατε οτι απλα θελει τα «λεφτα του «πισω ?
Εχετε μετρηθει ?
Μαΐου 27, 2016 στις 1:58 μμ
Απευθύνεσαι σε λάθος άτομο και σε λάθος εποχή,
μήπως ήσουνα εκκλησία το πρωί και ζαλίστηκες από το λιβάνι?
Like
Panos Diakos said
Μαΐου 27, 2016 στις 2:29 μμ
Δεν κρατας τα γραπτα σου ? Ολοι τα θυμουνται. Θα τα στερηθει παντως η ανθρωποτης του μελλοντος λογω της ταπεινοφροσυνης σου.
Μαΐου 27, 2016 στις 2:04 μμ
Στα τείχη 20 χιλ μισθοφόροι και 50 χιλ νέοι στα αμέτρητα μοναστήρια καλόγεροι
προσευχόντουσαν να τους σώσει η παναγία, αντί να πάνε να πολεμήσουν!
Δεν νικήθηκαν οι Έλληνες γιατί ΔΕΝ πολέμησαν, ο κατακτητής Ρωμαίος
αντικαταστήθηκε από τον οθωμανό κατακτητή.
Ιδού τι λέει και το απολίθωμα ο αιτωλός:
”Τριακόσιους χρόνους μετά την Ανάστασιν του Χριστού μας έστειλεν ο Θεός
τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν•
και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους.
Ύστερον το εσήκωσεν ο Θεός από τούς χριστιανούς και έφερε τον Τούρκον
και του το έδωσε δια ιδικόν μας καλόν, και το έχει ο Τούρκος 320 χρόνους.
Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος;
Δια ιδικόν μας συμφέρον• διότι τα άλλα έθνη θα μας έβλαπτον εις την πίστιν,
ο δε Τούρκος άσπρα (χρήματα) άμα του δώσης κάμνεις ο,τι θέλεις.
Μαΐου 27, 2016 στις 2:52 μμ
Εκτος απο ιστορικος εισαι και θεολογος ?
Που να σε ακολουθησουμε οι απλοι θνητοι…
Ακου και το αλλο απολιθωμα τωρα, Κολοκοτρωνης λεγεται
Μίαν φοράν, ὅταν ἐπήραμεν τὸ Ναύπλιον, ἦλθε ὁ Ἅμιλτον νὰ μὲ ἰδεῖ· μοῦ
εἶπε ὅτι: «πρέπει οἱ Ἕλληνες νὰ ζητήσουν συμβιβασμόν, καὶ ἡ Ἀγγλία νὰ
μεσιτεύσει». Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκα ὅτι: «Αὐτὸ δὲν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἢ
θάνατος. Ἐμεῖς, Καπετὰν Ἅμιλτον, ποτὲ συμβιβασμὸν δὲν ἐκάμαμεν μὲ τοὺς
Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους ἐσκλάβωσε μὲ τὸ σπαθί καὶ ἄλλοι, καθὼς
ἡμεῖς, ἐζούσαμεν ἐλεύθεροι ἀπὸ γενεὰ εἰς γενεά. Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη,
καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε· ἡ φρουρά του εἶχε παντοτινὸν πόλεμον μὲ τοὺς
Τούρκους καὶ δύο φρούρια ἦτον πάντοτε ἀνυπότακτα». Μὲ εἶπε: «Ποία εἶναι ἡ
βασιλικὴ φρουρά του, ποῖα εἶναι τὰ φρούρια;» – «Ἡ φρουρὰ τοῦ Βασιλέως
μας εἶναι οἱ λεγόμενοι Κλέφται, τὰ φρούρια ἡ Μάνη καὶ τὸ Σούλι καὶ τὰ
βουνά». Ἔτζι δὲν μὲ ὁμίλησε πλέον».
Like
Panos Diakos said
Μαΐου 27, 2016 στις 2:56 μμ
Μαρτίου 29, 2016 ἀπὸ τὸν/τὴν MOMYOF6
Το παράπονο των αγωνιστών του ’21
“Ο πιο θερμός, ο πιο γνήσιος πατριωτισμός είναι να αποφεύγεις την
αμαρτία και να κάνεις ό, τι μπορείς για την Πατρίδα σου. π. Αθ.
Μυτιληναίος’
Φωτίου Μιχαήλ
Ομιλία για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821
’’Βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόχευτος’’, έλεγαν οι παλιοί. Ζωή
χωρίς γιορτές, μοιάζει με ταξίδι πολυήμερο χωρίς ανάπαυση, χωρίς
ανεφοδιασμό.
Η 25η Μαρτίου, για ‘μάς τους Έλληνες, είναι πνευματικό πανδοχείο, που
προσφέρει διπλή ανάπαυση και διπλό ανεφοδιασμό. Και ο λόγος είναι, ότι
την ίδια μέρα εορτάζουμε δυο μοναδικές και ανεπανάληπτες ελευθερίες
μας. Πρώτα την ελευθερία από τα δεσμά του θανάτου λόγω της αμαρτίας, και
έπειτα την ελευθερία του Γένους μας από την τουρκική σκλαβιά.
Στον λίγο χρόνο που έχουμε στην διάθεσή μας, θα αναφερθούμε στο
δεύτερο σκέλος της εορτής, που έχει να κάνει με την εθνική μας
παλιγγενεσία. Θέμα μας, το παράπονο των αγωνιστών του ’21.
.
Αδελφοί μου,
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου θαρρώ πως δεν είναι απλά και μόνον μια
ευκαιρία για μεγάλα λόγια, για ψεύτικες επετειακές πολιτικές δηλώσεις,
για εμβατήρια και εξέδρες.
Είναι πάνω απ’ όλα μια πρώτης τάξεως πρόκληση για γόνιμο
προβληματισμό και μια εξαιρετική αφορμή για συλλογική και προπάντων για
προσωπική αυτοκριτική. Μια αυτοκριτική βασισμένη κυρίως πάνω σε μια
σύγκριση των δικών μας επιλογών και αξιών σε σχέση με τα ιδανικά και τις
επιλογές των Αγωνιστών του ’21.
Θα πούνε ίσως μερικοί: Καλά, πώς είναι δυνατόν να συγκριθούν οι
συνθήκες του ’21 με τις τωρινές; Τι κοινό μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στα
χρόνια εκείνα και τα δικά μας; Οι πρόγονοί μας τότε ήσαν σκλαβωμένοι,
ενώ εμείς…
Αδελφοί μου, εάν δεν έχουμε ακόμα καταλάβει, ότι στις ημέρες μας
ζούμε μια σκλαβιά ασύγκριτα πιο σκοτεινή και πιο ύπουλη από εκείνη την
σκλαβιά, που βίωσαν οι πρόγονοί μας επί τουρκοκρατίας, τότε είμαστε
δυστυχώς άξιοι της μοίρας μας.
Εάν δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει, ότι στα χρόνια μας είμαστε
σκλαβωμένοι διπλά, δηλαδή, όχι μονάχα σε ξένους δυνάστες αλλά και στα
πάθη μας τα δαιμονικά, τότε πώς θα πάρουμε την απόφαση να ελευθερωθούμε;
Τότε, με ποιο όραμα, με ποιες δυνάμεις, με ποια αποφασιστικότητα,
προσδοκάμε να ξαναπάρουμε πίσω την χαμένη μας Ελευθερία, την χαμένη μας
τιμή και αξιοπρέπεια, την χαμένη μας αθωότητα;
.
Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, να δούμε πού βασίστηκαν οι αγωνιστές του
’21, ποια ήταν τα ιδανικά τους, ποια τα οράματά τους και ποιος ο σκοπός
του Αγώνα τους; Και αφού τοποθετήσουμε έπειτα τους εαυτούς μας απέναντί
τους, να δούμε, τελικά, δικαιώσαμε τους Αγώνες τους ή τους έχουμε
περιφρονήσει τόσο, που η καρδιά τους πονάει από θλίψη και το λαρύγγι
τους πνίγεται μέσα στο παράπονο;
.
Αδελφοί μου,
Τα γεγονότα της Επαναστάσεως μαρτυρούν, ότι δύο είναι τα πιο δυνατά
κοινά σημεία αναφοράς όλων ανεξαιρέτως των Αγωνιστών του ’21: Η Πίστη
και η Πατρίδα. Όλες οι μάχες, όλες οι θυσίες γίνονται πρώτα για την
Πίστη την Αγία και έπειτα για την φιλτάτη Πατρίδα.
.
Βρισκόμαστε στο θρυλικό Ιάσιο της Μολδοβλαχίας. Τα παλληκάρια του
Ιερού Λόχου –Πόντιοι στην πλειονότητά τους- ακούνε τον επίσης ποντιακής
καταγωγής Αλέξανδρο Υψηλάντη να τους προτρέπει: ”Είναι καιρός να
αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον ζυγόν. Να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα και
να υψώσωμεν το Σημείον διού πάντοτε νικώμεν. Λέγω τον Σταυρόν. Μάχου
υπέρ Πίστεως και Πατρίδος”.
Να υψώσουμε, βροντοφωνάζει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, τον Τίμιο Σταυρό
του Κυρίου μας, με την βοήθεια του οποίου πάντοτε νικάμε και να τα
δώσουμε όλα για την Πίστη και την Πατρίδα.
Εμείς σήμερα τι κάνουμε; Ακούμε την φωνή του Υψηλάντη;
Εμείς, σήμερα, αντί να τον υψώσουμε τον Σταυρό, όπως έκανε ο
Υψηλάντης, τον περιφρονούμε υβριστικά: Τον πετάμε από τα σχολεία και τις
δημόσιες υπηρεσίες, τον αφαιρούμε από το κοντάρι της Σημαίας μας, τον
βγάζουμε από τα στήθια μας και από τις καρδιές μας, και δεν ξέρω εάν σε
λίγο, εν ονόματι της νεοταξικήςπολυπολιτισμικότητας, τον κατεβάσουμε
ακόμη και από τους τρούλους των εκκλησιών μας.
Τα έργα μας, δεν τα στερεώνουμε πια στον Σταυρό του Κυρίου μας, όπως
τα στερέωναν οι αγωνιστές του ’21, αλλά πού; Τα στηρίζουμε στην
αυτοπεποίθησή μας, στην επιστημοσύνη μας, στα βρώμικα δανεικά των
εβραϊκών τραπεζών, στους δούρειους ίππους των ΕΣΠΑ, στα ναρκοθετημένα
οικονομικά πακέτα της λεγόμενης ευρωπαϊκής ένωσης.
Όσο για τις μάχες, που δίνουμε σήμερα στην ζωή μας, είναι ολοφάνερο,
ότι σε γενικές γραμμές έπαψαν να είναι μάχες για την Πίστη και την
Πατρίδα, όπως καλούσε τους αγωνιστές ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Έχουν
μετατραπεί σε μάχες για την ατομική μας καθαρά καλοπέραση. Μάχες για
κέρδη, για καταθέσεις, για καριέρα, για δόξα. Πάντως όχι μάχες για την
Ορθοδοξία μας και την Ελλάδα μας.
.
Στην Αγία Λαύρα, ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει το
ιστορικό λάβαρο της Επανάστασης του ’21, ευλογεί τους αγωνιστές και
μεταξύ των άλλων βροντοφωνάζει: ”Ήρθε η ώρα να σπάσουμε τα δεσμά και τον
ζυγό, που βαραίνει τον τράχηλό μας. Καλύτερος είναι ο θάνατος με το
όπλο ανά χείρας, παρά η θέαση του εξευτελισμού των βωμών και των
εστιών”.
Τα ίδια γράφει στα απομνημονεύματά του και ο Μακρυγιάννης: ’’Όταν μου
πειράξουν την πατρίδα και την θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ‘νεργήσω κι
ότι θέλουν ας μου κάνουν’’.
.
Σήμερα, όμως, αδελφοί μου, όταν μας πειράζουν την Πίστη ή την
Πατρίδα, συνήθως δεν κάνουμε, αυτό που θα έκανε ο Μακρυγιάννης.
Προτιμάμε να μείνουμε σιωπηλοί, ψυχροί και αδιάφοροι. Μια ταπεινωτική
ήττα της ποδοσφαιρικής μας ομάδας τολμώ να πω, ότι ίσως μας εξαγριώνει
περισσότερο.
Τα παραδείγματα; Αμέτρητα!
Μήπως, ως λαό, μας έθιξαν τα γεγονότα των Ιμίων; Σε ποιο σχολείο
σήμερα γίνεται λόγος για τα ηρωϊκά μας εκείνα παιδιά, που θυσιάστηκαν
για την Πατρίδα εκείνο το βράδυ; Θα μας πει κανείς ποιο βόλι τα
θανάτωσε;
Μήπως μας πειράζει το νέο παιδομάζωμα; Έρχεται ο κύριος Φούχτελ,
αρπάζει τα παιδιά μας και εμείς χαιρόμαστε, που σώζονται! Πού; Στα χέρια
των Γερμανών!
Μήπως φαίνεται από την στάση μας, ότι μας προβληματίζει στα σοβαρά η
κατάργηση των συνόρων μας και η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας;
Τι κάνουμε ως λαός και ως ηγεσίες, για να αποτρέψουμε την κοινωνική,
πολιτισμική και δημογραφική αλλοίωση, που επιχειρείται σήμερα σε βάρος
της Πατρίδας μας, με αφορμή τάχα το προσφυγικό;
Αδελφοί μου, ας μην μπερδευόμαστε. Άλλο πράγμα η χριστιανική αγάπη
προς τους όντως πρόσφυγες και άλλο η ανεξέλεγκτη εγκατάσταση φανατικών
μουσουλμάνων μέσα στην αιματοβαμμένη από το Ισλάμ πατρίδα μας.
.
Στον Αγώνα του ’21 έδωσαν το αίμα τους ένα εκατομμύριο πρόγονοί μας.
Δέκα πατριάρχες και 120 επίσκοποι έχασαν τα κεφάλια τους από την χατζάρα
του Ισλάμ.
Αυτή την ώρα, μονάχα στον Πειραιά, λειτουργούν σαράντα τεμένη!
Γι’ αυτό θυσιάστηκαν για την Πατρίδα και την Ορθοδοξία όλοι αυτοί;
Για να ξαναγεμίσει η Πατρίδα μας τζαμιά; Δεν μας έφτασαν χίλιοι εκατό
Νεομάρτυρες; Θέλουμε κι άλλους;
.
Και για τον εξευτελισμό των εστιών, πόσο άραγε θιγόμαστε και
αντιδρούμε, όταν αφήνουμε τον θεσμό της οικογένειας στην πατρίδα μας να
διαλυθεί, όταν τον θεόσδοτο γάμο τον περνάμε μέσα από τα δημαρχεία και
όχι μέσα από τις εκκλησιές μας, όταν αναδεικνύουμε τον σοδομισμό σε αξία
γαμική, όταν οι γονείς κατάντησαν βάρος και η παιδοποιία βάσανο
παραπανίσιο, όταν δολοφονούμε πάνω από 300.000 αγέννητα παιδιά τον
χρόνο;
.
Αλλά και για τον εξευτελισμό, που δέχονται σήμερα άνθρωποι και
σύμβολα της Πίστεώς μας, πόσο μπορούμε να πούμε ότι μας καίει, όταν, ως
Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ανεχόμαστε να αποκλείονται οι Ιεράρχες μας
από τις σχολικές αίθουσες, όταν μένουμε σιωπηλοί στην απόσυρση της
εικόνας του Κυρίου μας από την είσοδο της θεολογικής μας σχολής, όταν
δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την διακωμώδηση του ράσου σε καρναβαλικές
εκδηλώσεις ή σε παρελάσεις σοδομιστών;
.
Με όλα αυτά τα ’’κατορθώματά’’ μας, πώς είναι δυνατόν, αγωνιστές σαν
τον Μακρυγιάννη και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, να μην έχουν παράπονα
και να μην είναι πικραμένοι μαζί μας;
Ο μεγάλος Διδάχος του Γένους μας, ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο
ακούραστος αυτός Αγωνιστής για το Ποθούμενο, για την Ελευθερία του
Γένους, στις διδαχές του έλεγε: ’’Πρέπει να φυλάξετετην πίστη σας και να
την στερεώσετε’’.
Εμείς σήμερα τι κάνουμε, αδελφοί μου; Εμείς σήμερα, αντί να φυλάξουμε
και να στερεώσουμε την Πίστη μας, όπως προέτρεπε ο Άγιος Κοσμάς ο
Αιτωλός, πολύ συχνά, δυστυχώς, την υπονομεύουμε και την αμβλύνουμε.
Φυλάμε την Πίστη μας, όταν στις θεολογικές μας σχολές και σε κάποιες
από τις λεγόμενες ακαδημίες θεολογικών σπουδών, τα τελευταία χρόνια,
περιφρονούμε τους Αγίους Πατέρες, που είναι οι στυλοβάτες της Πίστεώς
μας, και διδάσκουμε θεωρίες και πρακτικές δήθεν μεταπατερικές;
Φυλάμε την Πίστη μας, όταν κάθε τόσο συμπροσευχόμαστε στο εξωτερικό
με αιρετικούς και αλλοθρήσκους; Όταν το κοράνιο το ονομάζουμε βιβλίο
ιερό, δοθείσης μάλιστα ευκαιρίας το δωρίζουμε κιόλας αντί του
Ευαγγελίου;
Στερεώνουμε την Πίστη μας, όταν καταργούμε τον ομολογιακό χαρακτήρα
του μαθήματος των θρησκευτικών, και τους παραδοσιακούς θεολόγους μας
τους περιφρονούμε;
Όταν αναθέτουμε την θεραπεία των παθών της ψυχής μας σε ψυχολόγους,
σε ψυχοθεραπευτές και σε ομοιοπαθητικούς, ενώ ο μόνος θεραπευτής των
ψυχών μας είναι ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, θεραπευτήριό Του η
Εκκλησίας μας και μοναδικά Του φάρμακα τα Ιερά μας Μυστήρια;
Φυλάμε την Πίστη μας, όταν με νόμους της πολιτείας δήθεν
αντιρατσιστικούς, φιμώνουμε τον άμβωνα σε θέματα όπως η ομοφυλοφιλία, οι
εκτρώσεις, οι δυσώνυμες δυτικόφερτες εκτροπές του θεσμού του γάμου, η
κάρτα του πολίτη, η αχρήματη κοινωνία, λες και όλα αυτά δεν αφορούν στην
Πίστη μας, δεν άπτονται του κεφαλαίου της σωτηρίας μας;
Πώς, λοιπόν, με όλα αυτά και άλλα τόσα, να μην είναι πικραμένος μαζί
μας ο Εθναπόστολός μας, ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός; Και πώς να μην
πνίγεται από το παράπονο, βλέποντάς μας να παρατάμε κάποιες φορές
αφύλαχτη την πολυτίμητη Ορθοδοξία μας και να δηλώνουμε ενθουσιασμένοι με
τα ξυλοκέρατα, που μας έρχονται από την Δύση;
.
Ο πρώτος και μοναδικός Κυβερνήτης μας ήταν, ως γνωστόν, ο μέγιστος των Ελλήνων πολιτικών, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Ο ευλογημένος αυτός πρωτεργάτης της εθνικής μας παλιγγενεσίας, δυστυχώς για την Πατρίδα μας, δεν έμελλε να ζήσει για πολύ.
Τα έργα του, το ήθος του, η πίστη του και γενικά η προσωπικότητά του,
έκαναν τους ξένους να τον φθονήσουν. Και με χέρι δικό μας δολοφονείται
στο Ναύπλιο, την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου του 1831, στην είσοδο του Ιερού
Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος, στις έξι και μισή το πρωΐ.
Τυχαία η μέρα, η ώρα και ο τόπος της δολοφονίας του; Όχι βέβαια.
Διότι ο Κυβερνήτης συνήθιζε να εκκλησιάζεται κάθε Κυριακή και μάλιστα
’’όρθρου βαθέως’’.
.
Αδελφοί μου, ως Λαός και ως Ηγεσίες, αντέχουμε σήμερα να μπούμε
απέναντί του και να καθρεπτισθούμε στο Εκκλησιαστικό ήθος του μεγάλου
μας Κυβερνήτη; Στις ημέρες μας, εμείς οι Έλληνες βαπτισμένοι Ορθόδοξοι
Χριστιανοί, σε τί άραγε ποσοστά εκκλησιαζόμαστε, όχι βεβαίως καθ’ έξιν,
αλλά με γνήσιο Ορθόδοξο φρόνημα και πνευματική καθοδήγηση;
Και από την μεριά των ηγεσιών μας, πόσοι Έλληνες αξιωματούχοι
υπάρχουν σήμερα, που λειτουργούνται τακτικά τις Κυριακές, όπως ο
Καποδίστριας, αναθέτοντας τις υποθέσεις της Πατρίδας στα χέρια του Θεού;
Ο Ιωάννης Καποδίστριας, μέσα από την δράση του και τα γραπτά του,
αποδεικνύεται ότι την Ορθοδοξία την είχε στο κέντρο της καρδιάς του. Και
πλάϊ σ’ αυτήν, φύλαγε άλλες δυο μεγάλες του αγάπες: Την Ελλάδα και την
Παιδεία την Ελληνική.
Το όραμά του για την Εθνική μας Παιδεία ήταν ένα Σχολείο Ελληνικό και
Ορθόδοξο. Γι’ αυτό και διακήρυττε: «Τα σχολεία δεν είναι απλώς τόποι
προσκτήσεως γνώσεων, αλλά κυρίως φροντιστήρια ηθικής, χριστιανικής και
εθνικής αγωγής».
’’Αποτελεί Θεία τιμή, έλεγε, το να αναθρέψει κάποιος Ελληνόπαιδες’’.
Πώς, όμως; ’’Με τις γνώσεις της Ιεράς μας θρησκείας και με την πάτριον
γλώσσα’’ και όχι με την αθεΐα και την ξένη γλώσσα από τα γεννοφάσκια
μας, όπως κάνουμε σήμερα.
Όσο για την Ευρώπη, την οποία σήμερα θεωρούμε ’’τόπον επαγγελίας’’, ο
Καποδίστριας δεν έτρεφε και ιδιαίτερη εκτίμηση. Για τα παιδιά, που
έφευγαν στην Δύση για να σπουδάσουν, έλεγε: «…αναγκαιότατον κρίνω να
συλλέξωμεν και επαναγάγωμεν εις την Ελλάδα (να φέρουμε πίσω) τους νέους
Έλληνας, όσοι επί προφάσει μαθήσεως διαφθείρωνται εν Ευρώπη…».
Πώς, λοιπόν, να είναι ευχαριστημένος ο Μεγάλος μας Κυβερνήτης και
μαζί του όλοι οι αγωνιστές του ’21, με το σημερινό μας εκκλησιολογικό
φρόνημα, με την απιστία των σημερινών μας πολιτικών ανδρών, με τη
κατάντια της Εθνικής μας Παιδείας;
.
Ο οπλαρχηγός Δημήτριος Μακρής ήταν ένας από τους επικεφαλείς
οπλαρχηγούς στην ηρωϊκή Έξοδο του Μεσολογγίου. Με το τέλος του πολέμου,
ενώ διέθετε δύναμη και επιρροή, δεν ασχολήθηκε με την πολιτική.
Αποσύρθηκε και ασχολήθηκε με τα χωράφια του και τα ζωντανά του.
Όταν μετά από καιρό, ο Όθωνας θέλησε να τον τιμήσει για την προσφορά
του στον Αγώνα, προτείνοντάς του την θέση του Υπασπιστού, ο γενναίος
οπλαρχηγός Δημήτριος Μακρής με την παροιμιώδη απάντηση που έδωσε, μας
άφησε μέγα μάθημα αξιοπρέπειας και εσωτερικού μεγαλείου.
Εμφανώς ενοχλημένος και κατηφής, είπε στον βασιλιά: “Μεγαλειότατε,
εγώ δεν ξέρω να τσακάω (διπλώνω) τη μέση μου” και έφυγε με το κεφάλι
ψηλά.
Στις ημέρες μας, αδελφοί μου, πόσοι άραγε από εμάς, στην καθημερινή
μας ζωή, διαθέτουμε το ηθικό σθένος και το ψυχικό μεγαλείο του Κλέφτη
Δημητρίου Μακρή;
Και προπαντός, πόσοι από τους σημερινούς αξιωματούχους είναι
αποφασισμένοι να πουν όχι σε τιμητικές διακρίσεις, σε διευκολύνσεις και
σε οικονομικές παροχές, που προέρχονται από γνωστούς εχθρούς της Πίστεως
και της Πατρίδος και που κρύβουν από πίσω αναμονές ανταλλαγμάτων;
Το ’’δεν τσακάω τη μέση μου’’ του μεγάλου αγωνιστή Δημητρίου Μακρή,
είναι δυνατόν να ταιριάσει με το πρωθυπουργικό ’’γιές σερ’’ της βραδιάς
των Ιμίων ή με το άλλο ’’γιες’’ στο σχέδιο Ανάν;
Το ’’δεν τσακάω τη μέση μου’’ του μεγάλου αγωνιστή Δημητρίου Μακρή,
είναι δυνατόν να ταιριάσει με το ’’ναι’’ το δικό μας στην σκλαβιά της
κάρτας του πολίτη και στην φυλακή της αχρήματης κοινωνίας, που μας έχουν
ετοιμάσει;
Πώς να μην είναι, λοιπόν, πικραμένος και παραπονεμένος ο αγωνιστής
Δημήτριος Μακρής, όταν βλέπει σήμερα, ότι οι απροσκύνητοι ανάμεσα στον
λαό και τους ηγέτες, τείνουν να γίνουν είδος προς εξαφάνιση;
.
Αδελφοί μου, ενώ οι άλλοι λαοί στους εθνικούς στους ύμνους μιλάνε για
τα κατορθώματά τους και τις ομορφιές της πατρίδας τους, εμείς είμαστε ο
μοναδικός λαός σε ολόκληρο τον κόσμο, που ο Εθνικός μας ύμνος είναι
ένας ύμνος αφιερωμένος στην Ελευθερία.
Στις ημέρες μας οφείλουμε να παραδεχθούμε, ότι η έννοια της
Ελευθερίας δεν έχει το ίδιο ειδικό βάρος με εκείνο που είχε στις καρδιές
των αγωνιστών του ’21. Εμείς σήμερα εύκολα την διαπραγματευόμαστε. Για
τους αγωνιστές, όμως, του ’21 ποτέ δεν ήταν υπόθεση για διαπραγμάτευση.
Δεν την αντάλλασαν με τίποτε! Για παράδειγμα οι Σουλιώτες:
.
Στα 1803, στα Γιάννενα, ο Αλή Πασάς στην προσπάθειά του να πείσει
τους Σουλιώτες καπεταναίους να παραδοθούν, τους υποσχόταν, ότι αφού
παρέδιδαν το Σούλι, θα τους χάριζε ό, τι λαχταρούσε η ψυχή τους. Πήρε,
όμως, από τους Σουλιώτες την εξής απάντηση: ’’Η λευτεριά μας, πασά μου,
ούτε αγοράζεται ούτε πουλιέται με θησαυρούς και ταξίματα, παρά μονάχα με
το αίμα και του τελευταίου Σουλιώτη’’.
Θα έχουν άδικο σήμερα οι Σουλιώτες καπεταναίοι, εάν θα είναι παραπονεμένοι και θυμωμένοι μαζί μας;
’’Τι κάνετε ωρέ, μας φωνάζουν με δυσαρέσκεια και αγανάκτηση. Πουλάτε
την Ελευθερία, την οποία σας παραδώσαμε εμείς με το αίμα μας, για μια
δήθεν καλοπέραση, για μια ψεύτικη ευμάρεια; Τι τα θέλετε ωρέ τα δάνεια
των Εβραίων; Δεν βλέπετε, ότι σας έφθειραν και σας οδήγησαν στα
μνημόνια, δηλαδή στην σκλαβιά; Δεν βλέπετε ότι έχετε να κάνετε με
σατανικούς δανειστές, που μισούν θανάσιμα την Ελλάδα μας και την
Ορθοδοξία μας’’;
.
Οι Αγωνιστές του ’21, όχι μονάχα δεν διαπραγματεύονταν την Λευτεριά
τους, αλλά ακόμα και σε περιπτώσεις όπου η στρατιωτική υπεροχή των
τούρκων ήταν συντριπτική, ποτέ δεν φέρθηκαν με δειλία, με συμβιβασμούς,
με υπολογισμούς κατά τα πρότυπα τα δυτικά.
Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος ανάμεσα στον Κολοκοτρώνη και τον
Εγγλέζο ναύαρχο Χάμιλτων, σε μια δύσκολη καμπή του Αγώνα. Του λέει ο
Χάμιλτων: ’’Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσετε συμβιβασμό και η Αγγλία να
μεσιτεύσει’’.
Και ο Κολοκοτρώνης του απαντά: ’’Αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ελευθερία ή
θάνατος! Εμείς, καπετάν Χάμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τον
Τούρκον. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς
εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά’’.
.
Εξίσου χαρακτηριστική είναι και η απάντηση, που έδωσε ο μπουρλοτιέρης
των ψυχών Παπαφλέσσας προς τους συμπολεμιστές του, όταν εκείνοι, στο
Μανιάκι, για λόγους ασφαλείας, του πρότειναν να πιάσουν ταμπούρια σε
ψηλότερες θέσεις στο βουνό: Τους είπε: ”Εγώ δεν ήρθα εδώ για να μετρήσω
από τα ψηλώματα πόσος είναι ο στρατός του Μπαϊράμη. Ήρθα να πολεμήσω.
Καθίστε εδώ, να πεθάνουμε σαν αρχαίοι Έλληνες”.
.
Αδελφοί μου, με τέτοιο φρόνημα ανυπότακτο και ασυμβίβαστο, που είχε ο
Κολοκοτρώνης, θα ανεχόταν, να υπάρχουν σήμερα στην Πατρίδα μας εν
ενεργεία υπουργοί, που να αρνούνται την Γενοκτονία των Ελλήνων του
Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Θράκης;
Θα δεχόταν ο Γέρος του Μοριά, να καταθέσει στεφάνι στον Μουσταφά
Κεμάλ, τον εμπνευστή και δράστη αυτής της Γενοκτονίας, όπως πράττουμε
εμείς σήμερα;
Θα ανεχόταν ο γενναιότατος Παπαφλέσσας, να υπάρχουν σήμερα στην
Πατρίδα μας υπουργοί και πανεπιστημιακοί καθηγητές, που να συνηγορούν
στην ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών μέσα στην Θεολογική σχολή της
Θεσσαλονίκης μας;
Θα συμβιβαζόταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, να διαφεντεύεται σήμερα η
Θράκη μας από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής ή μήπως θα ανεχόταν,
εν ονόματι τάχα κομματικών συμφερόντων, να εκλέγονται στην Βουλή των
Ελλήνων, πράκτορες τουρκικών συμφερόντων;
Ο πατριωτισμός, αδελφοί μου, δεν εννοείται σε εμάς τους Έλληνες ως
κάτι ανεξάρτητο και ξένο από την Ορθόδοξη πίστη μας. Πατριωτισμός και
Ορθοδοξία σ’ εμάς πάνε μαζί. Αρκεί να σας θυμίσω, τι έκαναν οι
Φραγκολεβαντίνοι στο νησί της Σύρου, σαν είδαν από μακριά να καταφθάνουν
τα καράβια του Ιμπραήμ: αρνήθηκαν την ελληνική τους καταγωγή και ύψωσαν
αμέσως στα μπαλκόνια τους σημαίες Ιταλιάνικες και Γαλλικές.
Εμείς οι Ορθόδοξοι πάνω απ’ όλα έχουμε στην καρδιά μας τον Χριστό και με την αγάπη την δική Του αγαπάμε και την Πατρίδα μας.
Έτσι και ο ΘεόδωροςΚολοκοτρώνης, δεν ήταν απλά και μόνον ένας φιλόπατρις αγωνιστής.
Ήταν προπαντός άνθρωπος με βαθιά πίστη στον Θεό και με εμπιστοσύνη μεγάλη στην Παναγιά μας.
Γράφει ο ίδιος: ’’Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς…
Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα καιγονάτισα.
Παναγία μου, είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου
δάκρυσαν. Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να
ψυχωθούν’’.
.
Αξίζει εδώ να μνημονεύσουμε ένα ακόμα περιστατικό από την ζωή του
Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που δείχνει τις πολύ βαθιές Ορθόδοξες ρίζες του:
Βρισκόμαστε στο Βαλτέτσι. Μόλις έχει τελειώσει η αποφασιστική εκείνη
μάχη για την τελική έκβαση του Αγώνα. Διηγείται ο ίδιος: ’’
Δώδεκα-δεκατρεῖς Μαΐου ἦτον. Εἴκοσι τρεῖς ὧρες ἐβάσταξε ὁ πόλεμος.
Ἐκείνην τὴν ἡμέρα ἦτον Παρασκευὴ καὶ ἔβαλα λόγον ὅτι: Πρέπει νὰ
νηστεύσωμεν ὅλοι διὰ δοξολογίαν ἐκείνης τῆς ἡμέρας, καὶ νὰ δοξάζεται
αἰώνας αἰώνων ἑωσοῦ στέκει τὸ ἔθνος, διατὶ αὐτὴ ἦταν ἡ ἐλευθερίατῆς
Πατρίδος’’.
’’Πρέπει νὰ νηστεύσωμεν ὅλοι διὰ δοξολογίαν ἐκείνης τῆς ἡμέρας’’.
Τι να λέει άραγε σήμερα ο Γέρος του Μοριά, βλέποντάς μας να
διοργανώνουμε ξεφαντώματα με γύρους και σουβλάκια εν μέσω Μεγάλης
Σαρακοστής, για να τιμήσουμε τάχα την Επανάσταση του ’21;
.
Στην ίδια γραμμή με τον Κολοκοτρώνη, σε ότι αφορά την σχέση του με
την Ορθοδοξία, στοιχίζεται και ο άλλος μεγάλος άνδρας της Επανάστασης, ο
στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης.
Γράφει στα απομνημονεύματά του: ’’Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας
κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν
την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο
ντύμα Ορθόδοξον… Εμείς, με σκιάν μας τον Τίμιον Σταυρόν, επολεμήσαμεν.
Και αυτός ο Σταυρός μας έσωσε. Τόση μικρότητα στον Σταυρό, τον σωτήρα
μας! Και βρίζουν οι πουλημένοι εις τους ξένους και τους παπάδες μας,
τους ζυγίζουν άναντρους και απόλεμους. Εμείς τους παπάδες, τους είχαμε
μαζί εις κάθε μετερίζι, εις κάθε πόνον και δυστυχίαν. Ντροπή Έλληνες!»
Αδελφοί μου, με όλα αυτά που πίστευε και υπερασπιζόταν ο
Μακρυγιάννης, θα μπορούσε να ανεχθεί σήμερα αδιαμαρτύρητα , μέσα στην
ίδια του την
Πατρίδα , να περιφρονείται το ράσο, να υποτιμάται και να διώκεται η
Ορθοδοξία μας από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού μας προσωπικού, να
φορολογούνται ληστρικά οι Εκκλησιές μας, να μην διορίζονται παπάδες,
αλλά τουναντίον να ανοίγονται θέσεις για ιμάμηδες και να χαρίζονται
εκατομμύρια, από τις άδειες τσέπες των Ορθοδόξων Ελλήνων πολιτών, για
την λεγόμενη εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων;
Ίσως για τις περιπτώσεις αυτές, να λένε κάποιοι από εμάς: Τι να
κάνουν οι πολιτικοί μας άρχοντες; Αναγκάζονται να ελιχθούν διπλωματικά.
Υποχρεώνονται. Εκβιάζονται. Το επιβάλλουν οι τρόποι καλής συμπεριφοράς.
.
Να, όμως, που έρχονται τα πρόσωπα και τα γεγονότα του ’21 και
ακυρώνουν εντελώς κάθε παρόμοια δικαιολογία: Βρισκόμαστε στην πρώτη
πολιορκία του Μεσολογγίου, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1822. Δέκα
χιλιάδες Τούρκοι, με επικεφαλής τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιουταχή,
σχεδιάζουν να κάνουν την τελική τους επίθεση το βράδυ των Χριστουγέννων.
Τότε, δηλαδή, που οι Έλληνες θα βρίσκονται στις εκκλησιές, για να τους
αιφνιδιάσουν.
Ο Γιάννης Γούναρης ήταν κυνηγός του Ομέρ Βρυώνη και ακολουθούσε
υποχρεωτικά τον τουρκικό στρατό, διότι κρατούσαν ομήρους, στην Άρτα, την
γυναίκα του και τα παιδιά του.
Ο Γιάννης Γούναρης γνωρίζει για την νυχτερινή επίθεση των Τούρκων. Το δίλλημα τραγικότατο!
Να αποκαλύψει το σχέδιο στους Μεσολογγίτες ή να μην το πει σε
κανέναν; Από το μαχαίρι του τούρκου να σώσει το Μεσολόγγι ή να σώσει την
γυναίκα του και τα παιδιά του; Να βάλλει πρώτα την Πατρίδα ή τον εαυτό
του και την οικογένειά του;
Βέβαια, με την λογική των ημερών μας, θα μπορούσε και εκείνος να
φερθεί κατά πως λένε διπλωματικά. Να υπακούσει στα κελεύσματα του
πολιτικού σαβουάρ βιβρ, της λεγόμενης πολιτικής ορθότητας. Να φορέσει,
δηλαδή, φέσι ή κιπά. Τι κάνει, όμως;
Περνάει κρυφά στο Μεσολόγγι, βγαίνοντας δήθεν για κυνήγι, και
ειδοποιεί αμέσως τους Μεσολογγίτες για το δόλιο σχέδιο του Κιουταχή. Το
Μεσολόγγι φυλάγεται. Ο Κιουταχής αποτυγχάνει στην επίθεσή του. Οι
Μεσολογγίτες σώζονται. Τα παιδιά του και η γυναίκα του σφαγιάζονται
αυθημερόν.
Ο Ήρωας Αγωνιστής Γιάννης Γούναρης, ’’επόμενος τοις αρχαίοις ημών
πατράσι’’, ακολούθησε την φωνή του Σοφοκλή, ο οποίος σε μια από τις
τραγωδίες του έγραφε: ’’Όταν η Πατρίδα ευτυχεί, ευτυχώ κι εγώ και η
οικογένειά μου. Όταν, όμως, το ενδιαφέρον μου περιορίζεται στον εαυτό
μου και στην οικογένειά μου, ενώ η Πατρίδα δυστυχεί, τότε και η δική μου
ευημερία δεν θα κρατήσει για πολύ’’.
.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός, ότι τα ίδια ακριβώς με τον αρχαίο
Έλληνα τραγωδό έλεγε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μιλώντας στην Πνύκα
προς τους μαθητές των Αθηνών:
«Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο για το
άτομό σας αλλά να κοιτάξει το καλό της κοινότητας και μέσα εις το καλόν
αυτό βρίσκεται και το δικό σας».
Αναρωτιέμαι: Ο αγράμματος γέρος του Μοριά, πού διδάχθηκε Αρχαία Ελληνική τραγωδία;
Μπορεί να πέφτω έξω, αλλά, σκέφτομαι ότι αυτά τα μαθήματα ήταν
γραμμένα μέσα από την μήτρα της μάνας του. Αυτά τα λόγια ήταν αρχές, που
περνούσαν από γενιά σε γενιά μέσα από την ζωή, μέσα από την παράδοση.
Σήμερα, όμως, αυτή η συνέχεια διασαλεύθηκε. Με δική μας ευθύνη
οικειοποιηθήκαμε ξένα πρότυπα. Παρατήσαμε στην άκρη έναν αμύθητο δικό
μας πολιτισμικό θησαυρό και μείναμε τώρα γυμνοί, περιμένοντας να
ντυθούμε με τα κουρέλια της παραπαίουσας Δύσης.
.
Τον ίδιο γνώμονα με τον Κολοκοτρώνη, δηλαδή, τον Αρχαίο Έλληνα
τραγωδό, είχε και ο Σερραίος μεγαλέμπορος και τραπεζίτης, οεπαναστάτης
Εμμανουήλ Παππάς. Η φήμη του για την πατριωτική του δράση είχε φτάσει σε
κάθε άκρη της Ελλάδας. Όλα του τα πλούτη και όλα του τα υπάρχοντα τα
διέθεσε στον Αγώνα για την Ελευθερία της Πατρίδας.
Τα τρία από τα τέσσερα παιδιά του έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Ο
τέταρτος γιός του άφησε την τελευταία του πνοή στην ελεύθερη Ελλάδα
πάμπτωχος.
Το στρατηγείο του –για να μην ξεχνάμε και τον ρόλο των Μοναστηριών
μας στον αγώνα του ’21- το είχε εγκαταστήσει στο Άγιον Όρος, στην Ιερά
Μονή Εσφιγμένου.
.
Με το ίδιο φρόνημα κινήθηκε και ο Θρακιώτης καραβοκύρης καπετάν
Αντώνης Βιζβίζης. Δίπλα του αγέρωχη η καπετάνισσα Δόμνα Βιζβίζη και τα
πέντε τους μικρά παιδιά. Το καράβι τους η ”Καλομοίρα”, κανονικό
πολεμικό, οπλισμένο με δικά τους έξοδα, έχει γίνει το σπίτι τους.
Ο καπετάν Βιζβίζης όλα του τα υπάρχοντα τα έχει δώσει για την
Πατρίδα. Του αρέσει να λέει: ’’Δεν λυπάμαι να ξοδεύω χρήματα, αφού μ’
αυτά θα κτιστή το χρυσό παλάτι της Ελευθερίας’’.
Σίγουρα από εκεί ψηλά, ο Σερραίος τραπεζίτης και ο Θρακιώτης
καραβοκύρης θα αναρωτιούνται δικαιολογημένα: Πού είναι σήμερα οι
Εμμανουήλ Παππάδες και οι Βισβίζηδες; Πού είναι σήμερα οι Έλληνες
τραπεζίτες, μεγαλέμποροι και εφοπλιστές, να στηρίξουν την δοκιμαζόμενη
Πατρίδα; Πού χάθηκαν οι εθνικοί μας ευεργέτες;
Και δεν χάθηκαν μονάχα οι εθνικοί μας ευεργέτες, αδελφοί μου. Σήμερα
έχουν χαθεί και εκείνα τα πολιτικά αναστήματα, που όχι μόνον δεν
δέχονταν να πάρουν δεκάρα για τις υπηρεσίες τους από τον εθνικό κορβανά,
αλλά αντιθέτως υποθήκευαν ακόμα και την προσωπική τους περιουσία,
προκειμένου να στηριχθεί οικονομικά η καθημαγμένη Πατρίδα.
.
Παράδειγμα ο Καποδίστριας. Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο πρώτος και
μοναδικός Κυβερνήτης μας, που δεν καταδέχτηκε ποτέ του να πάρει
μηνιάτικο και που, για δάνειο της Πατρίδας, έβαλε υποθήκη τα πατρικά του
κτήματα στην Κέρκυρα.
Πώς, λοιπόν, ο άγιος της πολιτικής μας να μην έχει παράπονο μεγάλο
από όλους μας, όταν βλέπει στις ημέρες μας επώνυμους αξιωματούχους, αλλά
και απλούς πολίτες, να πλουτίζουν παράνομα με λεφτά του Δημοσίου;
.
Είναι πολύ χαριτωμένος ο διάλογος ανάμεσα στον Νικηταρά τον
Τουρκοφάγο και τον θείο του τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, όπου καυτηριάζεται,
θα λέγαμε, αυτό ακριβώς το πράγμα: ο παράνομος πλουτισμός, σε βάρος της
Πατρίδας.
Το μικρό συμβάν διασώζεται ως εξής: Ο Αγώνας έχει τελειώσει και οι
ένδοξοι οπλαρχηγοί έχουν αποσυρθεί στα σπίτια τους. Είναι παραμονή
πρωτοχρονιάς.
Ο θρυλικός Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, υποδέχεται στο φτωχικό του, στον
Πειραιά, τον θείο του τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Μια ομάδα παιδιών
μπαίνουν στην αυλή και λένε τα κάλαντα. Ο Νικηταράς δεν έχει να δώσει
τίποτε στα παιδιά. Ζητάει μερικούς παράδες από τον Κολοκοτρώνη. Ο Γέρος
του δίνει και πειράζοντάς τον, του λέει: ’’Δεν ντρέπεσαι να ζητιανεύεις,
κοτζάμ καπετάνιος εσύ, με τόσες δόξες; Τι σόϊ στρατηγός είσαι
τότενες’’;
Ο Νικηταράς τον κοιτάζει ήρεμα τον θείο του και του απαντά σεμνά:
’’Πραματευτής δεν ήμουνα. Η μοίρα μου, το θέλησε να γίνω καπετάνιος. Μα
δεν θα ήταν σωστό να κάνω πραμάτεια το καπετανλίκι μου για να καζαντίσω
(για να πλουτίσω)’’.
Είναι τόσα πολλά τα κατορθώματα, αλλά και τα παράπονα των Αγωνιστών
του ’21! Πώς να τα διέλθουμε όλα αυτά μέσα σε μια παρουσίαση όπως η
αποψινή;
.
Σεβαστοί πατέρες, αδελφοί αγαπητοί, καλά μας παιδιά,
Ο φιλάνθρωπος Θεός, ανάλογα με τα έργα μας, άλλοτε μας επισκέπτεται
με την ευδοκία Του, άλλοτε με την μακροθυμία Του και άλλοτε με την
παραχώρηση διαφόρων πειρασμών.
Στα χρόνια τα δικά μας , είναι ολοφάνερο, ότι, λόγω της αποστασίας μας, μας επισκέπτεται η φιλανθρωπία του Θεού μέσω δοκιμασιών.
Οι δυσκολίες και οι εχθροί, που έπεσαν κατ’ επάνω μας αυτά τα χρόνια,
είναι μέσα στο σχέδιο του Θεού για την κατά Χριστόν παιδαγωγία μας.
Ο δάσκαλος του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, ο Ιωσήφ ο Βρυέννιος,
τριάντα χρόνια πριν από την Άλωση, είχε πει: ’’Ο λόγος για τον οποίον
επέπεσαν εκ δυσμών και εξ ανατολών διάφοροι εχθροί και λυμαίνονται την
αυτοκρατορία είναι ολοφάνερος: ’Όλοι οι Χριστιανοί έγιναν υπερήφανοι,
αλαζόνες, φιλάργυροι, φίλαυτοι, αχάριστοι, απειθείς, λιποτάκται,
ανόσιοι, αμετανόητοι, αδιάλλακτοι. Έγιναν οι άρχοντες κοινωνοί ανόμων,
οι υπεύθυνοι άρπαγες, οι κριτές δωρολήπτες, οι μεσίτες ψευδείς, οι
νεώτεροι ακόλαστοι, οι αστοί εμπαίκτες, οι χωρικοί άλαλοι και οι πάντες
αχρείοι. Χάθηκε ευλαβής από της γης, εξέλιπε στοχαστής, ουχεύρηται
φρόνιμος’’.
Πόσον επίκαιρος αναδεικνύεται ο μεγάλος μας διδάσκαλος Ιωσήφ
Βρυέννιος, εάν αναλογισθούμε, ότι η περιγραφή του αυτή δεν απέχει και
πολύ από μια περιγραφή της σημερινής μας κατάστασης.
Ας μην αποθαρρυνόμαστε, όμως. Ο Θεός Πατέρας είναι μαζί μας. Εκείνο
που ζητάει από εμάς, μέσα από τις δυσκολίες αυτές, είναι να
μετανοήσουμε, να σωθεί η Πίστη μας. Να μην χάσουμε την ψυχή μας. Αυτά
μας διδάσκουν οι σύγχρονοι Άγιοι Πατέρες μας, αυτά έλεγε και ο Άγιος
Κοσμάς ο Αιτωλός, αναφερόμενος στους λόγους, για τους οποίους βρεθήκαμε
κάτω από την χαντζάρα του Τούρκου.
.
’’…έστειλεν ο Θεός τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον
χριστιανικόν∙ και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους. Ύστερα
το εσήκωσεν ο Θεός το βασίλειον από τους Χριστιανούς και ήφερε τον
Τούρκο μέσα από την Ανατολήν και του το έδωκε δια εδικόν μας καλόν… Και
τι; Άξιος ήτον ο Τούρκος να έχει βασίλειον; Αλλά ο Θεός του το έδωκε δια
το καλόν μας. Και διατί δεν ήφερεν ο Θεός άλλον βασιλέα, οπού ήτον τόσα
ρηγάτα (=βασίλεια) εδώ κοντά να τους το δώσει, μόνον ήφερε τον
Τούρκονμέσαθε από την Κόκκινην Μηλιά και του το εχάρισε; Διατίήξευρεν ο
Θεός πως τα άλλα ρηγάτα μας βλάπτουν εις την Πίστιν, και ο Τούρκος δεν
μας βλάπτει, άσπρα δώσ’ του και καβαλλίκευσέ τον από το κεφάλι. Και δια
να μην κολασθούμεν, το έδωκε’’.
.
Οι αγωνιστές του ’21 αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την Πίστη και την
Πατρίδα. Εμείς, όμως, σε μεγάλο βαθμό έχουμε περιφρονήσει τον αγώνα
τους, και τα δύο αυτά πολύτιμα δώρα του Θεού τα έχουμε
παραμελήσει.Αδελφοί μου,
Τα προστάγματά Του τα βάλαμε στην μπάντα και αφήσαμε να ενεργήσουν οι
επιθυμίες μας. Ο παράδεισος, που μας χάρισε ο Θεός, δεν μας άρεσε. Μας
γυάλισε η κόλαση των απάτριδων και των απίστων. Γι’ αυτό και η
φιλανθρωπία Του, μας επισκέπτεται σήμερα με δοκιμασίες: Με ανεργία, με
φτώχεια, με χρέη, με αβάσταχτους φόρους, με λεηλασία του δημόσιου
πλούτου, με εισβολές αλλοφύλων, με επιθέσεις εχθρικές.
Και τώρα τι κάνουμε; Τώρα, εάν πράγματι θέλουμε να ξαναφορέσουμε την
παλιά μας δόξα, δεν έχουμε παρά να ακούσουμε την πατρική φωνή του
κοντινού μας αγίου Πορφυρίου, που με πόνο ψυχής ικέτευε: ’’Πίσω, γυρίστε
πίσω, γυρίστε στην Εκκλησία. Πλανηθήκαμε’’.
Έλεγε ο αείμνηστος πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος: ’’Με ρωτάνε, τι είναι
πατριωτισμός. Κι εγώ τους απαντώ: Ο πιο θερμός, ο πιο γνήσιος
πατριωτισμός είναι να αποφεύγεις την αμαρτία και να κάνεις ό, τι μπορείς
για την Πατρίδα σου’’.
Να, πώς θα σβηστεί και το παράπονο από τα χείλη των Αγωνιστών του ’21.
.
ΦΩΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, ΙΑΤΡΟΣ
(Λαγκαδάς, 25η Μαρτίου 2016)
.
Μαΐου 27, 2016 στις 3:06 μμ
Χα..χα..ρε, φευγάτε, δηλαδή περιμένεις τώρα να διαβάσω το σεντόνι-βιβλίο σου και να κάνω κομεντ?
Ώρες ώρες σε λυπάμαι για τη δυστυχία σου, αλλά δε βαριέσαι, στην all την ζωή ε?
Εκεί να δεις ρύζι και μέλι και παρθένες, α γμτ μου αυτό είναι για ισλαμιστές, το άλλο κλωνάρι του ιουδαϊσμού.
Τέλος πάντων, η συμβουλή μου είναι προσπάθησε να ζήσεις την ζωή σου, γάμα και λίγο, πειές κάνα
μπουκάλι κρασί, ξεσκόνισε το φιστίκι σου που έπιασε αράχνες, φουκαρά!
Like
Agm. said
Μαΐου 27, 2016 στις 3:48 μμ
¨ο δε Τούρκος άσπρα άμα τού δώσης κάμνεις ό,τι θέλεις. ¨
» Χε, χε ¨Κι από άσπρα το παπαδαριό ε; …
να φάγωσιν όλα τα πουλερικά του γαλαξίου λέμε…. (Η αγία Τράπεζα, και γαμώ όλες τις άλλες τράπεζες!)
το οποίον παπαδαριό αφού, ολίγου δει, γενοκτόνησε ολόκληρο τον αρχαίο Ελληνισμό,
προηγουμένως φρόντισε χριστιανικότατα να τον αλαφρώση από τα υλικά
του αγαθά ίνα εισέλθη ανέτως ως πένης εις τον παράδεισον, αυτό το ίδιο
όμως που τα έχει φορτωθή… εμ, δεν πειράζει, θα εισέλθη από το παράθυρον
λαδώνοντας τον Γιαχβέ, της ιδίας γαρ συμμορίας είναι…
(γιατί υπήρξε όντως μια τεράστια μετατόπισι του αμύθητου ελληνικού
πλούτου εις τα άπατα θυλάκια των απάτριδων θρησκοαναρχικών ρασοφόρων,
δια του σφετερισμού βάσει αυτοκρατορικών διαταγμάτων όλης της λόγω
ελληνιστικής εποχής διεθνώς εξηπλωμένης κτηματικής και ναοδομικής
περιουσίας της αρχαιοελληνικής θρησκείας
ως και της αφαιρέσεως όλων των περιουσιακών στοιχείων όλων των μη
εκχριστιανιζομένων Ελλήνων εντός και εκτός Ελλάδος (ωχριά το
συμμοριτοκομμουνιστικό κίνημα δλδ. έμπροσθεν των τοιούτων χριστιανικών
οικονομικών-θρησκευτικών διωγμών επί των Ελλήνων)
και αφού λοιπόν
αυτή η αβρααμική μάστιγξ του θεού πώλησε Βυζαντινοτρόπως εις τους Ρωμαίους αυτόν τον Ελληνισμό
εν συνεχεία τον μεταπώλησε εκ νέου μετά των εναπομεινάντων Ελλήνων εις τους Οθωμανούς…
αλλά και τον ξαναγόρασε (!) άνευ χρημάτων φυσικά, καπηλευθείς (και
ευλογήσας δήθεν, όντως έπαιζεν εις δυο ταμπλώ) τον εθνικόν
απελευθερωτικόν αγώνα των Ελλήνων ως βυζαντινός διάδοχος….
(ενώ βάσει επαναστατικού δικαίου η εκκλησιαστική και μοναστηριακή
περιουσία θα έπρεπε να περάση εις χείρας του ελληνικού κράτους και του
λαού του κι όχι να ισχύουν ακόμα σουλτανικά συμβόλαια και φιρμάνια –
δωρητήρια -έναντι παρασχεθεισών προδοτικών υπηρεσιών βεβαίως- βεβαίως
εις το πάμπλουτο αυτό παπαδαριό (Αλλά από Φαναριώτες Μαυροκορδάτους, την
Ρωμιοσκατοφάρα των αιώνιων γενιτσάρων της εξουσίας, τι περιμένεις…) …
Τέτοια λοιπόν κερδομπίζνα – Ιούδα ζης, εσύ μάς οδηγείς – Ζάγκλε μου
ούτε και η τραπεζοσυμμορία του ερπετικού Ρότσιλδ, όστις έστησε ως
λέγεται τους γαλλοαγγλικούς ου μην αλλά και τους δύο παγκοσμίους
πολέμους δεν την υπερέβη ακόμα…
Βρε είναι άπαιχτο το ορθοδόξως γενιτσαρικό εβραίικο γονίδιο σε τέτοια. Για τα λεφτά τα κάνεις όλα, ένα πράμα.
(Αν και ο Γιαχβέ, το ξανατονίζομεν, είναι ζηλόφθονος Κρόνιος αυτός,
χελωνόπουστα μεγάλη… Και θα σού τα χώση στον πισινό σου, Εβραίε
αβρααμιστή, στο τέλος τα δεδουλευμένα σου πουστοκέρδη…. Καθ’ ότι ¨εμού ο
χρυσός, εμού και το αργύριον¨ το είπε ξεκάθαρα. ¨δια των σεληνιαζομένων
αγγελιοφόρων- μέντιουμ- προφητών του.)
Ορίστε μας ΄Αφεντικά δούλοι, τραπεζίται γινήκαμε ούλοι!
Μαΐου 27, 2016 στις 4:35 μμ
Δεν ειναι για σενα ρε απιθανε, τι να διαβασεις εσυ, τρεις βδομαδες θελεις και δε θα καταλαβεις και τιποτα, πας καλα ?
Like
Panos Diakos said
Μαΐου 27, 2016 στις 4:40 μμ
Να εσυ διαβασε αυτα
…»δια του σφετερισμού βάσει αυτοκρατορικών διαταγμάτων όλης της λόγω
ελληνιστικής εποχής διεθνώς εξηπλωμένης κτηματικής και ναοδομικής
περιουσίας της αρχαιοελληνικής θρησκείας»
και εισαι μια χαρα.
Μαΐου 27, 2016 στις 4:41 μμ
Το υφάκι σου διάκε που δεν αξιώθηκες ούτε παπας να γίνεις, δείχνει νευράκια που σημαίνει σε ενοχλούν
οι αλήθειες, μην αγχώνεσαι και σου ανεβαίνει η πίεση, είσαι και σε κάποια ηλικία!
Μη σε καλέσει ο velzevoul για απολογία πριν την ώρα σου!
Μαΐου 27, 2016 στις 9:57 μμ
Αγαπητέ Χρήστο, σε ευχαριστώ για τον ευγενικό σου λόγο,
δεν μας έχουν συνηθίσει οι χριστιανοί σε ευγένειες, παρά χυδαιότητες.
Δέχομαι κάθε διάλογο μαζί σου, όχι στις λεπτομέρειες τι είπε ο έτσι
και τι ο γιουβέτσι, παρά σε επιστημονικές βάσεις.
Το κάτι που σίγουρα υπάρχει είναι εξωπλανητιkοί πολιτισμοί που πιθανώς,
έως σχεδόν σίγουρα, έχουν βάλει το χεράκι τους πριν μερικά εκτ χρονια
στο DNA μας, να μας κάνουν ανθρώπους.
Τώρα επειδή, πιστεύω, ότι εσύ είσαι της θεωρίας για κάποιο αερικό που δημιούργησε
τα σύμπαντα από το τίποτα και τον εαυτό του από το τίποτα, το θεωρώ γελοίο
έστω και να μπει σαν θέμα.
Επίσης να πω, για να ξεκαθαρίσω τα βασικά μου πιστεύω, δεν έχει γεννηθεί κανένας
χριστός γιος του θεού, όλα αυτά που ξέρουμε είναι εβραϊκά παραμυθια.
Τώρα επάνω σε αυτά που είπα σε χοντρές γραμμές, ζωγράφισε εσύ τι νομίζεις, θα σε ακούσω.
Μαΐου 27, 2016 στις 10:32 μμ
Προς: Στέργιος Ζαγκλάρας Μαΐου 27, 2016 στις 9:57 μμ.
Αγαπητέ Στέργιο επίσης σ΄ ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις να
επιτρέψεις την «ειλικρινή και την εκ βαθέων» κατάθεση που θα κάνω ενώ
ταυτόχρονα σε διαβεβαιώνω ότι τυγχάνω ΕΛΛην ως εκ τούτου δύσπιστος και
ερευνητικός- άρα άθρησκος, όμως με απόλυτη πίστη & σεβασμό προς τις
Σκέψεις- Λόγους- Πράξεις ΕΝός μεγάλου όντος, Εκείνου του Μέγιστου
Διδάσκαλου της Σοφίας καθώς και των Μίνωα, Πυθαγόρα, Σωκράτη, ΘΕΙΟ
Πλάτωνα βεβαίως- βεβαίως, Βούδα, Γκάντι, ΒίλχΕΛμ Ράϊχ και πολλών άλλων
Διδασκάλων.
Πιστεύω ακράδαντα ότι Άθεος ουδείς, αφού εάν κάποιος απαρνείται- έτσι
γενικώς & αορίστως- το Συμπαντικό ΘΕΙΟΝ (το οποίον σημαίνει- για
μένα- «ΕΝότητα Απρόσωπης Ουσίας») είναι σαν να απαρνείται τον ίδιο του
τον εαυτό διότι κατά πώς τα είπε, κάποτε, ένας γνωστός στους κύκλους του
αστρονόμος (ξένος) όταν ρωτήθηκε σχετικά με το αν συνάντησε- τυχόν
κάπου- τον Θεό τόσα χρόνια που παρατηρούσε Κόσμους, Άστρα και Σύμπαντα
με το τηλεσκόπιό του αυτός απάντησε ότι εάν γνώριζε τότε όσα έμαθε μετά
δεν θα αναζητούσε τον Θεό εκεί έξω αλλά μέσα του, στο ΕΙΝΑΙ του, στον
αληθινό- στον πραγματικό εαυτό του, στον προσωπικό, στον Αεί υπάρχοντα
Απρόσωπο.
Γιατί ο Άνθρωπος ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ- ως εκ τούτου Αθάνατος- επειδή έχει ανάγκη
να ανταμώνει με το πνευματικό του γίγνεσθαι (αφού έτσι κι αλλιώς το
κουβαλά) αλλά και ο Θεός γίνεται Άνθρωπος (ο.κ. Θεάνθρωπος) διότι
επιθυμεί την ύλη, αλλιώς πώς να εμφανιστεί, πώς να τον αντιληφθούμε ;
Εάν αδελφέ σε κούρασα πες μου να σταματήσω εδώ και τώρα. Αν πιστεύεις
ότι κάτι γίνεται ώστε να στηθεί μία αρχή για όσα σου ομολογήσω/αποκαλύψω
παρακάτω κάνε μου νεύμα/νόημα.
Χαιρετώ σε.
Μαΐου 27, 2016 στις 11:04 μμ
Αδελφέ κάθε άλλο παρά με κούρασες!
Ο τρόπος προσέγγισης σου με το θείο ενδιαφέρουσα και συγγνώμη που σε
υποβάθμισα, αλλά έχω κουραστεί με τις θεούσες του blog που πιστεύουν
ότι οι σανίδες με τις ζωγραφιές κάνουν θαύματα!
Χαίρομαι που δηλώνεις Έλληνας και άθεος, η αθεΐα είναι αρετή, καθώς λέει κάποιος φίλος.
Το να ψάξουμε τον θεό μέσα μας, είναι μια φιλοσοφική θέση, την οποια, εγώ, μετά
από επίμονη αυτοκριτική της ψυχής μου, κατέληξα ότι το σπουδαιότερο για
να αγγίξει κάποιος το θεό, είναι καθαρή συνείδηση.
Η αθανασία, χα..χα.. πολύ ενδιαφέρον, γιατί και αυτό όπως πολλά αλλα απλά
αλλά και περίπλοκα με έβαλαν σε μεγάλο ψάξιμο (με συγχωρείς για τα απλά
Ελληνικά μου), κατέληξα λοιπόν ότι η αθανασία είναι η μεταβίβαση
χρωμοσωμάτων από τον πατέρα στο παιδί του.
Στο DNA μας λοιπό υπάρχουν γραμμένα τα πάντα, κοιτάζοντας τα πράσινα
ματια του γιου μου, βλέπω τα δικά μου και του πατέρα μου!
Πολλές φορες στα όνειρα μας έρχονται εικόνες από το παρελθόν που είμαστε
βέβαιοι ότι τα έχουμε ζήσει αυτά στην πραγματικότητα!
Με δυο λόγια λοιπόν φιλε, καθαρή συνείδηση για να δεις τον θεό, DNA σημαίνει αθανασία.
Νόμιζα θα μου μιλούσες για συναξάρια και αλλα τραγελαφικά, sorry, σε παρεξήγησα, καλο βραδυ!
Like
Βούλγαρης Χρήστος said
Το σχόλιό σας θα ελεγχθεί πρώτα από συντονιστή.
Μαΐου 28, 2016 στις 10:47 πμ
Θα μπορούσε κάποίος να μας παρούσιασει τις «ιστορικές πηγές» του για
τους «50.000 μονάχους» το 1453 εδώ είναι ζητήμα αν η πόη είχε 100.000
κατοίκους το 1453 οι μίσοι θα ήταν καλόγεροί ;Τελικά οι σουηδοί
παίρονουν «magna cum laude» στην αυτογειοποίηση…
ΥΓ θά ήταν καλύτερο κάποιος να μιν μιλά για DNA ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ
ΙΔΕΑ,,,,εκτός αν έχει μαζοχιστικά σύνδρόμα και σύνδορμο Στοκχόλμης και
του αρέαει να ρεξιλεύεται…οπότε «πάω πάσο»
Μαΐου 28, 2016 στις 3:18 πμ
ΑδΕΛφέ καλό βράδυ και σε σένα.
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο στα περισσότερα που έγραψες, ότι δηλαδή:
«Σχεδόν» σίγουρα, λες εσύ, ότι κάποιοι (άνωθεν, εξωγήϊνοι, υπεργήϊνοι
πολιτισμοί/όντα κτλ) έχουν βάλει το χεράκι τους πριν μερικά εκτμύρ
χρόνια στο DNA μας —>>> να μας κάνουν ανθρώπους <<< —
ενώ με "βεβαιότητα λέω" ότι πιστεύω στα παραπάνω, έτσι κρίνω πως έχουν
τα πράγματα.
Όταν γράφω "πράγματα" το κάνω συνειδητά αφού εννοώ εμάς τους Γήϊνους-
δηλαδή res κατ΄ αυτούς όλους ενώ (res/ ρες= πράγματα) μας αποκαλούσαν
επίσης και οι ρωμαίοι, εννοώντας το ίδιο.
Ίσως να βρισκόμαστε- πάντα κατ΄ αυτούς- (= τους έξωθεν- άνωθεν) ακόμη
& σε πρωτόγονο στάδιο εξΕΛιξης ή ίσως τώρα να σήμαναν οι καμπάνες
της αφύπνισης.
Ξέρω γω;
Μία απαραίτητη επισήμανση θΕΛω να κάνω ενώ νομίζω πως πρέπει να
διορθωθεί τμήμα του κειμένου σου το οποίο με θΕΛει/θεωρεί "άθεο" μα
ουδέποτε δήλωσα κάτι τέτοιο, πίστεψέ με !
Άλλως τε η προτέρα αναγραφή μου παραμένει στον "αέρα" οπότε πιστοποιεί του λόγου το αληθές.
Αντίθετα δηλώνω άθρησκος, διότι όπως λέω- Άθεος ΟΥΔΕΙΣ ! (Έχει κουβέντα το θέμα).
Οι οιωνοί, δύο φορές που έγραψα επί του θέματος κάτι μακροσκΕΛές, το
έσβυσαν παραδόξως ενώ εννοείται για να το κατανοήσουμε καταγράφεται ως
μία λάθος/βιαστική κίνηση του δακτύλου των χεριών η οποία το έκανε, μια
απροσεξία που όμως είχε σαν αιτία- δύο φορές παρακαλώ!- να μου σβύνει τα
πάντα. Ενώ και αναίρεση που έκανα δεν πέτυχα πάλι τίποτε. ΤΕΛος πάντων
το εξέλαβα ότι για κάποιο λόγο το Σύμπαν δεν επέτρεψε να ειπωθεί, κάτι
που θεωρούσα Αλήθεια- ίσως δεν ήταν η ώρα του κι έτσι ας πάει και το
παλιάμπΕΛο.
Όταν ΕΛθει η ώρα θα γραφεί, τώρα για κάποιο λόγο δεν…επιθυμείται η διάδοση γνώσης. Μέχρι εκεί πηγαίνει ο Λόγος.
Το τερματίζει κοφτά και απότομα, μπας και κατανοηθεί.
Γνώθι σαυτόν:
Όταν το πρωτοδιάβασα νόμιζα πως εννοούσε άραγε μεταξύ μπακλαβά και ριζόγαλου ποιό από τα δύο (ή και τα δύο) προτιμά κάποιος.
Νόμιζα ότι σημαίνει πως μεταξύ βουνού ή θάλασσας τι, αν μεταξύ ξανθιάς,
μελαγχροινής και μαυριδερής ποιά τάχα προτιμάται, μεταξύ των κινέζων ή
των βραζιλιάνων (π.χ.) ποιοί επιλεγονται, μεταξύ παναθηναϊκού και Άρη
Θεσ/νίκης, μεταξύ εκείνων ή των άλλων ;?
Πόση πλάκα έπαθα από την πλάνη μου όταν πραγματικά μου αποκαλύφθηκε (εκ
Θείας Χάριτος και ενθέρμων εσωτερικών, συνεχών παρακλήσεων μου) τι
ΑΛΗΘΕΙΑ σήμαινε/αντιπροσώπευε ακριβώς τι ήθΕΛε να πει ο ποιητής…
Δέος ένοιωσα μπροστά στην τυφλαμάρα και στην κοσμάρα μου στην πλάνη μέσα στην οποία ζούσα χρόνια, αδΕΛφέ.
Είδα ΦΩΣ και μπήκα.
Τι να σου λέω τώρα !
Έως ότου εκείνος ο Σοφός Λόγος με πήγε ένα βήμα παραπάνω.
Μου αποκαλύφθηκε μετά το: "Ένδον Σκάπτε".
Εκεί, τα είδα όοοοολα όταν κατάλαβα πως πήγαινα κατά μία κατεύθυνση,
σίγουρα προσανατολισμένη προς το ΘΕΙΟΝ (περί αυτού του θέματος δεν
επιθυμώ κάποια κουβέντα τώρα, άλλη φορά).
Όταν είδα μέσα μου, στην πραγματικότητα μου αποκαλύφθηκε η ύπαρξη ΕΝός
άλλου, μιά άλλης πλευράς του εαυτού μου, άγνωστης σε εμένα μέχρι εκείνη
την στιγμή, πως μέσα/πίσω από αυτόν βρίσκεται ενταγμένος (μεταξύ αρκετών
άλλων) και ο δρόμος της "καθαρής συνείδησης" όπως εσύ λες ενώ ο ίδιος
το πιστοποιώ 100%, σε οδηγεί στην αποκάλυψη της ύπαρξης ΕΝός προσωπικού
Θεού.
Αυτός είσαι ΕΣΥ ο ίδιος, ο καθΕΝας από μας, ενώ θητεύοντας παραπάνω
έμαθα πως αυτός ο προσωπικός Θεός αδημονεί να συναντηθεί με τον ΕΝαν τον
Απρόσωπο ΘΕΟ, τον Θεό μας δηλαδή το οποίον πιστεύουμε, παραγγΕΛνουμε,
επικοινωνούμε δια προσευχής (εξωτερική διαδικασία) ή δια διαλογισμού
(ΕΣΩτερική Διαδικασία).
ΔΕΛφικά παραγγΕΛματα !
Αγήματα Ψυχικής ευφορίας/ανάτασης, Αληθειών.
Υ.γ. Άλλη φορά να πούμε επίσης για τα χρωματοσώματα/ DNA μας γιατί
υπάρχουν μεταξύ συγγενών πράσινα, καστανά ή μαύρα μάτια μαλλιά, φρύδια,
γένια, συνήθειες, ιδιαιτερότητες, ομοιότητες κτλ. Μα αφορούν τον υλικό
φθαρτό φορέα μας και καμία- μα καμία- ωφέλεια δεν έχουν να μας
δώσουν/διδάξουν.
Αντίθετα τα πνευματικά αποτΕλούν εφεδρεία μπροστά στην αδυναμία ώστε να
μπορεί να εξηγεί, να εμβαθύνει, να εξηγήσει τα γιατί και τα πώς των
πεπραγμένων μας ή των άλλων.
Εάν κάποιος δεν πιστεύει λέμε: "Αυτός δεν έχει τον Θεό του !"
ΘΕΛεις να σε συγκαταλέξω/συμπεριλάβω εκεί;
Μαΐου 28, 2016 στις 3:52 πμ
Το Σύμπαν έτσι λειτουργεί.
Υπάρχουν Νόμοι, Αρχές, Εξουσίες και εκεί, όπως ακριβώς γίνεται εδώ.
Μικρόκοσμος- Μακρόκοσμος παντού σε όλα.
Ένας Νόμος: Ανταποδοτική Δικαιοσύνη.
Καλό έκανες, καλό έσπειρες, καλό να περιμένεις να θερίσεις, να λάβεις.
Με ό,τι μετράς, περίμενε να αντιμετρηθείς !
Όταν κάποιος αυτό το κατανοήσει τι πιστεύεις ότι θα συμβεί;
Θα τον κάνει καλύτερο ή χειρότερο όταν γνωρίζει τι τον περιμένει
εκδηλώνοντας την μία ή την άλλη συμπεριφορά απέναντι στους άλλους ;
Θα αναδειχθεί » Άνθρωπος » ή θα υποβιβαστεί προς την ζωώδη κατάσταση;
Μαΐου 28, 2016 στις 9:55 πμ
Καλημέρα φιλε, χάρηκα πολύ διαβάζοντας το σχόλιο σου, ειλικρινά ανέβασε την διάθεση μου
σε μια μουντή, ως συνήθως, ατμόσφαιρα εδώ στην Στοκχόλμη.
Ξέρεις, πιστεύω, ότι ένας διάλογος έχει αξια όταν δυο ή περισσότεροι συνομιλητές διαφωνούν
μεταξύ τους σε μερικά, συμφωνούν στα βασικά και αυτό αισθάνομαι μαζί σου.
Σαν Έλληνας με αρέσει να φιλοσοφώ και να σκαλίζω στα βάθη της ψυχής μου, μήπως έκανα λάθος κάπου?
Τι εννοούσα με εκείνο, γιατί αγρίεψα με τον κατώτερο κλπ κλπ.
Δεν πιστεύω σε θεούς δημιουργούς και εχθρεύομαι πάρα πολύ τους ασιάτες θεούς του μισους και του ανθελληνισμού,
αλλά, πάντα, το βραδυ με το δείπνο, σηκώνω το ποτήρι μου με τον κράσο που ευφραίνει καρδίαν και λέω:
”Στην δόξα σας Ολύμπιοι πατέρες, σας ευχαριστώ για όλα”!
Όπως είπες και εσύ, συμφωνώ μαζί σου στα περισσότερα, νομίζω εκεί που ίσος διαφέρουμε είναι ότι εγώ είμαι, νομίζω,
πιο ρεαλιστής και ζω το σήμερα μέσα στην ζούγκλα της ζωής και μπορώ να είμαι ένα αγρίμι μέσα στα αγρίμια.
Ναι είμαι οξύθυμος και παρασύρομαι με του μαλακες, αυτός είμαι, απέραντα ευγενικός με αρχές και καλοσύνη
για ανθρώπους, ζώα και φύση, αλλά πιστεύω ότι μέσα μου δυο ισοδύναμες δυνάμεις αντιμάχονται,
το καλό και το κακό και πρέπει να τα κρατώ σε μπάλανς.
Επίσης εκεί που διαφέρουμε, είναι στο τι εμπεριέχει το DNA μας, εγώ πιστεύω (ακράδαντα) ότι είναι ”τσιπάκι”
που έχει καταγράψει πληροφορίες για όλους τους προγόνους μας, επίσης, πιστεύω, ότι εκεί υπάρχει σε
κώδικα γραμμένη από τους δημιουργούς μας εξωγήινους, όλη η αλήθεια για το σύμπαν και τα πάντα.
Επίσης, τώρα το είδα, αυτό στον επίλογο σου «ότι σπείρεις θα θερίσεις» Ναι είναι αλήθεια, αλλα,
(πάντα υπάρχει ένα «αλλα»!) η φύση μου είναι να μην κάνω πίσω σε κανέναν και σε τίποτα, γιατί οι
θέσεις μου δεν είναι της στιγμής, αλλά πάγιες αρχές που μπορώ να πάω μέχρι τον θάνατο γιατί είναι δίκαιες και σωστές.
Χάρηκα!
Like
Βούλγαρης Χρήστος said
Το σχόλιό σας θα ελεγχθεί πρώτα από συντονιστή.
Μαΐου 28, 2016 στις 11:23 πμ
Π’αντως για οποίον ενδιαφέρεται οι μόνοι «έλληνες» στην οθωμαινικη
ορδή ήταν…οι γενιτσάροι ΑΡΑ ΠΡΩΗΝ ΕΛΛΗΝΕΣ…ή οπώς λέει και ο σοφός λαος
μας «σαν ο ελλήνας τουρκέψει γίνεται δύο φορές τουρκός»
ΥΓ Ακόμαι και σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι της Μ,Ασίας εχουν το ίδιο
DNA με εμάς …το προβλήμα όμως είναι οτί έχουν τουρκική εθνική συνείδηση
…τι να τα κάνω τα πράσινα ή τα γαλανά μάτια αν ο κάτοχος τουε δηλώνει
τούρκος ‘ή ανθέλληνας;και ο εφιαλτής γνήσιος Ελλήνας ήταν στο κάτω
κάτω..
Μαΐου 27, 2016 στις 3:02 μμ
ενας τουρκος και οχι…ελληνας ….
που ψαχνει την ιστορια του σαν αληθινα μορφωμενος
ειπε…..
οτι η ιστορια θα ηταν διαφορετικη…
αν……η Μαρα…
μητερα του μωαμεθ του β…
χριστιανη …..
ειχε παντρευτει τον κων/νο..που εψαχνε καινουργια γυναικα..
τριτο γαμο!
δεν εγινε…πληρωσαμε…..
Μαΐου 27, 2016 στις 3:05 μμ
και για τους ενεργους πολιτες , τους λιγους στα εδαφη μας …σημερα…
Παρατηρησατε οτι η Ιστορια μας κανει πλακα?
οτι…ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ??
ΜΑ…ΑΚΡΙΒΩς!
ΙΔΙΑ ΣΗΨΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ?
Μαΐου 27, 2016 στις 3:05 μμ
Ρε Olympiada, γιατί τα γράφεις αυτά;
Αφού ξέρεις ότι τα χρυσαύγουλα (ντόπια και ξένα), έχουν 3 taboo, που όταν τα θίξεις λυσσάνε:
Taboo 1) Ο χίτλερ και γενικά η ισλαμοναζι-φασιστική κοσμοθεωρία… Αν
θίξεις χίτλερ, μουσολίνι και ισλάμ, είσαι κομμουνιστής, αμερικανόφιλος,
νεγρόφιλος και -κατά πάσα πιθανότητα- πούστης…
Taboo 2) Η τουρκιά! Αν θίξεις τους τουρκους και όσους κάνουν εμπόριο
μ’αυτούς (είδη, ζωές, ιδέες), είσαι πουλημένος και δεν ξέρεις το
συμφέρον της χώρας (τα χρυσαύγουλα, δεν διευκρινίζουν ποιάς χώρας
βέβαια)…
Taboo 3) Η συνέχεια του Ελληνισμού! Τα χρυσαύγουλα πιστεύουν ότι ο
Ελληνισμός πέθανε το 146 π.Χ., Αναστήθηκε για λίγο την περίοδο του
μεταξά, ξαναπέθανε το 1941, ξανα-αναστήθηκε από 1967 έως 1974 και έκτοτε
είναι πεθαμένος…
Θα ξανα-μανά-αναστηθεί, όταν τα χρυσαύγουλα πάρουν την εξουσία…
ΥΓ: Υπάρχει και ένα side-taboo θέμα, όσον αφορά τη θρησκεία: Εδώ τα
χρυσαύγουλα είναι ψιλοδιχασμένα! Ο αρχηγός πιστεύει στο μέγα πάνα,
κάποιοι είναι σατανιστές, κάποιοι είναι κρυπτοχριστιανοί, αλλά στα
εγκαίνια των γραφείων τους φωνάζουν ΠΑΝΤΑ παπάδες… Και όπως διαβάζουμε
και στην επίσημη ιστοσελίδα των χρυσαύγουλων:
Οι 17 Εθνικιστές βουλευτές της Χρυσής Αυγής έδωσαν θρησκευτικό όρκο σε
αντίθεση με την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου που θέλουν να εγκαθιδρύσουν
ένα άθεο κράτος στην Ορθόδοξη Ελλάδα.
Ρε «σύντροφοι», ενημερώστε και τους οπαδούς σας…
Ρε ουστ ρε, ταψικέφαλοι αρβανιτοκαλικάντζαροι τσάμηδες, που θα πιάσετε τον Παλαιολόγο στα βρωμόστομά σας
Μαΐου 27, 2016 στις 3:44 μμ
Ρε εβραϊκό πορνίδιο, βρίζεις, αφοδεύεις
από το στόμα και κατηγορείς άλλους ότι βρίζουν!
Πέσε τώρα μπρούμυτα, στα τέσσερα και ρίξε μια δέηση στον γιαχβέ προς
ισραήλ μεριά, αρουραίε, που έχεις άντερα **** να μιλάς για πατρίδα, μίασμα.
Μαΐου 27, 2016 στις 4:00 μμ
Δια τους εις ανίατον παροξυσμόν και τρισδιάστατον πρωκτικόν οίστρον
ευρισκομένους συμμοριτοκαροτόλαγνους
μεθυσμένο αγγούρι και βουλοκέρι εις την φαλκονέρα των.
Like
delta said
Μαΐου 27, 2016 στις 4:02 μμ
ΠΡΟΣ Στεργιος Ζαγκλαρας
ΡΕ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.?????
ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΙ ΕΠΙΠΛΕΟΥΣΕΣ ΚΟΥΡΑΔΕΣ
ΟΙ ΝΑΖΙΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ ΜΑΛΛΟΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ
ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.
Μαΐου 27, 2016 στις 4:08 μμ
Παππου, ο οθωμανός τότε, από τους περισσοτερους Έλληνες που επέζησαν την Ρωμαϊκή βάρβαρη
κατοχή και την εβραϊκή χριστιανική θηριωδία, ήταν καλύτερη εναλλακτική, χειρότερη ΔΕΝ μπορούσε να υπάρξει.
Αλλα εσύ και ο κολλητός σου ο πορδοκλης, ωσάν τον προκρούστη όλα τα βάζετε στην κατσαρόλα της πολιτικής χέστρας.
Like
Panos Diakos said
Μαΐου 27, 2016 στις 4:59 μμ
Νταξ παιδια , ακουσατε για την Ελληνικη αυτοκρατορια, βγηκατε απ την
τρυπα σας , παιξαμε, γελασαμε, αντε παλι μεσα και ξαναβαλτε και την
πετρα .
Μαΐου 27, 2016 στις 6:46 μμ
Ρε αγράμματο αρβανίτικο σερβιετάκι, κάνεις δουλειές με τους τουρκαλάδες, τους γλύφεις και έρχεσαι να μιλήσεις για Ελλάδα;
Τόσο μικρόψυχο τσουτσουνάκι σαν ελόγου σου, έχει να εμφανιστεί από την εποχή του πλυντζανόπουλου…
Ξαναμπές στη τρύπα σου ταψικέφαλε και βγάλε το σκασμό.
Μαΐου 27, 2016 στις 8:18 μμ
Με πολλούς κάνω business, με τούρκους που είναι ευγενικότατοι,
με Γερμανούς Ναζιστές που είναι ανώτερος λαός, με Ρώσους
που είναι σήμερα οι πιο φανατικοί Εθνικιστές και άλλους,
και πούσαι μικρέ, αυτό είναι από τα πολύ μεγάλα!
Από τον ευγενικό σου λόγο δε, καταλαβαίνω ότι είσαι χριστιανός!
Like
Agm. said
Μαΐου 27, 2016 στις 6:58 μμ
Το είπε κι ο πατήρ της πονηράς τριάδος ο Γιαχβέ: (Μανούλα γαρ εις την μαύρη μαγεία και την λευκή μαλακία αυτός.)
¨Οι ευνούχοι (στο μυαλό και στο πουλί) θα κληρονομήσουσι την βασιλείαν των ουρανών.¨
(¨Όπου ¨βασιλεία, ¨ η κωδική ονομασία του μεταφυσικού μπούτσου ή μπούλου κατά τον ιερόν-διονυσιακόν ευαγγελικόν σχολιαστήν.)
Υ.Γ. Πλάκα έχεις μωρέ Πάνο φουκαρά. Γέρασες και μυαλό δεν έβαλες…
Δεν πειράζει. Και μη φοβού Ο θεός των θεοπάλαβων εμερίμνησε και δια σε.
Τον παράδεισον (= μεταφυσικόν ζωολογικόν κήπον) των προβατοψυχών δεν τον χάνεις με τίποτα!.
Μαΐου 27, 2016 στις 7:57 μμ
Που’σαι , νουμερο » της διεθνώς εξηπλωμένης κτηματικής και
ναοδομικής περιουσίας της αρχαιοελληνικής θρησκείας» την πετρα ξεχασες !
Βρωματε λεμε !! Στουμπωσου λοιπον στην τρυπα σου και σωπαινε…
Like
The Ghost of Diogenes said
Μαΐου 27, 2016 στις 8:32 μμ
Βρες γρηγορα μια ζωγραφιστη σανιδα,! Panos Diakos και αρχισε τις μετανοιες.???
Πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις ελθετω η βασιλεια σου
Γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω κι επι γης
Ως και ημεις αφιεμεν τοις οφειλεταις ημων
Και μην εισενεγκης ημας εις πειρασμον
Αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου
AMHN
Μαΐου 27, 2016 στις 8:55 μμ
Χα..χα..χα.. λες?
Εγώ τον βλέπω να θέλει βούρδουλα στον κώλο με το ζουνάρι
του εφραιμη που είναι ιερό και φτιαγμένο από πουτσοδερμα! χα..χα..χα..
Like
Ουστ ρε! said
Μαΐου 27, 2016 στις 9:02 μμ
Κοίτα να δεις πλάκα: Αυτοβαθμολογούνται τα καλικαντζαράκια για τις χρυσαυγίτικες χαριτωμενιές τους…
Ο ένας πουλάει στα τουρκάκια και κομπάζει… Κλασσικός τουρκαλβανός:
Εκεί που τρώει, εκεί γλύφει… Και επειδή σίγουρα θα ξέρει καλύτερα
τούρκικα από Ελληνικά, ας του δώσω και μια ευχή: Asıl sen siktir…
Ο έτερος καππαδόκης, μιλάει για μαγείες, φαλκονέρες και άλλα δαιμόνια
που βλέπει ξύπνιος, ή μαστουρωμένος… (Γουστάρω δε και το nick του, που
είναι εις την «βαρβαρικήν» και νομίζω ότι μπορώ να τον προσφωνήσω
μ΄αυτό:
AGM: Ante Gamhsou Malakopitoura)
Επειδή Έλληνες σίγουρα δεν είναι (γιά ισλαμοφασίστες/γερμανοτσολιάδες
τους κόβω), καλά θα κάνουν να μην ανακατευτούν με την ανατροφή των
παιδιών τους, αν έχουν. (Αν δεν έχουν πληρώνω για τον ευνουχισμό τους).
Μαΐου 27, 2016 στις 11:09 μμ
Ιερόν Φάσμα Δ.
Τρομερό το βίντεό σου. Όντως οι στρατηγοί του φωτός ετοιμάζονται για την τελική αναμέτρησι.
Πρώτα όμως χρειάζεται προπαρασκευή.και διαφωτισμός της ανθρωπότητος
παρά των φιλοσόφων στρατηγών των Ελλήνων για να γίνη διακριτός έναντι
του ελληνικού αληθινού, θείου και ανθρωπιστικού, λόγου
ο διεστραμμένος θρησκευτικός παρά-λόγος των κρονίων δυνάμεων
τόσο του προδρομικού κρυπτοσατανικού (Αβρααμικού) όσο και σατανικού (νεοταξικού) σκότους
δια του οποίου το κυρίαρχον σατανικό κρόνιον ιερατείο και οι
ανθρωποερπετικοί κλώνοι του κακοποιούν την ανθρωπότητα και την απειλούν
με ολικόν αφανισμό.
Θα σού αποκαλύψω στίχους από τα ¨Ολυμπιακά πρωτόκολλα¨ την ¨Ελληνική
Αποκάλυψι¨ γιατί με κέντρισες με τον οίστρο της πάντοτε φιλέλληνος και
οπλοφορούσης Αθηνάς της λογικής και της σοφίας.
¨Η διαχωριστική γραμμή Κρονίων και Δίων, ανθρώπων και ανθρωποερπετικών, Ελλήνων και βαρβάρων είναι η ανθρωποθυσία.
Ακόμα και επί μητριαρχικής προολυμπιακής ηρωολατρίας όπως και ολυμπιακής, διονυσιακής αρχαιοελληνικής θρησκείας
υπήρχαν τακτικά τέτοια φαινόμενα θρησκευτικού εκφυλισμού υπό τον μανδύα του αποκρυφισμού και της μαύρης το πλείστον μαγείας
Ο Αβρααμισμός προτείνει συμβολικήν αιματοποσίαν (Κρόνιο στοιχείο),
διαθήκας και περιτομάς κρονίας τελετουργίας όπως οι σημερινοί
Καμπαλισταί και Ιλουμινάτοι. .
Ο ¨Δίας όμως μετεμόρφωσε τον Αρκάδα Λυκάονα τιμωρητικώς εις λυκάνθρωπον όταν ανθρωποθυσίασε εις τον βωμόν των Ολυμπίων θεών
ενώ ευαρεστήθη όταν ο Αθηναίος μυθικός βασιλεύς Κέκροψ προέβη εις
αναίμακτον θυσίαν-προσφοράν δημητριακών και σπιτικών εδεσμάτων προς τους
θεούς.
Δια τον ίδιον λόγον η Αθηνά ακύρωσε την υπόσχεσί της εις τον Αιτωλόν
ήρωα Τυδέα (ένα εκ των ¨επτά επί Θήβαις¨) διότι τραυματισθείς βαρέως και
πεσών επεχείρησε να φάη τον εγκέφαλον του επίσης πεσόντος αντιπάλου του
δια να μην αποθάνη…
Η ιδία μάλιστα θεά χάρισε τελικώς την αθανασία αυτή εις τον υιόν του
θανόντος Τυδέως τον περίφημον Διομήδη (= ομόφρονα του Διός)
Δήλον ότι αι αγαθοποιαί και φιλάνθρωποι Μεγάλαι ουράνιαι δυνάμεις
προορίζουν τον άνθρωπον δια ισόθεον και τον θεωρούν ισότιμον τέκνον των
πατέρων του θεών
κατά τον ίδιον λόγον που οι σατανικοί Κρόνιοι θεωρούν προορίζουν την
ιδικήν των ανθρωποερπετική σποράν δι αναλώσιμους δούλους με κύριον
σκοπόν
την γενοκτονίαν της δίας ανθρωπίνης φυλής και την ολικήν καταστροφήν και
εξαφάνισιν κάθε ίχνους του εκπολιτιστικού, ανθρωποαποθεωτικού
έργου-μνημείου της φυλής αυτής ως ουδέποτε υπαρξάσης ….¨
Like
Βούλγαρης Χρήστος said
Το σχόλιό σας θα ελεγχθεί πρώτα από συντονιστή.
Μαΐου 28, 2016 στις 11:05 πμ
Στέργιος Ζαγκλάρας said
Μαΐου 27, 2016 στις 4:08 μμ
Παππου, ο οθωμανός τότε, από τους περισσοτερους Έλληνες που επέζησαν την Ρωμαϊκή βάρβαρη
κατοχή και την εβραϊκή χριστιανική θηριωδία, ήταν καλύτερη εναλλακτική, χειρότερη ΔΕΝ μπορούσε να υπάρξει.
Αλλα εσύ και ο κολλητός σου ο πορδοκλης, ωσάν τον προκρούστη όλα τα βάζετε στην κατσαρόλα της πολιτικής χέστρας.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΟΥΗΔΟΥ ΝΑΖΙΑΝΘΕΛΛΗΝΑ ΕΚ ΚΟΣΟΒΟΥ….ΤΙ ΧΡΕΙΑ ΕΧΩΜΕΝ ΑΛΛΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ;
ΥΓ Βλέπω ότι και άλλοι βλέπουν πόσο ΑΛΒΑΝΟΣ είναι κάποιος ….ενδιαφέρον…
ΥΓ 2 Παραφράζωντας τον Τζών Λόκ όποίος συνιστά βρεγμένη σανίδα για
συσχολιαστή του όπως το ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ναζιφάντασμα ΝΤΡΟΠΗ του διογένη την
αξίζει ΠΡΩΤΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ…για τον κόπο του…βέβαια είναι
λογικό ένα ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ χαζαυγούλο ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ
ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΙ να μιλά για βρεγμένη σανίδα είναι το μόνο του
«επιχείρημα»…καθώς ιστορικές πήγες για τις ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ που γράφει ΔΕΝ
έχει…οπως π.χ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΕΣΤΩ ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΟΥ ΝΑ ΝΑ
ΜΙΛΑ ΓΙΑ «ΔΩΡΙΚΟ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ» …όσο για τα παραληρήματα του ναζιγελάδιου
agm…η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! μόνο ενας παπάς μπορεί να τον
σώσει κάθως ακόμαι και οι ψυχιάτροι δεν μπορούν να το βοηθήσουν…Z
Για την επέτειο της Αλώσεως
Στέργιος Ζαγκλάρας said
στα στρατεύματα των Οθωμανών ενάντια στην τυραννία της Ρωμαϊκής κατοχής και χριστιανικής θηριωδίας.
Στέργιος Ζαγκλάρας said
ηταν πολυ περισσοτεροι,απο τους Ελληνες που προασπιστηκαν το Βυζαντιο.
The Ghost of Diogenes said
Η Οθωμανικη Αυτοκρατορια ειχε 80 χιλιαδες στρατο, και 120 πλοια,? και το βιντεο λεει (6:24) οτι καποιος (εφιαλτης?) αφησε μια μικρη θυρα (σιγουρα οχι κατα λαθος) ανοιχτη και ετσ τα μεμετια βρηκαν ευκαιρια να κανου εισβολη μεσα στην πολη.!!!
Βούλγαρης Χρήστος said
Βούλγαρης Χρήστος said
ΥΓ @ Σχολιαστές το προηγούμενο εστάλη κατα λάθος….
Panos Diakos said
Εχετε μετρηθει ?
Panos Diakos said
Στέργιος Ζαγκλάρας said
μήπως ήσουνα εκκλησία το πρωί και ζαλίστηκες από το λιβάνι?
Panos Diakos said
Στέργιος Ζαγκλάρας said
Panos Diakos said
Στέργιος Ζαγκλάρας said
προσευχόντουσαν να τους σώσει η παναγία, αντί να πάνε να πολεμήσουν!
Δεν νικήθηκαν οι Έλληνες γιατί ΔΕΝ πολέμησαν, ο κατακτητής Ρωμαίος
αντικαταστήθηκε από τον οθωμανό κατακτητή.
Ιδού τι λέει και το απολίθωμα ο αιτωλός:
”Τριακόσιους χρόνους μετά την Ανάστασιν του Χριστού μας έστειλεν ο Θεός
τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν•
και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους.
Ύστερον το εσήκωσεν ο Θεός από τούς χριστιανούς και έφερε τον Τούρκον
και του το έδωσε δια ιδικόν μας καλόν, και το έχει ο Τούρκος 320 χρόνους.
Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος;
Δια ιδικόν μας συμφέρον• διότι τα άλλα έθνη θα μας έβλαπτον εις την πίστιν,
ο δε Τούρκος άσπρα (χρήματα) άμα του δώσης κάμνεις ο,τι θέλεις.
Panos Diakos said
Που να σε ακολουθησουμε οι απλοι θνητοι…
Ακου και το αλλο απολιθωμα τωρα, Κολοκοτρωνης λεγεται
Μίαν φοράν, ὅταν ἐπήραμεν τὸ Ναύπλιον, ἦλθε ὁ Ἅμιλτον νὰ μὲ ἰδεῖ· μοῦ εἶπε ὅτι: «πρέπει οἱ Ἕλληνες νὰ ζητήσουν συμβιβασμόν, καὶ ἡ Ἀγγλία νὰ μεσιτεύσει». Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκα ὅτι: «Αὐτὸ δὲν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἢ θάνατος. Ἐμεῖς, Καπετὰν Ἅμιλτον, ποτὲ συμβιβασμὸν δὲν ἐκάμαμεν μὲ τοὺς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους ἐσκλάβωσε μὲ τὸ σπαθί καὶ ἄλλοι, καθὼς ἡμεῖς, ἐζούσαμεν ἐλεύθεροι ἀπὸ γενεὰ εἰς γενεά. Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε· ἡ φρουρά του εἶχε παντοτινὸν πόλεμον μὲ τοὺς Τούρκους καὶ δύο φρούρια ἦτον πάντοτε ἀνυπότακτα». Μὲ εἶπε: «Ποία εἶναι ἡ βασιλικὴ φρουρά του, ποῖα εἶναι τὰ φρούρια;» – «Ἡ φρουρὰ τοῦ Βασιλέως μας εἶναι οἱ λεγόμενοι Κλέφται, τὰ φρούρια ἡ Μάνη καὶ τὸ Σούλι καὶ τὰ βουνά». Ἔτζι δὲν μὲ ὁμίλησε πλέον».
Panos Diakos said
Το παράπονο των αγωνιστών του ’21
“Ο πιο θερμός, ο πιο γνήσιος πατριωτισμός είναι να αποφεύγεις την αμαρτία και να κάνεις ό, τι μπορείς για την Πατρίδα σου. π. Αθ. Μυτιληναίος’
Φωτίου Μιχαήλ
Ομιλία για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821
’’Βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόχευτος’’, έλεγαν οι παλιοί. Ζωή χωρίς γιορτές, μοιάζει με ταξίδι πολυήμερο χωρίς ανάπαυση, χωρίς ανεφοδιασμό.
Η 25η Μαρτίου, για ‘μάς τους Έλληνες, είναι πνευματικό πανδοχείο, που προσφέρει διπλή ανάπαυση και διπλό ανεφοδιασμό. Και ο λόγος είναι, ότι την ίδια μέρα εορτάζουμε δυο μοναδικές και ανεπανάληπτες ελευθερίες μας. Πρώτα την ελευθερία από τα δεσμά του θανάτου λόγω της αμαρτίας, και έπειτα την ελευθερία του Γένους μας από την τουρκική σκλαβιά.
Στον λίγο χρόνο που έχουμε στην διάθεσή μας, θα αναφερθούμε στο δεύτερο σκέλος της εορτής, που έχει να κάνει με την εθνική μας παλιγγενεσία. Θέμα μας, το παράπονο των αγωνιστών του ’21.
.
Αδελφοί μου,
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου θαρρώ πως δεν είναι απλά και μόνον μια ευκαιρία για μεγάλα λόγια, για ψεύτικες επετειακές πολιτικές δηλώσεις, για εμβατήρια και εξέδρες.
Είναι πάνω απ’ όλα μια πρώτης τάξεως πρόκληση για γόνιμο προβληματισμό και μια εξαιρετική αφορμή για συλλογική και προπάντων για προσωπική αυτοκριτική. Μια αυτοκριτική βασισμένη κυρίως πάνω σε μια σύγκριση των δικών μας επιλογών και αξιών σε σχέση με τα ιδανικά και τις επιλογές των Αγωνιστών του ’21.
Θα πούνε ίσως μερικοί: Καλά, πώς είναι δυνατόν να συγκριθούν οι συνθήκες του ’21 με τις τωρινές; Τι κοινό μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στα χρόνια εκείνα και τα δικά μας; Οι πρόγονοί μας τότε ήσαν σκλαβωμένοι, ενώ εμείς…
Αδελφοί μου, εάν δεν έχουμε ακόμα καταλάβει, ότι στις ημέρες μας ζούμε μια σκλαβιά ασύγκριτα πιο σκοτεινή και πιο ύπουλη από εκείνη την σκλαβιά, που βίωσαν οι πρόγονοί μας επί τουρκοκρατίας, τότε είμαστε δυστυχώς άξιοι της μοίρας μας.
Εάν δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει, ότι στα χρόνια μας είμαστε σκλαβωμένοι διπλά, δηλαδή, όχι μονάχα σε ξένους δυνάστες αλλά και στα πάθη μας τα δαιμονικά, τότε πώς θα πάρουμε την απόφαση να ελευθερωθούμε; Τότε, με ποιο όραμα, με ποιες δυνάμεις, με ποια αποφασιστικότητα, προσδοκάμε να ξαναπάρουμε πίσω την χαμένη μας Ελευθερία, την χαμένη μας τιμή και αξιοπρέπεια, την χαμένη μας αθωότητα;
.
Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, να δούμε πού βασίστηκαν οι αγωνιστές του ’21, ποια ήταν τα ιδανικά τους, ποια τα οράματά τους και ποιος ο σκοπός του Αγώνα τους; Και αφού τοποθετήσουμε έπειτα τους εαυτούς μας απέναντί τους, να δούμε, τελικά, δικαιώσαμε τους Αγώνες τους ή τους έχουμε περιφρονήσει τόσο, που η καρδιά τους πονάει από θλίψη και το λαρύγγι τους πνίγεται μέσα στο παράπονο;
.
Αδελφοί μου,
Τα γεγονότα της Επαναστάσεως μαρτυρούν, ότι δύο είναι τα πιο δυνατά κοινά σημεία αναφοράς όλων ανεξαιρέτως των Αγωνιστών του ’21: Η Πίστη και η Πατρίδα. Όλες οι μάχες, όλες οι θυσίες γίνονται πρώτα για την Πίστη την Αγία και έπειτα για την φιλτάτη Πατρίδα.
.
Βρισκόμαστε στο θρυλικό Ιάσιο της Μολδοβλαχίας. Τα παλληκάρια του Ιερού Λόχου –Πόντιοι στην πλειονότητά τους- ακούνε τον επίσης ποντιακής καταγωγής Αλέξανδρο Υψηλάντη να τους προτρέπει: ”Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον ζυγόν. Να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα και να υψώσωμεν το Σημείον διού πάντοτε νικώμεν. Λέγω τον Σταυρόν. Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος”.
Να υψώσουμε, βροντοφωνάζει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, με την βοήθεια του οποίου πάντοτε νικάμε και να τα δώσουμε όλα για την Πίστη και την Πατρίδα.
Εμείς σήμερα τι κάνουμε; Ακούμε την φωνή του Υψηλάντη;
Εμείς, σήμερα, αντί να τον υψώσουμε τον Σταυρό, όπως έκανε ο Υψηλάντης, τον περιφρονούμε υβριστικά: Τον πετάμε από τα σχολεία και τις δημόσιες υπηρεσίες, τον αφαιρούμε από το κοντάρι της Σημαίας μας, τον βγάζουμε από τα στήθια μας και από τις καρδιές μας, και δεν ξέρω εάν σε λίγο, εν ονόματι της νεοταξικήςπολυπολιτισμικότητας, τον κατεβάσουμε ακόμη και από τους τρούλους των εκκλησιών μας.
Τα έργα μας, δεν τα στερεώνουμε πια στον Σταυρό του Κυρίου μας, όπως τα στερέωναν οι αγωνιστές του ’21, αλλά πού; Τα στηρίζουμε στην αυτοπεποίθησή μας, στην επιστημοσύνη μας, στα βρώμικα δανεικά των εβραϊκών τραπεζών, στους δούρειους ίππους των ΕΣΠΑ, στα ναρκοθετημένα οικονομικά πακέτα της λεγόμενης ευρωπαϊκής ένωσης.
Όσο για τις μάχες, που δίνουμε σήμερα στην ζωή μας, είναι ολοφάνερο, ότι σε γενικές γραμμές έπαψαν να είναι μάχες για την Πίστη και την Πατρίδα, όπως καλούσε τους αγωνιστές ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Έχουν μετατραπεί σε μάχες για την ατομική μας καθαρά καλοπέραση. Μάχες για κέρδη, για καταθέσεις, για καριέρα, για δόξα. Πάντως όχι μάχες για την Ορθοδοξία μας και την Ελλάδα μας.
.
Στην Αγία Λαύρα, ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει το ιστορικό λάβαρο της Επανάστασης του ’21, ευλογεί τους αγωνιστές και μεταξύ των άλλων βροντοφωνάζει: ”Ήρθε η ώρα να σπάσουμε τα δεσμά και τον ζυγό, που βαραίνει τον τράχηλό μας. Καλύτερος είναι ο θάνατος με το όπλο ανά χείρας, παρά η θέαση του εξευτελισμού των βωμών και των εστιών”.
Τα ίδια γράφει στα απομνημονεύματά του και ο Μακρυγιάννης: ’’Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και την θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ‘νεργήσω κι ότι θέλουν ας μου κάνουν’’.
.
Σήμερα, όμως, αδελφοί μου, όταν μας πειράζουν την Πίστη ή την Πατρίδα, συνήθως δεν κάνουμε, αυτό που θα έκανε ο Μακρυγιάννης. Προτιμάμε να μείνουμε σιωπηλοί, ψυχροί και αδιάφοροι. Μια ταπεινωτική ήττα της ποδοσφαιρικής μας ομάδας τολμώ να πω, ότι ίσως μας εξαγριώνει περισσότερο.
Τα παραδείγματα; Αμέτρητα!
Μήπως, ως λαό, μας έθιξαν τα γεγονότα των Ιμίων; Σε ποιο σχολείο σήμερα γίνεται λόγος για τα ηρωϊκά μας εκείνα παιδιά, που θυσιάστηκαν για την Πατρίδα εκείνο το βράδυ; Θα μας πει κανείς ποιο βόλι τα θανάτωσε;
Μήπως μας πειράζει το νέο παιδομάζωμα; Έρχεται ο κύριος Φούχτελ, αρπάζει τα παιδιά μας και εμείς χαιρόμαστε, που σώζονται! Πού; Στα χέρια των Γερμανών!
Μήπως φαίνεται από την στάση μας, ότι μας προβληματίζει στα σοβαρά η κατάργηση των συνόρων μας και η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας;
Τι κάνουμε ως λαός και ως ηγεσίες, για να αποτρέψουμε την κοινωνική, πολιτισμική και δημογραφική αλλοίωση, που επιχειρείται σήμερα σε βάρος της Πατρίδας μας, με αφορμή τάχα το προσφυγικό;
Αδελφοί μου, ας μην μπερδευόμαστε. Άλλο πράγμα η χριστιανική αγάπη προς τους όντως πρόσφυγες και άλλο η ανεξέλεγκτη εγκατάσταση φανατικών μουσουλμάνων μέσα στην αιματοβαμμένη από το Ισλάμ πατρίδα μας.
.
Στον Αγώνα του ’21 έδωσαν το αίμα τους ένα εκατομμύριο πρόγονοί μας. Δέκα πατριάρχες και 120 επίσκοποι έχασαν τα κεφάλια τους από την χατζάρα του Ισλάμ.
Αυτή την ώρα, μονάχα στον Πειραιά, λειτουργούν σαράντα τεμένη!
Γι’ αυτό θυσιάστηκαν για την Πατρίδα και την Ορθοδοξία όλοι αυτοί; Για να ξαναγεμίσει η Πατρίδα μας τζαμιά; Δεν μας έφτασαν χίλιοι εκατό Νεομάρτυρες; Θέλουμε κι άλλους;
.
Και για τον εξευτελισμό των εστιών, πόσο άραγε θιγόμαστε και αντιδρούμε, όταν αφήνουμε τον θεσμό της οικογένειας στην πατρίδα μας να διαλυθεί, όταν τον θεόσδοτο γάμο τον περνάμε μέσα από τα δημαρχεία και όχι μέσα από τις εκκλησιές μας, όταν αναδεικνύουμε τον σοδομισμό σε αξία γαμική, όταν οι γονείς κατάντησαν βάρος και η παιδοποιία βάσανο παραπανίσιο, όταν δολοφονούμε πάνω από 300.000 αγέννητα παιδιά τον χρόνο;
.
Αλλά και για τον εξευτελισμό, που δέχονται σήμερα άνθρωποι και σύμβολα της Πίστεώς μας, πόσο μπορούμε να πούμε ότι μας καίει, όταν, ως Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ανεχόμαστε να αποκλείονται οι Ιεράρχες μας από τις σχολικές αίθουσες, όταν μένουμε σιωπηλοί στην απόσυρση της εικόνας του Κυρίου μας από την είσοδο της θεολογικής μας σχολής, όταν δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την διακωμώδηση του ράσου σε καρναβαλικές εκδηλώσεις ή σε παρελάσεις σοδομιστών;
.
Με όλα αυτά τα ’’κατορθώματά’’ μας, πώς είναι δυνατόν, αγωνιστές σαν τον Μακρυγιάννη και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, να μην έχουν παράπονα και να μην είναι πικραμένοι μαζί μας;
Ο μεγάλος Διδάχος του Γένους μας, ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο ακούραστος αυτός Αγωνιστής για το Ποθούμενο, για την Ελευθερία του Γένους, στις διδαχές του έλεγε: ’’Πρέπει να φυλάξετετην πίστη σας και να την στερεώσετε’’.
Εμείς σήμερα τι κάνουμε, αδελφοί μου; Εμείς σήμερα, αντί να φυλάξουμε και να στερεώσουμε την Πίστη μας, όπως προέτρεπε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, πολύ συχνά, δυστυχώς, την υπονομεύουμε και την αμβλύνουμε.
Φυλάμε την Πίστη μας, όταν στις θεολογικές μας σχολές και σε κάποιες από τις λεγόμενες ακαδημίες θεολογικών σπουδών, τα τελευταία χρόνια, περιφρονούμε τους Αγίους Πατέρες, που είναι οι στυλοβάτες της Πίστεώς μας, και διδάσκουμε θεωρίες και πρακτικές δήθεν μεταπατερικές;
Φυλάμε την Πίστη μας, όταν κάθε τόσο συμπροσευχόμαστε στο εξωτερικό με αιρετικούς και αλλοθρήσκους; Όταν το κοράνιο το ονομάζουμε βιβλίο ιερό, δοθείσης μάλιστα ευκαιρίας το δωρίζουμε κιόλας αντί του Ευαγγελίου;
Στερεώνουμε την Πίστη μας, όταν καταργούμε τον ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, και τους παραδοσιακούς θεολόγους μας τους περιφρονούμε;
Όταν αναθέτουμε την θεραπεία των παθών της ψυχής μας σε ψυχολόγους, σε ψυχοθεραπευτές και σε ομοιοπαθητικούς, ενώ ο μόνος θεραπευτής των ψυχών μας είναι ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, θεραπευτήριό Του η Εκκλησίας μας και μοναδικά Του φάρμακα τα Ιερά μας Μυστήρια;
Φυλάμε την Πίστη μας, όταν με νόμους της πολιτείας δήθεν αντιρατσιστικούς, φιμώνουμε τον άμβωνα σε θέματα όπως η ομοφυλοφιλία, οι εκτρώσεις, οι δυσώνυμες δυτικόφερτες εκτροπές του θεσμού του γάμου, η κάρτα του πολίτη, η αχρήματη κοινωνία, λες και όλα αυτά δεν αφορούν στην Πίστη μας, δεν άπτονται του κεφαλαίου της σωτηρίας μας;
Πώς, λοιπόν, με όλα αυτά και άλλα τόσα, να μην είναι πικραμένος μαζί μας ο Εθναπόστολός μας, ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός; Και πώς να μην πνίγεται από το παράπονο, βλέποντάς μας να παρατάμε κάποιες φορές αφύλαχτη την πολυτίμητη Ορθοδοξία μας και να δηλώνουμε ενθουσιασμένοι με τα ξυλοκέρατα, που μας έρχονται από την Δύση;
.
Ο πρώτος και μοναδικός Κυβερνήτης μας ήταν, ως γνωστόν, ο μέγιστος των Ελλήνων πολιτικών, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Ο ευλογημένος αυτός πρωτεργάτης της εθνικής μας παλιγγενεσίας, δυστυχώς για την Πατρίδα μας, δεν έμελλε να ζήσει για πολύ.
Τα έργα του, το ήθος του, η πίστη του και γενικά η προσωπικότητά του, έκαναν τους ξένους να τον φθονήσουν. Και με χέρι δικό μας δολοφονείται στο Ναύπλιο, την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου του 1831, στην είσοδο του Ιερού Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος, στις έξι και μισή το πρωΐ.
Τυχαία η μέρα, η ώρα και ο τόπος της δολοφονίας του; Όχι βέβαια. Διότι ο Κυβερνήτης συνήθιζε να εκκλησιάζεται κάθε Κυριακή και μάλιστα ’’όρθρου βαθέως’’.
.
Αδελφοί μου, ως Λαός και ως Ηγεσίες, αντέχουμε σήμερα να μπούμε απέναντί του και να καθρεπτισθούμε στο Εκκλησιαστικό ήθος του μεγάλου μας Κυβερνήτη; Στις ημέρες μας, εμείς οι Έλληνες βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σε τί άραγε ποσοστά εκκλησιαζόμαστε, όχι βεβαίως καθ’ έξιν, αλλά με γνήσιο Ορθόδοξο φρόνημα και πνευματική καθοδήγηση;
Και από την μεριά των ηγεσιών μας, πόσοι Έλληνες αξιωματούχοι υπάρχουν σήμερα, που λειτουργούνται τακτικά τις Κυριακές, όπως ο Καποδίστριας, αναθέτοντας τις υποθέσεις της Πατρίδας στα χέρια του Θεού;
Ο Ιωάννης Καποδίστριας, μέσα από την δράση του και τα γραπτά του, αποδεικνύεται ότι την Ορθοδοξία την είχε στο κέντρο της καρδιάς του. Και πλάϊ σ’ αυτήν, φύλαγε άλλες δυο μεγάλες του αγάπες: Την Ελλάδα και την Παιδεία την Ελληνική.
Το όραμά του για την Εθνική μας Παιδεία ήταν ένα Σχολείο Ελληνικό και Ορθόδοξο. Γι’ αυτό και διακήρυττε: «Τα σχολεία δεν είναι απλώς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, αλλά κυρίως φροντιστήρια ηθικής, χριστιανικής και εθνικής αγωγής».
’’Αποτελεί Θεία τιμή, έλεγε, το να αναθρέψει κάποιος Ελληνόπαιδες’’. Πώς, όμως; ’’Με τις γνώσεις της Ιεράς μας θρησκείας και με την πάτριον γλώσσα’’ και όχι με την αθεΐα και την ξένη γλώσσα από τα γεννοφάσκια μας, όπως κάνουμε σήμερα.
Όσο για την Ευρώπη, την οποία σήμερα θεωρούμε ’’τόπον επαγγελίας’’, ο Καποδίστριας δεν έτρεφε και ιδιαίτερη εκτίμηση. Για τα παιδιά, που έφευγαν στην Δύση για να σπουδάσουν, έλεγε: «…αναγκαιότατον κρίνω να συλλέξωμεν και επαναγάγωμεν εις την Ελλάδα (να φέρουμε πίσω) τους νέους Έλληνας, όσοι επί προφάσει μαθήσεως διαφθείρωνται εν Ευρώπη…».
Πώς, λοιπόν, να είναι ευχαριστημένος ο Μεγάλος μας Κυβερνήτης και μαζί του όλοι οι αγωνιστές του ’21, με το σημερινό μας εκκλησιολογικό φρόνημα, με την απιστία των σημερινών μας πολιτικών ανδρών, με τη κατάντια της Εθνικής μας Παιδείας;
.
Ο οπλαρχηγός Δημήτριος Μακρής ήταν ένας από τους επικεφαλείς οπλαρχηγούς στην ηρωϊκή Έξοδο του Μεσολογγίου. Με το τέλος του πολέμου, ενώ διέθετε δύναμη και επιρροή, δεν ασχολήθηκε με την πολιτική. Αποσύρθηκε και ασχολήθηκε με τα χωράφια του και τα ζωντανά του.
Όταν μετά από καιρό, ο Όθωνας θέλησε να τον τιμήσει για την προσφορά του στον Αγώνα, προτείνοντάς του την θέση του Υπασπιστού, ο γενναίος οπλαρχηγός Δημήτριος Μακρής με την παροιμιώδη απάντηση που έδωσε, μας άφησε μέγα μάθημα αξιοπρέπειας και εσωτερικού μεγαλείου.
Εμφανώς ενοχλημένος και κατηφής, είπε στον βασιλιά: “Μεγαλειότατε, εγώ δεν ξέρω να τσακάω (διπλώνω) τη μέση μου” και έφυγε με το κεφάλι ψηλά.
Στις ημέρες μας, αδελφοί μου, πόσοι άραγε από εμάς, στην καθημερινή μας ζωή, διαθέτουμε το ηθικό σθένος και το ψυχικό μεγαλείο του Κλέφτη Δημητρίου Μακρή;
Και προπαντός, πόσοι από τους σημερινούς αξιωματούχους είναι αποφασισμένοι να πουν όχι σε τιμητικές διακρίσεις, σε διευκολύνσεις και σε οικονομικές παροχές, που προέρχονται από γνωστούς εχθρούς της Πίστεως και της Πατρίδος και που κρύβουν από πίσω αναμονές ανταλλαγμάτων;
Το ’’δεν τσακάω τη μέση μου’’ του μεγάλου αγωνιστή Δημητρίου Μακρή, είναι δυνατόν να ταιριάσει με το πρωθυπουργικό ’’γιές σερ’’ της βραδιάς των Ιμίων ή με το άλλο ’’γιες’’ στο σχέδιο Ανάν;
Το ’’δεν τσακάω τη μέση μου’’ του μεγάλου αγωνιστή Δημητρίου Μακρή, είναι δυνατόν να ταιριάσει με το ’’ναι’’ το δικό μας στην σκλαβιά της κάρτας του πολίτη και στην φυλακή της αχρήματης κοινωνίας, που μας έχουν ετοιμάσει;
Πώς να μην είναι, λοιπόν, πικραμένος και παραπονεμένος ο αγωνιστής Δημήτριος Μακρής, όταν βλέπει σήμερα, ότι οι απροσκύνητοι ανάμεσα στον λαό και τους ηγέτες, τείνουν να γίνουν είδος προς εξαφάνιση;
.
Αδελφοί μου, ενώ οι άλλοι λαοί στους εθνικούς στους ύμνους μιλάνε για τα κατορθώματά τους και τις ομορφιές της πατρίδας τους, εμείς είμαστε ο μοναδικός λαός σε ολόκληρο τον κόσμο, που ο Εθνικός μας ύμνος είναι ένας ύμνος αφιερωμένος στην Ελευθερία.
Στις ημέρες μας οφείλουμε να παραδεχθούμε, ότι η έννοια της Ελευθερίας δεν έχει το ίδιο ειδικό βάρος με εκείνο που είχε στις καρδιές των αγωνιστών του ’21. Εμείς σήμερα εύκολα την διαπραγματευόμαστε. Για τους αγωνιστές, όμως, του ’21 ποτέ δεν ήταν υπόθεση για διαπραγμάτευση. Δεν την αντάλλασαν με τίποτε! Για παράδειγμα οι Σουλιώτες:
.
Στα 1803, στα Γιάννενα, ο Αλή Πασάς στην προσπάθειά του να πείσει τους Σουλιώτες καπεταναίους να παραδοθούν, τους υποσχόταν, ότι αφού παρέδιδαν το Σούλι, θα τους χάριζε ό, τι λαχταρούσε η ψυχή τους. Πήρε, όμως, από τους Σουλιώτες την εξής απάντηση: ’’Η λευτεριά μας, πασά μου, ούτε αγοράζεται ούτε πουλιέται με θησαυρούς και ταξίματα, παρά μονάχα με το αίμα και του τελευταίου Σουλιώτη’’.
Θα έχουν άδικο σήμερα οι Σουλιώτες καπεταναίοι, εάν θα είναι παραπονεμένοι και θυμωμένοι μαζί μας;
’’Τι κάνετε ωρέ, μας φωνάζουν με δυσαρέσκεια και αγανάκτηση. Πουλάτε την Ελευθερία, την οποία σας παραδώσαμε εμείς με το αίμα μας, για μια δήθεν καλοπέραση, για μια ψεύτικη ευμάρεια; Τι τα θέλετε ωρέ τα δάνεια των Εβραίων; Δεν βλέπετε, ότι σας έφθειραν και σας οδήγησαν στα μνημόνια, δηλαδή στην σκλαβιά; Δεν βλέπετε ότι έχετε να κάνετε με σατανικούς δανειστές, που μισούν θανάσιμα την Ελλάδα μας και την Ορθοδοξία μας’’;
.
Οι Αγωνιστές του ’21, όχι μονάχα δεν διαπραγματεύονταν την Λευτεριά τους, αλλά ακόμα και σε περιπτώσεις όπου η στρατιωτική υπεροχή των τούρκων ήταν συντριπτική, ποτέ δεν φέρθηκαν με δειλία, με συμβιβασμούς, με υπολογισμούς κατά τα πρότυπα τα δυτικά.
Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος ανάμεσα στον Κολοκοτρώνη και τον Εγγλέζο ναύαρχο Χάμιλτων, σε μια δύσκολη καμπή του Αγώνα. Του λέει ο Χάμιλτων: ’’Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσετε συμβιβασμό και η Αγγλία να μεσιτεύσει’’.
Και ο Κολοκοτρώνης του απαντά: ’’Αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ελευθερία ή θάνατος! Εμείς, καπετάν Χάμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τον Τούρκον. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά’’.
.
Εξίσου χαρακτηριστική είναι και η απάντηση, που έδωσε ο μπουρλοτιέρης των ψυχών Παπαφλέσσας προς τους συμπολεμιστές του, όταν εκείνοι, στο Μανιάκι, για λόγους ασφαλείας, του πρότειναν να πιάσουν ταμπούρια σε ψηλότερες θέσεις στο βουνό: Τους είπε: ”Εγώ δεν ήρθα εδώ για να μετρήσω από τα ψηλώματα πόσος είναι ο στρατός του Μπαϊράμη. Ήρθα να πολεμήσω. Καθίστε εδώ, να πεθάνουμε σαν αρχαίοι Έλληνες”.
.
Αδελφοί μου, με τέτοιο φρόνημα ανυπότακτο και ασυμβίβαστο, που είχε ο Κολοκοτρώνης, θα ανεχόταν, να υπάρχουν σήμερα στην Πατρίδα μας εν ενεργεία υπουργοί, που να αρνούνται την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Θράκης;
Θα δεχόταν ο Γέρος του Μοριά, να καταθέσει στεφάνι στον Μουσταφά Κεμάλ, τον εμπνευστή και δράστη αυτής της Γενοκτονίας, όπως πράττουμε εμείς σήμερα;
Θα ανεχόταν ο γενναιότατος Παπαφλέσσας, να υπάρχουν σήμερα στην Πατρίδα μας υπουργοί και πανεπιστημιακοί καθηγητές, που να συνηγορούν στην ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών μέσα στην Θεολογική σχολή της Θεσσαλονίκης μας;
Θα συμβιβαζόταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, να διαφεντεύεται σήμερα η Θράκη μας από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής ή μήπως θα ανεχόταν, εν ονόματι τάχα κομματικών συμφερόντων, να εκλέγονται στην Βουλή των Ελλήνων, πράκτορες τουρκικών συμφερόντων;
Ο πατριωτισμός, αδελφοί μου, δεν εννοείται σε εμάς τους Έλληνες ως κάτι ανεξάρτητο και ξένο από την Ορθόδοξη πίστη μας. Πατριωτισμός και Ορθοδοξία σ’ εμάς πάνε μαζί. Αρκεί να σας θυμίσω, τι έκαναν οι Φραγκολεβαντίνοι στο νησί της Σύρου, σαν είδαν από μακριά να καταφθάνουν τα καράβια του Ιμπραήμ: αρνήθηκαν την ελληνική τους καταγωγή και ύψωσαν αμέσως στα μπαλκόνια τους σημαίες Ιταλιάνικες και Γαλλικές.
Εμείς οι Ορθόδοξοι πάνω απ’ όλα έχουμε στην καρδιά μας τον Χριστό και με την αγάπη την δική Του αγαπάμε και την Πατρίδα μας.
Έτσι και ο ΘεόδωροςΚολοκοτρώνης, δεν ήταν απλά και μόνον ένας φιλόπατρις αγωνιστής.
Ήταν προπαντός άνθρωπος με βαθιά πίστη στον Θεό και με εμπιστοσύνη μεγάλη στην Παναγιά μας.
Γράφει ο ίδιος: ’’Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς…
Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα καιγονάτισα.
Παναγία μου, είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν’’.
.
Αξίζει εδώ να μνημονεύσουμε ένα ακόμα περιστατικό από την ζωή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που δείχνει τις πολύ βαθιές Ορθόδοξες ρίζες του: Βρισκόμαστε στο Βαλτέτσι. Μόλις έχει τελειώσει η αποφασιστική εκείνη μάχη για την τελική έκβαση του Αγώνα. Διηγείται ο ίδιος: ’’ Δώδεκα-δεκατρεῖς Μαΐου ἦτον. Εἴκοσι τρεῖς ὧρες ἐβάσταξε ὁ πόλεμος. Ἐκείνην τὴν ἡμέρα ἦτον Παρασκευὴ καὶ ἔβαλα λόγον ὅτι: Πρέπει νὰ νηστεύσωμεν ὅλοι διὰ δοξολογίαν ἐκείνης τῆς ἡμέρας, καὶ νὰ δοξάζεται αἰώνας αἰώνων ἑωσοῦ στέκει τὸ ἔθνος, διατὶ αὐτὴ ἦταν ἡ ἐλευθερίατῆς Πατρίδος’’.
’’Πρέπει νὰ νηστεύσωμεν ὅλοι διὰ δοξολογίαν ἐκείνης τῆς ἡμέρας’’.
Τι να λέει άραγε σήμερα ο Γέρος του Μοριά, βλέποντάς μας να διοργανώνουμε ξεφαντώματα με γύρους και σουβλάκια εν μέσω Μεγάλης Σαρακοστής, για να τιμήσουμε τάχα την Επανάσταση του ’21;
.
Στην ίδια γραμμή με τον Κολοκοτρώνη, σε ότι αφορά την σχέση του με την Ορθοδοξία, στοιχίζεται και ο άλλος μεγάλος άνδρας της Επανάστασης, ο στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης.
Γράφει στα απομνημονεύματά του: ’’Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον… Εμείς, με σκιάν μας τον Τίμιον Σταυρόν, επολεμήσαμεν. Και αυτός ο Σταυρός μας έσωσε. Τόση μικρότητα στον Σταυρό, τον σωτήρα μας! Και βρίζουν οι πουλημένοι εις τους ξένους και τους παπάδες μας, τους ζυγίζουν άναντρους και απόλεμους. Εμείς τους παπάδες, τους είχαμε μαζί εις κάθε μετερίζι, εις κάθε πόνον και δυστυχίαν. Ντροπή Έλληνες!»
Αδελφοί μου, με όλα αυτά που πίστευε και υπερασπιζόταν ο Μακρυγιάννης, θα μπορούσε να ανεχθεί σήμερα αδιαμαρτύρητα , μέσα στην ίδια του την
Πατρίδα , να περιφρονείται το ράσο, να υποτιμάται και να διώκεται η Ορθοδοξία μας από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού μας προσωπικού, να φορολογούνται ληστρικά οι Εκκλησιές μας, να μην διορίζονται παπάδες, αλλά τουναντίον να ανοίγονται θέσεις για ιμάμηδες και να χαρίζονται εκατομμύρια, από τις άδειες τσέπες των Ορθοδόξων Ελλήνων πολιτών, για την λεγόμενη εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων;
Ίσως για τις περιπτώσεις αυτές, να λένε κάποιοι από εμάς: Τι να κάνουν οι πολιτικοί μας άρχοντες; Αναγκάζονται να ελιχθούν διπλωματικά. Υποχρεώνονται. Εκβιάζονται. Το επιβάλλουν οι τρόποι καλής συμπεριφοράς.
.
Να, όμως, που έρχονται τα πρόσωπα και τα γεγονότα του ’21 και ακυρώνουν εντελώς κάθε παρόμοια δικαιολογία: Βρισκόμαστε στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1822. Δέκα χιλιάδες Τούρκοι, με επικεφαλής τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιουταχή, σχεδιάζουν να κάνουν την τελική τους επίθεση το βράδυ των Χριστουγέννων. Τότε, δηλαδή, που οι Έλληνες θα βρίσκονται στις εκκλησιές, για να τους αιφνιδιάσουν.
Ο Γιάννης Γούναρης ήταν κυνηγός του Ομέρ Βρυώνη και ακολουθούσε υποχρεωτικά τον τουρκικό στρατό, διότι κρατούσαν ομήρους, στην Άρτα, την γυναίκα του και τα παιδιά του.
Ο Γιάννης Γούναρης γνωρίζει για την νυχτερινή επίθεση των Τούρκων. Το δίλλημα τραγικότατο!
Να αποκαλύψει το σχέδιο στους Μεσολογγίτες ή να μην το πει σε κανέναν; Από το μαχαίρι του τούρκου να σώσει το Μεσολόγγι ή να σώσει την γυναίκα του και τα παιδιά του; Να βάλλει πρώτα την Πατρίδα ή τον εαυτό του και την οικογένειά του;
Βέβαια, με την λογική των ημερών μας, θα μπορούσε και εκείνος να φερθεί κατά πως λένε διπλωματικά. Να υπακούσει στα κελεύσματα του πολιτικού σαβουάρ βιβρ, της λεγόμενης πολιτικής ορθότητας. Να φορέσει, δηλαδή, φέσι ή κιπά. Τι κάνει, όμως;
Περνάει κρυφά στο Μεσολόγγι, βγαίνοντας δήθεν για κυνήγι, και ειδοποιεί αμέσως τους Μεσολογγίτες για το δόλιο σχέδιο του Κιουταχή. Το Μεσολόγγι φυλάγεται. Ο Κιουταχής αποτυγχάνει στην επίθεσή του. Οι Μεσολογγίτες σώζονται. Τα παιδιά του και η γυναίκα του σφαγιάζονται αυθημερόν.
Ο Ήρωας Αγωνιστής Γιάννης Γούναρης, ’’επόμενος τοις αρχαίοις ημών πατράσι’’, ακολούθησε την φωνή του Σοφοκλή, ο οποίος σε μια από τις τραγωδίες του έγραφε: ’’Όταν η Πατρίδα ευτυχεί, ευτυχώ κι εγώ και η οικογένειά μου. Όταν, όμως, το ενδιαφέρον μου περιορίζεται στον εαυτό μου και στην οικογένειά μου, ενώ η Πατρίδα δυστυχεί, τότε και η δική μου ευημερία δεν θα κρατήσει για πολύ’’.
.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός, ότι τα ίδια ακριβώς με τον αρχαίο Έλληνα τραγωδό έλεγε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μιλώντας στην Πνύκα προς τους μαθητές των Αθηνών:
«Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας αλλά να κοιτάξει το καλό της κοινότητας και μέσα εις το καλόν αυτό βρίσκεται και το δικό σας».
Αναρωτιέμαι: Ο αγράμματος γέρος του Μοριά, πού διδάχθηκε Αρχαία Ελληνική τραγωδία;
Μπορεί να πέφτω έξω, αλλά, σκέφτομαι ότι αυτά τα μαθήματα ήταν γραμμένα μέσα από την μήτρα της μάνας του. Αυτά τα λόγια ήταν αρχές, που περνούσαν από γενιά σε γενιά μέσα από την ζωή, μέσα από την παράδοση.
Σήμερα, όμως, αυτή η συνέχεια διασαλεύθηκε. Με δική μας ευθύνη οικειοποιηθήκαμε ξένα πρότυπα. Παρατήσαμε στην άκρη έναν αμύθητο δικό μας πολιτισμικό θησαυρό και μείναμε τώρα γυμνοί, περιμένοντας να ντυθούμε με τα κουρέλια της παραπαίουσας Δύσης.
.
Τον ίδιο γνώμονα με τον Κολοκοτρώνη, δηλαδή, τον Αρχαίο Έλληνα τραγωδό, είχε και ο Σερραίος μεγαλέμπορος και τραπεζίτης, οεπαναστάτης Εμμανουήλ Παππάς. Η φήμη του για την πατριωτική του δράση είχε φτάσει σε κάθε άκρη της Ελλάδας. Όλα του τα πλούτη και όλα του τα υπάρχοντα τα διέθεσε στον Αγώνα για την Ελευθερία της Πατρίδας.
Τα τρία από τα τέσσερα παιδιά του έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Ο τέταρτος γιός του άφησε την τελευταία του πνοή στην ελεύθερη Ελλάδα πάμπτωχος.
Το στρατηγείο του –για να μην ξεχνάμε και τον ρόλο των Μοναστηριών μας στον αγώνα του ’21- το είχε εγκαταστήσει στο Άγιον Όρος, στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου.
.
Με το ίδιο φρόνημα κινήθηκε και ο Θρακιώτης καραβοκύρης καπετάν Αντώνης Βιζβίζης. Δίπλα του αγέρωχη η καπετάνισσα Δόμνα Βιζβίζη και τα πέντε τους μικρά παιδιά. Το καράβι τους η ”Καλομοίρα”, κανονικό πολεμικό, οπλισμένο με δικά τους έξοδα, έχει γίνει το σπίτι τους.
Ο καπετάν Βιζβίζης όλα του τα υπάρχοντα τα έχει δώσει για την Πατρίδα. Του αρέσει να λέει: ’’Δεν λυπάμαι να ξοδεύω χρήματα, αφού μ’ αυτά θα κτιστή το χρυσό παλάτι της Ελευθερίας’’.
Σίγουρα από εκεί ψηλά, ο Σερραίος τραπεζίτης και ο Θρακιώτης καραβοκύρης θα αναρωτιούνται δικαιολογημένα: Πού είναι σήμερα οι Εμμανουήλ Παππάδες και οι Βισβίζηδες; Πού είναι σήμερα οι Έλληνες τραπεζίτες, μεγαλέμποροι και εφοπλιστές, να στηρίξουν την δοκιμαζόμενη Πατρίδα; Πού χάθηκαν οι εθνικοί μας ευεργέτες;
Και δεν χάθηκαν μονάχα οι εθνικοί μας ευεργέτες, αδελφοί μου. Σήμερα έχουν χαθεί και εκείνα τα πολιτικά αναστήματα, που όχι μόνον δεν δέχονταν να πάρουν δεκάρα για τις υπηρεσίες τους από τον εθνικό κορβανά, αλλά αντιθέτως υποθήκευαν ακόμα και την προσωπική τους περιουσία, προκειμένου να στηριχθεί οικονομικά η καθημαγμένη Πατρίδα.
.
Παράδειγμα ο Καποδίστριας. Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο πρώτος και μοναδικός Κυβερνήτης μας, που δεν καταδέχτηκε ποτέ του να πάρει μηνιάτικο και που, για δάνειο της Πατρίδας, έβαλε υποθήκη τα πατρικά του κτήματα στην Κέρκυρα.
Πώς, λοιπόν, ο άγιος της πολιτικής μας να μην έχει παράπονο μεγάλο από όλους μας, όταν βλέπει στις ημέρες μας επώνυμους αξιωματούχους, αλλά και απλούς πολίτες, να πλουτίζουν παράνομα με λεφτά του Δημοσίου;
.
Είναι πολύ χαριτωμένος ο διάλογος ανάμεσα στον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο και τον θείο του τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, όπου καυτηριάζεται, θα λέγαμε, αυτό ακριβώς το πράγμα: ο παράνομος πλουτισμός, σε βάρος της Πατρίδας.
Το μικρό συμβάν διασώζεται ως εξής: Ο Αγώνας έχει τελειώσει και οι ένδοξοι οπλαρχηγοί έχουν αποσυρθεί στα σπίτια τους. Είναι παραμονή πρωτοχρονιάς.
Ο θρυλικός Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, υποδέχεται στο φτωχικό του, στον Πειραιά, τον θείο του τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Μια ομάδα παιδιών μπαίνουν στην αυλή και λένε τα κάλαντα. Ο Νικηταράς δεν έχει να δώσει τίποτε στα παιδιά. Ζητάει μερικούς παράδες από τον Κολοκοτρώνη. Ο Γέρος του δίνει και πειράζοντάς τον, του λέει: ’’Δεν ντρέπεσαι να ζητιανεύεις, κοτζάμ καπετάνιος εσύ, με τόσες δόξες; Τι σόϊ στρατηγός είσαι τότενες’’;
Ο Νικηταράς τον κοιτάζει ήρεμα τον θείο του και του απαντά σεμνά: ’’Πραματευτής δεν ήμουνα. Η μοίρα μου, το θέλησε να γίνω καπετάνιος. Μα δεν θα ήταν σωστό να κάνω πραμάτεια το καπετανλίκι μου για να καζαντίσω (για να πλουτίσω)’’.
Είναι τόσα πολλά τα κατορθώματα, αλλά και τα παράπονα των Αγωνιστών του ’21! Πώς να τα διέλθουμε όλα αυτά μέσα σε μια παρουσίαση όπως η αποψινή;
.
Σεβαστοί πατέρες, αδελφοί αγαπητοί, καλά μας παιδιά,
Ο φιλάνθρωπος Θεός, ανάλογα με τα έργα μας, άλλοτε μας επισκέπτεται με την ευδοκία Του, άλλοτε με την μακροθυμία Του και άλλοτε με την παραχώρηση διαφόρων πειρασμών.
Στα χρόνια τα δικά μας , είναι ολοφάνερο, ότι, λόγω της αποστασίας μας, μας επισκέπτεται η φιλανθρωπία του Θεού μέσω δοκιμασιών.
Οι δυσκολίες και οι εχθροί, που έπεσαν κατ’ επάνω μας αυτά τα χρόνια, είναι μέσα στο σχέδιο του Θεού για την κατά Χριστόν παιδαγωγία μας.
Ο δάσκαλος του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, ο Ιωσήφ ο Βρυέννιος, τριάντα χρόνια πριν από την Άλωση, είχε πει: ’’Ο λόγος για τον οποίον επέπεσαν εκ δυσμών και εξ ανατολών διάφοροι εχθροί και λυμαίνονται την αυτοκρατορία είναι ολοφάνερος: ’Όλοι οι Χριστιανοί έγιναν υπερήφανοι, αλαζόνες, φιλάργυροι, φίλαυτοι, αχάριστοι, απειθείς, λιποτάκται, ανόσιοι, αμετανόητοι, αδιάλλακτοι. Έγιναν οι άρχοντες κοινωνοί ανόμων, οι υπεύθυνοι άρπαγες, οι κριτές δωρολήπτες, οι μεσίτες ψευδείς, οι νεώτεροι ακόλαστοι, οι αστοί εμπαίκτες, οι χωρικοί άλαλοι και οι πάντες αχρείοι. Χάθηκε ευλαβής από της γης, εξέλιπε στοχαστής, ουχεύρηται φρόνιμος’’.
Πόσον επίκαιρος αναδεικνύεται ο μεγάλος μας διδάσκαλος Ιωσήφ Βρυέννιος, εάν αναλογισθούμε, ότι η περιγραφή του αυτή δεν απέχει και πολύ από μια περιγραφή της σημερινής μας κατάστασης.
Ας μην αποθαρρυνόμαστε, όμως. Ο Θεός Πατέρας είναι μαζί μας. Εκείνο που ζητάει από εμάς, μέσα από τις δυσκολίες αυτές, είναι να μετανοήσουμε, να σωθεί η Πίστη μας. Να μην χάσουμε την ψυχή μας. Αυτά μας διδάσκουν οι σύγχρονοι Άγιοι Πατέρες μας, αυτά έλεγε και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, αναφερόμενος στους λόγους, για τους οποίους βρεθήκαμε κάτω από την χαντζάρα του Τούρκου.
.
’’…έστειλεν ο Θεός τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν∙ και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους. Ύστερα το εσήκωσεν ο Θεός το βασίλειον από τους Χριστιανούς και ήφερε τον Τούρκο μέσα από την Ανατολήν και του το έδωκε δια εδικόν μας καλόν… Και τι; Άξιος ήτον ο Τούρκος να έχει βασίλειον; Αλλά ο Θεός του το έδωκε δια το καλόν μας. Και διατί δεν ήφερεν ο Θεός άλλον βασιλέα, οπού ήτον τόσα ρηγάτα (=βασίλεια) εδώ κοντά να τους το δώσει, μόνον ήφερε τον Τούρκονμέσαθε από την Κόκκινην Μηλιά και του το εχάρισε; Διατίήξευρεν ο Θεός πως τα άλλα ρηγάτα μας βλάπτουν εις την Πίστιν, και ο Τούρκος δεν μας βλάπτει, άσπρα δώσ’ του και καβαλλίκευσέ τον από το κεφάλι. Και δια να μην κολασθούμεν, το έδωκε’’.
.
Οι αγωνιστές του ’21 αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την Πίστη και την Πατρίδα. Εμείς, όμως, σε μεγάλο βαθμό έχουμε περιφρονήσει τον αγώνα τους, και τα δύο αυτά πολύτιμα δώρα του Θεού τα έχουμε παραμελήσει.Αδελφοί μου,
Τα προστάγματά Του τα βάλαμε στην μπάντα και αφήσαμε να ενεργήσουν οι επιθυμίες μας. Ο παράδεισος, που μας χάρισε ο Θεός, δεν μας άρεσε. Μας γυάλισε η κόλαση των απάτριδων και των απίστων. Γι’ αυτό και η φιλανθρωπία Του, μας επισκέπτεται σήμερα με δοκιμασίες: Με ανεργία, με φτώχεια, με χρέη, με αβάσταχτους φόρους, με λεηλασία του δημόσιου πλούτου, με εισβολές αλλοφύλων, με επιθέσεις εχθρικές.
Και τώρα τι κάνουμε; Τώρα, εάν πράγματι θέλουμε να ξαναφορέσουμε την παλιά μας δόξα, δεν έχουμε παρά να ακούσουμε την πατρική φωνή του κοντινού μας αγίου Πορφυρίου, που με πόνο ψυχής ικέτευε: ’’Πίσω, γυρίστε πίσω, γυρίστε στην Εκκλησία. Πλανηθήκαμε’’.
Έλεγε ο αείμνηστος πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος: ’’Με ρωτάνε, τι είναι πατριωτισμός. Κι εγώ τους απαντώ: Ο πιο θερμός, ο πιο γνήσιος πατριωτισμός είναι να αποφεύγεις την αμαρτία και να κάνεις ό, τι μπορείς για την Πατρίδα σου’’.
Να, πώς θα σβηστεί και το παράπονο από τα χείλη των Αγωνιστών του ’21.
.
ΦΩΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, ΙΑΤΡΟΣ
(Λαγκαδάς, 25η Μαρτίου 2016)
.
Στέργιος Ζαγκλάρας said
Ώρες ώρες σε λυπάμαι για τη δυστυχία σου, αλλά δε βαριέσαι, στην all την ζωή ε?
Εκεί να δεις ρύζι και μέλι και παρθένες, α γμτ μου αυτό είναι για ισλαμιστές, το άλλο κλωνάρι του ιουδαϊσμού.
Τέλος πάντων, η συμβουλή μου είναι προσπάθησε να ζήσεις την ζωή σου, γάμα και λίγο, πειές κάνα
μπουκάλι κρασί, ξεσκόνισε το φιστίκι σου που έπιασε αράχνες, φουκαρά!
Agm. said
» Χε, χε ¨Κι από άσπρα το παπαδαριό ε; …
να φάγωσιν όλα τα πουλερικά του γαλαξίου λέμε…. (Η αγία Τράπεζα, και γαμώ όλες τις άλλες τράπεζες!)
το οποίον παπαδαριό αφού, ολίγου δει, γενοκτόνησε ολόκληρο τον αρχαίο Ελληνισμό,
προηγουμένως φρόντισε χριστιανικότατα να τον αλαφρώση από τα υλικά του αγαθά ίνα εισέλθη ανέτως ως πένης εις τον παράδεισον, αυτό το ίδιο όμως που τα έχει φορτωθή… εμ, δεν πειράζει, θα εισέλθη από το παράθυρον λαδώνοντας τον Γιαχβέ, της ιδίας γαρ συμμορίας είναι…
(γιατί υπήρξε όντως μια τεράστια μετατόπισι του αμύθητου ελληνικού πλούτου εις τα άπατα θυλάκια των απάτριδων θρησκοαναρχικών ρασοφόρων,
δια του σφετερισμού βάσει αυτοκρατορικών διαταγμάτων όλης της λόγω ελληνιστικής εποχής διεθνώς εξηπλωμένης κτηματικής και ναοδομικής περιουσίας της αρχαιοελληνικής θρησκείας
ως και της αφαιρέσεως όλων των περιουσιακών στοιχείων όλων των μη εκχριστιανιζομένων Ελλήνων εντός και εκτός Ελλάδος (ωχριά το συμμοριτοκομμουνιστικό κίνημα δλδ. έμπροσθεν των τοιούτων χριστιανικών οικονομικών-θρησκευτικών διωγμών επί των Ελλήνων)
και αφού λοιπόν
αυτή η αβρααμική μάστιγξ του θεού πώλησε Βυζαντινοτρόπως εις τους Ρωμαίους αυτόν τον Ελληνισμό
εν συνεχεία τον μεταπώλησε εκ νέου μετά των εναπομεινάντων Ελλήνων εις τους Οθωμανούς…
αλλά και τον ξαναγόρασε (!) άνευ χρημάτων φυσικά, καπηλευθείς (και ευλογήσας δήθεν, όντως έπαιζεν εις δυο ταμπλώ) τον εθνικόν απελευθερωτικόν αγώνα των Ελλήνων ως βυζαντινός διάδοχος….
(ενώ βάσει επαναστατικού δικαίου η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία θα έπρεπε να περάση εις χείρας του ελληνικού κράτους και του λαού του κι όχι να ισχύουν ακόμα σουλτανικά συμβόλαια και φιρμάνια – δωρητήρια -έναντι παρασχεθεισών προδοτικών υπηρεσιών βεβαίως- βεβαίως εις το πάμπλουτο αυτό παπαδαριό (Αλλά από Φαναριώτες Μαυροκορδάτους, την Ρωμιοσκατοφάρα των αιώνιων γενιτσάρων της εξουσίας, τι περιμένεις…) …
Τέτοια λοιπόν κερδομπίζνα – Ιούδα ζης, εσύ μάς οδηγείς – Ζάγκλε μου
ούτε και η τραπεζοσυμμορία του ερπετικού Ρότσιλδ, όστις έστησε ως λέγεται τους γαλλοαγγλικούς ου μην αλλά και τους δύο παγκοσμίους πολέμους δεν την υπερέβη ακόμα…
Βρε είναι άπαιχτο το ορθοδόξως γενιτσαρικό εβραίικο γονίδιο σε τέτοια. Για τα λεφτά τα κάνεις όλα, ένα πράμα.
(Αν και ο Γιαχβέ, το ξανατονίζομεν, είναι ζηλόφθονος Κρόνιος αυτός, χελωνόπουστα μεγάλη… Και θα σού τα χώση στον πισινό σου, Εβραίε αβρααμιστή, στο τέλος τα δεδουλευμένα σου πουστοκέρδη…. Καθ’ ότι ¨εμού ο χρυσός, εμού και το αργύριον¨ το είπε ξεκάθαρα. ¨δια των σεληνιαζομένων αγγελιοφόρων- μέντιουμ- προφητών του.)
Ορίστε μας ΄Αφεντικά δούλοι, τραπεζίται γινήκαμε ούλοι!
Panos Diakos said
Panos Diakos said
…»δια του σφετερισμού βάσει αυτοκρατορικών διαταγμάτων όλης της λόγω ελληνιστικής εποχής διεθνώς εξηπλωμένης κτηματικής και ναοδομικής περιουσίας της αρχαιοελληνικής θρησκείας»
και εισαι μια χαρα.
Στέργιος Ζαγκλάρας said
οι αλήθειες, μην αγχώνεσαι και σου ανεβαίνει η πίεση, είσαι και σε κάποια ηλικία!
Μη σε καλέσει ο velzevoul για απολογία πριν την ώρα σου!
© ΧƦΙσ†
Ϟ ®™. said
Όχι πώς δεν είσαι άξιος ή ικανός.
Και τα δύο διαθέτεις.
Όμως- πιθανόν- κάτι να υπάρχει εκεί έξω, εκεί πάνω, εκεί μέσα το οποίον- έως τώρα μπορεί- να μην πέρασε από τις σκέψεις σου ή να μην έτυχε κάποιος να το κουβεντιάσει ή θίξει ή εξηγήσει απέναντί σου (και σε πολλούς άλλους είναι αλήθεια).
Έτσι- πιθανόν- κάποια δεδομένα συ να τα γνωρίζεις ημιτΕΛώς ή και καθόλου.
Αν μου το επιτρέψεις ευχαρίστως να το κάνω.
Σ’ ευχαριστώ.
© Χ₱ΙϟṱѲϟ ®™.
Στέργιος Ζαγκλάρας said
δεν μας έχουν συνηθίσει οι χριστιανοί σε ευγένειες, παρά χυδαιότητες.
Δέχομαι κάθε διάλογο μαζί σου, όχι στις λεπτομέρειες τι είπε ο έτσι
και τι ο γιουβέτσι, παρά σε επιστημονικές βάσεις.
Το κάτι που σίγουρα υπάρχει είναι εξωπλανητιkοί πολιτισμοί που πιθανώς,
έως σχεδόν σίγουρα, έχουν βάλει το χεράκι τους πριν μερικά εκτ χρονια
στο DNA μας, να μας κάνουν ανθρώπους.
Τώρα επειδή, πιστεύω, ότι εσύ είσαι της θεωρίας για κάποιο αερικό που δημιούργησε
τα σύμπαντα από το τίποτα και τον εαυτό του από το τίποτα, το θεωρώ γελοίο
έστω και να μπει σαν θέμα.
Επίσης να πω, για να ξεκαθαρίσω τα βασικά μου πιστεύω, δεν έχει γεννηθεί κανένας
χριστός γιος του θεού, όλα αυτά που ξέρουμε είναι εβραϊκά παραμυθια.
Τώρα επάνω σε αυτά που είπα σε χοντρές γραμμές, ζωγράφισε εσύ τι νομίζεις, θα σε ακούσω.
© ΧƦΙσ†
Ϟ ®™. said
Αγαπητέ Στέργιο επίσης σ΄ ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις να επιτρέψεις την «ειλικρινή και την εκ βαθέων» κατάθεση που θα κάνω ενώ ταυτόχρονα σε διαβεβαιώνω ότι τυγχάνω ΕΛΛην ως εκ τούτου δύσπιστος και ερευνητικός- άρα άθρησκος, όμως με απόλυτη πίστη & σεβασμό προς τις Σκέψεις- Λόγους- Πράξεις ΕΝός μεγάλου όντος, Εκείνου του Μέγιστου Διδάσκαλου της Σοφίας καθώς και των Μίνωα, Πυθαγόρα, Σωκράτη, ΘΕΙΟ Πλάτωνα βεβαίως- βεβαίως, Βούδα, Γκάντι, ΒίλχΕΛμ Ράϊχ και πολλών άλλων Διδασκάλων.
Πιστεύω ακράδαντα ότι Άθεος ουδείς, αφού εάν κάποιος απαρνείται- έτσι γενικώς & αορίστως- το Συμπαντικό ΘΕΙΟΝ (το οποίον σημαίνει- για μένα- «ΕΝότητα Απρόσωπης Ουσίας») είναι σαν να απαρνείται τον ίδιο του τον εαυτό διότι κατά πώς τα είπε, κάποτε, ένας γνωστός στους κύκλους του αστρονόμος (ξένος) όταν ρωτήθηκε σχετικά με το αν συνάντησε- τυχόν κάπου- τον Θεό τόσα χρόνια που παρατηρούσε Κόσμους, Άστρα και Σύμπαντα με το τηλεσκόπιό του αυτός απάντησε ότι εάν γνώριζε τότε όσα έμαθε μετά δεν θα αναζητούσε τον Θεό εκεί έξω αλλά μέσα του, στο ΕΙΝΑΙ του, στον αληθινό- στον πραγματικό εαυτό του, στον προσωπικό, στον Αεί υπάρχοντα Απρόσωπο.
Γιατί ο Άνθρωπος ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ- ως εκ τούτου Αθάνατος- επειδή έχει ανάγκη να ανταμώνει με το πνευματικό του γίγνεσθαι (αφού έτσι κι αλλιώς το κουβαλά) αλλά και ο Θεός γίνεται Άνθρωπος (ο.κ. Θεάνθρωπος) διότι επιθυμεί την ύλη, αλλιώς πώς να εμφανιστεί, πώς να τον αντιληφθούμε ;
Εάν αδελφέ σε κούρασα πες μου να σταματήσω εδώ και τώρα. Αν πιστεύεις ότι κάτι γίνεται ώστε να στηθεί μία αρχή για όσα σου ομολογήσω/αποκαλύψω παρακάτω κάνε μου νεύμα/νόημα.
Χαιρετώ σε.
Στέργιος Ζαγκλάρας said
Ο τρόπος προσέγγισης σου με το θείο ενδιαφέρουσα και συγγνώμη που σε
υποβάθμισα, αλλά έχω κουραστεί με τις θεούσες του blog που πιστεύουν
ότι οι σανίδες με τις ζωγραφιές κάνουν θαύματα!
Χαίρομαι που δηλώνεις Έλληνας και άθεος, η αθεΐα είναι αρετή, καθώς λέει κάποιος φίλος.
Το να ψάξουμε τον θεό μέσα μας, είναι μια φιλοσοφική θέση, την οποια, εγώ, μετά
από επίμονη αυτοκριτική της ψυχής μου, κατέληξα ότι το σπουδαιότερο για
να αγγίξει κάποιος το θεό, είναι καθαρή συνείδηση.
Η αθανασία, χα..χα.. πολύ ενδιαφέρον, γιατί και αυτό όπως πολλά αλλα απλά
αλλά και περίπλοκα με έβαλαν σε μεγάλο ψάξιμο (με συγχωρείς για τα απλά
Ελληνικά μου), κατέληξα λοιπόν ότι η αθανασία είναι η μεταβίβαση
χρωμοσωμάτων από τον πατέρα στο παιδί του.
Στο DNA μας λοιπό υπάρχουν γραμμένα τα πάντα, κοιτάζοντας τα πράσινα
ματια του γιου μου, βλέπω τα δικά μου και του πατέρα μου!
Πολλές φορες στα όνειρα μας έρχονται εικόνες από το παρελθόν που είμαστε
βέβαιοι ότι τα έχουμε ζήσει αυτά στην πραγματικότητα!
Με δυο λόγια λοιπόν φιλε, καθαρή συνείδηση για να δεις τον θεό, DNA σημαίνει αθανασία.
Νόμιζα θα μου μιλούσες για συναξάρια και αλλα τραγελαφικά, sorry, σε παρεξήγησα, καλο βραδυ!
Βούλγαρης Χρήστος said
Μαΐου 28, 2016 στις 10:47 πμ Θα μπορούσε κάποίος να μας παρούσιασει τις «ιστορικές πηγές» του για τους «50.000 μονάχους» το 1453 εδώ είναι ζητήμα αν η πόη είχε 100.000 κατοίκους το 1453 οι μίσοι θα ήταν καλόγεροί ;Τελικά οι σουηδοί παίρονουν «magna cum laude» στην αυτογειοποίηση…
ΥΓ θά ήταν καλύτερο κάποιος να μιν μιλά για DNA ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ,,,,εκτός αν έχει μαζοχιστικά σύνδρόμα και σύνδορμο Στοκχόλμης και του αρέαει να ρεξιλεύεται…οπότε «πάω πάσο»
© ΧƦΙσ†
Ϟ ®™. said
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο στα περισσότερα που έγραψες, ότι δηλαδή:
«Σχεδόν» σίγουρα, λες εσύ, ότι κάποιοι (άνωθεν, εξωγήϊνοι, υπεργήϊνοι πολιτισμοί/όντα κτλ) έχουν βάλει το χεράκι τους πριν μερικά εκτμύρ χρόνια στο DNA μας —>>> να μας κάνουν ανθρώπους <<< — ενώ με "βεβαιότητα λέω" ότι πιστεύω στα παραπάνω, έτσι κρίνω πως έχουν τα πράγματα.
Όταν γράφω "πράγματα" το κάνω συνειδητά αφού εννοώ εμάς τους Γήϊνους- δηλαδή res κατ΄ αυτούς όλους ενώ (res/ ρες= πράγματα) μας αποκαλούσαν επίσης και οι ρωμαίοι, εννοώντας το ίδιο.
Ίσως να βρισκόμαστε- πάντα κατ΄ αυτούς- (= τους έξωθεν- άνωθεν) ακόμη & σε πρωτόγονο στάδιο εξΕΛιξης ή ίσως τώρα να σήμαναν οι καμπάνες της αφύπνισης.
Ξέρω γω;
Μία απαραίτητη επισήμανση θΕΛω να κάνω ενώ νομίζω πως πρέπει να διορθωθεί τμήμα του κειμένου σου το οποίο με θΕΛει/θεωρεί "άθεο" μα ουδέποτε δήλωσα κάτι τέτοιο, πίστεψέ με !
Άλλως τε η προτέρα αναγραφή μου παραμένει στον "αέρα" οπότε πιστοποιεί του λόγου το αληθές.
Αντίθετα δηλώνω άθρησκος, διότι όπως λέω- Άθεος ΟΥΔΕΙΣ ! (Έχει κουβέντα το θέμα).
Οι οιωνοί, δύο φορές που έγραψα επί του θέματος κάτι μακροσκΕΛές, το έσβυσαν παραδόξως ενώ εννοείται για να το κατανοήσουμε καταγράφεται ως μία λάθος/βιαστική κίνηση του δακτύλου των χεριών η οποία το έκανε, μια απροσεξία που όμως είχε σαν αιτία- δύο φορές παρακαλώ!- να μου σβύνει τα πάντα. Ενώ και αναίρεση που έκανα δεν πέτυχα πάλι τίποτε. ΤΕΛος πάντων το εξέλαβα ότι για κάποιο λόγο το Σύμπαν δεν επέτρεψε να ειπωθεί, κάτι που θεωρούσα Αλήθεια- ίσως δεν ήταν η ώρα του κι έτσι ας πάει και το παλιάμπΕΛο.
Όταν ΕΛθει η ώρα θα γραφεί, τώρα για κάποιο λόγο δεν…επιθυμείται η διάδοση γνώσης. Μέχρι εκεί πηγαίνει ο Λόγος.
Το τερματίζει κοφτά και απότομα, μπας και κατανοηθεί.
Γνώθι σαυτόν:
Όταν το πρωτοδιάβασα νόμιζα πως εννοούσε άραγε μεταξύ μπακλαβά και ριζόγαλου ποιό από τα δύο (ή και τα δύο) προτιμά κάποιος.
Νόμιζα ότι σημαίνει πως μεταξύ βουνού ή θάλασσας τι, αν μεταξύ ξανθιάς, μελαγχροινής και μαυριδερής ποιά τάχα προτιμάται, μεταξύ των κινέζων ή των βραζιλιάνων (π.χ.) ποιοί επιλεγονται, μεταξύ παναθηναϊκού και Άρη Θεσ/νίκης, μεταξύ εκείνων ή των άλλων ;?
Πόση πλάκα έπαθα από την πλάνη μου όταν πραγματικά μου αποκαλύφθηκε (εκ Θείας Χάριτος και ενθέρμων εσωτερικών, συνεχών παρακλήσεων μου) τι ΑΛΗΘΕΙΑ σήμαινε/αντιπροσώπευε ακριβώς τι ήθΕΛε να πει ο ποιητής…
Δέος ένοιωσα μπροστά στην τυφλαμάρα και στην κοσμάρα μου στην πλάνη μέσα στην οποία ζούσα χρόνια, αδΕΛφέ.
Είδα ΦΩΣ και μπήκα.
Τι να σου λέω τώρα !
Έως ότου εκείνος ο Σοφός Λόγος με πήγε ένα βήμα παραπάνω.
Μου αποκαλύφθηκε μετά το: "Ένδον Σκάπτε".
Εκεί, τα είδα όοοοολα όταν κατάλαβα πως πήγαινα κατά μία κατεύθυνση, σίγουρα προσανατολισμένη προς το ΘΕΙΟΝ (περί αυτού του θέματος δεν επιθυμώ κάποια κουβέντα τώρα, άλλη φορά).
Όταν είδα μέσα μου, στην πραγματικότητα μου αποκαλύφθηκε η ύπαρξη ΕΝός άλλου, μιά άλλης πλευράς του εαυτού μου, άγνωστης σε εμένα μέχρι εκείνη την στιγμή, πως μέσα/πίσω από αυτόν βρίσκεται ενταγμένος (μεταξύ αρκετών άλλων) και ο δρόμος της "καθαρής συνείδησης" όπως εσύ λες ενώ ο ίδιος το πιστοποιώ 100%, σε οδηγεί στην αποκάλυψη της ύπαρξης ΕΝός προσωπικού Θεού.
Αυτός είσαι ΕΣΥ ο ίδιος, ο καθΕΝας από μας, ενώ θητεύοντας παραπάνω έμαθα πως αυτός ο προσωπικός Θεός αδημονεί να συναντηθεί με τον ΕΝαν τον Απρόσωπο ΘΕΟ, τον Θεό μας δηλαδή το οποίον πιστεύουμε, παραγγΕΛνουμε, επικοινωνούμε δια προσευχής (εξωτερική διαδικασία) ή δια διαλογισμού (ΕΣΩτερική Διαδικασία).
ΔΕΛφικά παραγγΕΛματα !
Αγήματα Ψυχικής ευφορίας/ανάτασης, Αληθειών.
Υ.γ. Άλλη φορά να πούμε επίσης για τα χρωματοσώματα/ DNA μας γιατί υπάρχουν μεταξύ συγγενών πράσινα, καστανά ή μαύρα μάτια μαλλιά, φρύδια, γένια, συνήθειες, ιδιαιτερότητες, ομοιότητες κτλ. Μα αφορούν τον υλικό φθαρτό φορέα μας και καμία- μα καμία- ωφέλεια δεν έχουν να μας δώσουν/διδάξουν.
Αντίθετα τα πνευματικά αποτΕλούν εφεδρεία μπροστά στην αδυναμία ώστε να μπορεί να εξηγεί, να εμβαθύνει, να εξηγήσει τα γιατί και τα πώς των πεπραγμένων μας ή των άλλων.
Εάν κάποιος δεν πιστεύει λέμε: "Αυτός δεν έχει τον Θεό του !"
ΘΕΛεις να σε συγκαταλέξω/συμπεριλάβω εκεί;
© ΧƦΙσ†
Ϟ ®™. said
Τα έχεις πάντως !
Εκτιμήθηκες απόψε από εμένα.
Ιδιαίτερα.
Επίσης σε είχα παρεξηγήσει.
Σε βρίσκω άνθρωπο με αρχές, βάθος, οντότητα.
Οι εκνευρισμοί σου λίγο με τσαντίζουν όταν ξεφεύγεις στους χαρακτηρισμούς αγνοώντας ότι όπως τους σπέρνεις προς τους άλλους έτσι να είσαι έτοιμος να τους θερίσεις από τους άλλους.
Τους ίδιους, αλλά με ένταση, ενισχυμένους κάτι παραπάνω με/από τόκο κι επιτόκιο.
© Χ₱ΙϟṱѲϟ ®™.
© ΧƦΙσ†
Ϟ ®™. said
Υπάρχουν Νόμοι, Αρχές, Εξουσίες και εκεί, όπως ακριβώς γίνεται εδώ.
Μικρόκοσμος- Μακρόκοσμος παντού σε όλα.
Ένας Νόμος: Ανταποδοτική Δικαιοσύνη.
Καλό έκανες, καλό έσπειρες, καλό να περιμένεις να θερίσεις, να λάβεις.
Με ό,τι μετράς, περίμενε να αντιμετρηθείς !
Όταν κάποιος αυτό το κατανοήσει τι πιστεύεις ότι θα συμβεί;
Θα τον κάνει καλύτερο ή χειρότερο όταν γνωρίζει τι τον περιμένει εκδηλώνοντας την μία ή την άλλη συμπεριφορά απέναντι στους άλλους ;
Θα αναδειχθεί » Άνθρωπος » ή θα υποβιβαστεί προς την ζωώδη κατάσταση;
Στέργιος Ζαγκλάρας said
σε μια μουντή, ως συνήθως, ατμόσφαιρα εδώ στην Στοκχόλμη.
Ξέρεις, πιστεύω, ότι ένας διάλογος έχει αξια όταν δυο ή περισσότεροι συνομιλητές διαφωνούν
μεταξύ τους σε μερικά, συμφωνούν στα βασικά και αυτό αισθάνομαι μαζί σου.
Σαν Έλληνας με αρέσει να φιλοσοφώ και να σκαλίζω στα βάθη της ψυχής μου, μήπως έκανα λάθος κάπου?
Τι εννοούσα με εκείνο, γιατί αγρίεψα με τον κατώτερο κλπ κλπ.
Δεν πιστεύω σε θεούς δημιουργούς και εχθρεύομαι πάρα πολύ τους ασιάτες θεούς του μισους και του ανθελληνισμού,
αλλά, πάντα, το βραδυ με το δείπνο, σηκώνω το ποτήρι μου με τον κράσο που ευφραίνει καρδίαν και λέω:
”Στην δόξα σας Ολύμπιοι πατέρες, σας ευχαριστώ για όλα”!
Όπως είπες και εσύ, συμφωνώ μαζί σου στα περισσότερα, νομίζω εκεί που ίσος διαφέρουμε είναι ότι εγώ είμαι, νομίζω,
πιο ρεαλιστής και ζω το σήμερα μέσα στην ζούγκλα της ζωής και μπορώ να είμαι ένα αγρίμι μέσα στα αγρίμια.
Ναι είμαι οξύθυμος και παρασύρομαι με του μαλακες, αυτός είμαι, απέραντα ευγενικός με αρχές και καλοσύνη
για ανθρώπους, ζώα και φύση, αλλά πιστεύω ότι μέσα μου δυο ισοδύναμες δυνάμεις αντιμάχονται,
το καλό και το κακό και πρέπει να τα κρατώ σε μπάλανς.
Επίσης εκεί που διαφέρουμε, είναι στο τι εμπεριέχει το DNA μας, εγώ πιστεύω (ακράδαντα) ότι είναι ”τσιπάκι”
που έχει καταγράψει πληροφορίες για όλους τους προγόνους μας, επίσης, πιστεύω, ότι εκεί υπάρχει σε
κώδικα γραμμένη από τους δημιουργούς μας εξωγήινους, όλη η αλήθεια για το σύμπαν και τα πάντα.
Επίσης, τώρα το είδα, αυτό στον επίλογο σου «ότι σπείρεις θα θερίσεις» Ναι είναι αλήθεια, αλλα,
(πάντα υπάρχει ένα «αλλα»!) η φύση μου είναι να μην κάνω πίσω σε κανέναν και σε τίποτα, γιατί οι
θέσεις μου δεν είναι της στιγμής, αλλά πάγιες αρχές που μπορώ να πάω μέχρι τον θάνατο γιατί είναι δίκαιες και σωστές.
Χάρηκα!
Βούλγαρης Χρήστος said
Μαΐου 28, 2016 στις 11:23 πμ Π’αντως για οποίον ενδιαφέρεται οι μόνοι «έλληνες» στην οθωμαινικη ορδή ήταν…οι γενιτσάροι ΑΡΑ ΠΡΩΗΝ ΕΛΛΗΝΕΣ…ή οπώς λέει και ο σοφός λαος μας «σαν ο ελλήνας τουρκέψει γίνεται δύο φορές τουρκός»
ΥΓ Ακόμαι και σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι της Μ,Ασίας εχουν το ίδιο DNA με εμάς …το προβλήμα όμως είναι οτί έχουν τουρκική εθνική συνείδηση …τι να τα κάνω τα πράσινα ή τα γαλανά μάτια αν ο κάτοχος τουε δηλώνει τούρκος ‘ή ανθέλληνας;και ο εφιαλτής γνήσιος Ελλήνας ήταν στο κάτω κάτω..
ΜΑΧΗΤΗΣ said
που ψαχνει την ιστορια του σαν αληθινα μορφωμενος
ειπε…..
οτι η ιστορια θα ηταν διαφορετικη…
αν……η Μαρα…
μητερα του μωαμεθ του β…
χριστιανη …..
ειχε παντρευτει τον κων/νο..που εψαχνε καινουργια γυναικα..
τριτο γαμο!
δεν εγινε…πληρωσαμε…..
ΜΑΧΗΤΗΣ said
Παρατηρησατε οτι η Ιστορια μας κανει πλακα?
οτι…ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ??
ΜΑ…ΑΚΡΙΒΩς!
ΙΔΙΑ ΣΗΨΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ?
Ουστ ρε! said
Αφού ξέρεις ότι τα χρυσαύγουλα (ντόπια και ξένα), έχουν 3 taboo, που όταν τα θίξεις λυσσάνε:
Taboo 1) Ο χίτλερ και γενικά η ισλαμοναζι-φασιστική κοσμοθεωρία… Αν θίξεις χίτλερ, μουσολίνι και ισλάμ, είσαι κομμουνιστής, αμερικανόφιλος, νεγρόφιλος και -κατά πάσα πιθανότητα- πούστης…
Taboo 2) Η τουρκιά! Αν θίξεις τους τουρκους και όσους κάνουν εμπόριο μ’αυτούς (είδη, ζωές, ιδέες), είσαι πουλημένος και δεν ξέρεις το συμφέρον της χώρας (τα χρυσαύγουλα, δεν διευκρινίζουν ποιάς χώρας βέβαια)…
Taboo 3) Η συνέχεια του Ελληνισμού! Τα χρυσαύγουλα πιστεύουν ότι ο Ελληνισμός πέθανε το 146 π.Χ., Αναστήθηκε για λίγο την περίοδο του μεταξά, ξαναπέθανε το 1941, ξανα-αναστήθηκε από 1967 έως 1974 και έκτοτε είναι πεθαμένος…
Θα ξανα-μανά-αναστηθεί, όταν τα χρυσαύγουλα πάρουν την εξουσία…
ΥΓ: Υπάρχει και ένα side-taboo θέμα, όσον αφορά τη θρησκεία: Εδώ τα χρυσαύγουλα είναι ψιλοδιχασμένα! Ο αρχηγός πιστεύει στο μέγα πάνα, κάποιοι είναι σατανιστές, κάποιοι είναι κρυπτοχριστιανοί, αλλά στα εγκαίνια των γραφείων τους φωνάζουν ΠΑΝΤΑ παπάδες… Και όπως διαβάζουμε και στην επίσημη ιστοσελίδα των χρυσαύγουλων:
Οι 17 Εθνικιστές βουλευτές της Χρυσής Αυγής έδωσαν θρησκευτικό όρκο σε αντίθεση με την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου που θέλουν να εγκαθιδρύσουν ένα άθεο κράτος στην Ορθόδοξη Ελλάδα.
Ρε «σύντροφοι», ενημερώστε και τους οπαδούς σας…
Ρε ουστ ρε, ταψικέφαλοι αρβανιτοκαλικάντζαροι τσάμηδες, που θα πιάσετε τον Παλαιολόγο στα βρωμόστομά σας
Στέργιος Ζαγκλάρας said
από το στόμα και κατηγορείς άλλους ότι βρίζουν!
Πέσε τώρα μπρούμυτα, στα τέσσερα και ρίξε μια δέηση στον γιαχβέ προς
ισραήλ μεριά, αρουραίε, που έχεις άντερα **** να μιλάς για πατρίδα, μίασμα.
Agm. said
ευρισκομένους συμμοριτοκαροτόλαγνους
μεθυσμένο αγγούρι και βουλοκέρι εις την φαλκονέρα των.
delta said
ΡΕ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.?????
ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΙ ΕΠΙΠΛΕΟΥΣΕΣ ΚΟΥΡΑΔΕΣ
ΟΙ ΝΑΖΙΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ ΜΑΛΛΟΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ
ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.
Στέργιος Ζαγκλάρας said
κατοχή και την εβραϊκή χριστιανική θηριωδία, ήταν καλύτερη εναλλακτική, χειρότερη ΔΕΝ μπορούσε να υπάρξει.
Αλλα εσύ και ο κολλητός σου ο πορδοκλης, ωσάν τον προκρούστη όλα τα βάζετε στην κατσαρόλα της πολιτικής χέστρας.
Panos Diakos said
Στέργιος Ζαγκλάρας said
Panos Diakos said
Ουστ ρε! said
Τόσο μικρόψυχο τσουτσουνάκι σαν ελόγου σου, έχει να εμφανιστεί από την εποχή του πλυντζανόπουλου…
Ξαναμπές στη τρύπα σου ταψικέφαλε και βγάλε το σκασμό.
Στέργιος Ζαγκλάρας said
με Γερμανούς Ναζιστές που είναι ανώτερος λαός, με Ρώσους
που είναι σήμερα οι πιο φανατικοί Εθνικιστές και άλλους,
και πούσαι μικρέ, αυτό είναι από τα πολύ μεγάλα!
Από τον ευγενικό σου λόγο δε, καταλαβαίνω ότι είσαι χριστιανός!
Agm. said
¨Οι ευνούχοι (στο μυαλό και στο πουλί) θα κληρονομήσουσι την βασιλείαν των ουρανών.¨
(¨Όπου ¨βασιλεία, ¨ η κωδική ονομασία του μεταφυσικού μπούτσου ή μπούλου κατά τον ιερόν-διονυσιακόν ευαγγελικόν σχολιαστήν.)
Υ.Γ. Πλάκα έχεις μωρέ Πάνο φουκαρά. Γέρασες και μυαλό δεν έβαλες…
Δεν πειράζει. Και μη φοβού Ο θεός των θεοπάλαβων εμερίμνησε και δια σε.
Τον παράδεισον (= μεταφυσικόν ζωολογικόν κήπον) των προβατοψυχών δεν τον χάνεις με τίποτα!.
Panos Diakos said
The Ghost of Diogenes said
Πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις ελθετω η βασιλεια σου
Γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω κι επι γης
Ως και ημεις αφιεμεν τοις οφειλεταις ημων
Και μην εισενεγκης ημας εις πειρασμον
Αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου
AMHN
Στέργιος Ζαγκλάρας said
Και το πάτερ ημών εκ σιών παρακαλώ!
The Ghost of Diogenes said
Στέργιος Ζαγκλάρας said
Εγώ τον βλέπω να θέλει βούρδουλα στον κώλο με το ζουνάρι
του εφραιμη που είναι ιερό και φτιαγμένο από πουτσοδερμα! χα..χα..χα..
Ουστ ρε! said
Ο ένας πουλάει στα τουρκάκια και κομπάζει… Κλασσικός τουρκαλβανός: Εκεί που τρώει, εκεί γλύφει… Και επειδή σίγουρα θα ξέρει καλύτερα τούρκικα από Ελληνικά, ας του δώσω και μια ευχή: Asıl sen siktir…
Ο έτερος καππαδόκης, μιλάει για μαγείες, φαλκονέρες και άλλα δαιμόνια που βλέπει ξύπνιος, ή μαστουρωμένος… (Γουστάρω δε και το nick του, που είναι εις την «βαρβαρικήν» και νομίζω ότι μπορώ να τον προσφωνήσω μ΄αυτό:
AGM: Ante Gamhsou Malakopitoura)
Επειδή Έλληνες σίγουρα δεν είναι (γιά ισλαμοφασίστες/γερμανοτσολιάδες τους κόβω), καλά θα κάνουν να μην ανακατευτούν με την ανατροφή των παιδιών τους, αν έχουν. (Αν δεν έχουν πληρώνω για τον ευνουχισμό τους).
The Ghost of Diogenes said
Agm. said
Agm. said
Τρομερό το βίντεό σου. Όντως οι στρατηγοί του φωτός ετοιμάζονται για την τελική αναμέτρησι.
Πρώτα όμως χρειάζεται προπαρασκευή.και διαφωτισμός της ανθρωπότητος παρά των φιλοσόφων στρατηγών των Ελλήνων για να γίνη διακριτός έναντι του ελληνικού αληθινού, θείου και ανθρωπιστικού, λόγου
ο διεστραμμένος θρησκευτικός παρά-λόγος των κρονίων δυνάμεων
τόσο του προδρομικού κρυπτοσατανικού (Αβρααμικού) όσο και σατανικού (νεοταξικού) σκότους
δια του οποίου το κυρίαρχον σατανικό κρόνιον ιερατείο και οι ανθρωποερπετικοί κλώνοι του κακοποιούν την ανθρωπότητα και την απειλούν με ολικόν αφανισμό.
Θα σού αποκαλύψω στίχους από τα ¨Ολυμπιακά πρωτόκολλα¨ την ¨Ελληνική Αποκάλυψι¨ γιατί με κέντρισες με τον οίστρο της πάντοτε φιλέλληνος και οπλοφορούσης Αθηνάς της λογικής και της σοφίας.
¨Η διαχωριστική γραμμή Κρονίων και Δίων, ανθρώπων και ανθρωποερπετικών, Ελλήνων και βαρβάρων είναι η ανθρωποθυσία.
Ακόμα και επί μητριαρχικής προολυμπιακής ηρωολατρίας όπως και ολυμπιακής, διονυσιακής αρχαιοελληνικής θρησκείας
υπήρχαν τακτικά τέτοια φαινόμενα θρησκευτικού εκφυλισμού υπό τον μανδύα του αποκρυφισμού και της μαύρης το πλείστον μαγείας
Ο Αβρααμισμός προτείνει συμβολικήν αιματοποσίαν (Κρόνιο στοιχείο), διαθήκας και περιτομάς κρονίας τελετουργίας όπως οι σημερινοί Καμπαλισταί και Ιλουμινάτοι. .
Ο ¨Δίας όμως μετεμόρφωσε τον Αρκάδα Λυκάονα τιμωρητικώς εις λυκάνθρωπον όταν ανθρωποθυσίασε εις τον βωμόν των Ολυμπίων θεών
ενώ ευαρεστήθη όταν ο Αθηναίος μυθικός βασιλεύς Κέκροψ προέβη εις αναίμακτον θυσίαν-προσφοράν δημητριακών και σπιτικών εδεσμάτων προς τους θεούς.
Δια τον ίδιον λόγον η Αθηνά ακύρωσε την υπόσχεσί της εις τον Αιτωλόν ήρωα Τυδέα (ένα εκ των ¨επτά επί Θήβαις¨) διότι τραυματισθείς βαρέως και πεσών επεχείρησε να φάη τον εγκέφαλον του επίσης πεσόντος αντιπάλου του δια να μην αποθάνη…
Η ιδία μάλιστα θεά χάρισε τελικώς την αθανασία αυτή εις τον υιόν του θανόντος Τυδέως τον περίφημον Διομήδη (= ομόφρονα του Διός)
Δήλον ότι αι αγαθοποιαί και φιλάνθρωποι Μεγάλαι ουράνιαι δυνάμεις προορίζουν τον άνθρωπον δια ισόθεον και τον θεωρούν ισότιμον τέκνον των πατέρων του θεών
κατά τον ίδιον λόγον που οι σατανικοί Κρόνιοι θεωρούν προορίζουν την ιδικήν των ανθρωποερπετική σποράν δι αναλώσιμους δούλους με κύριον σκοπόν
την γενοκτονίαν της δίας ανθρωπίνης φυλής και την ολικήν καταστροφήν και εξαφάνισιν κάθε ίχνους του εκπολιτιστικού, ανθρωποαποθεωτικού έργου-μνημείου της φυλής αυτής ως ουδέποτε υπαρξάσης ….¨
Βούλγαρης Χρήστος said
Μαΐου 28, 2016 στις 11:05 πμ Στέργιος Ζαγκλάρας said
Μαΐου 27, 2016 στις 4:08 μμ
Παππου, ο οθωμανός τότε, από τους περισσοτερους Έλληνες που επέζησαν την Ρωμαϊκή βάρβαρη
κατοχή και την εβραϊκή χριστιανική θηριωδία, ήταν καλύτερη εναλλακτική, χειρότερη ΔΕΝ μπορούσε να υπάρξει.
Αλλα εσύ και ο κολλητός σου ο πορδοκλης, ωσάν τον προκρούστη όλα τα βάζετε στην κατσαρόλα της πολιτικής χέστρας.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΟΥΗΔΟΥ ΝΑΖΙΑΝΘΕΛΛΗΝΑ ΕΚ ΚΟΣΟΒΟΥ….ΤΙ ΧΡΕΙΑ ΕΧΩΜΕΝ ΑΛΛΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ;
ΥΓ Βλέπω ότι και άλλοι βλέπουν πόσο ΑΛΒΑΝΟΣ είναι κάποιος ….ενδιαφέρον…
ΥΓ 2 Παραφράζωντας τον Τζών Λόκ όποίος συνιστά βρεγμένη σανίδα για συσχολιαστή του όπως το ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ναζιφάντασμα ΝΤΡΟΠΗ του διογένη την αξίζει ΠΡΩΤΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ…για τον κόπο του…βέβαια είναι λογικό ένα ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ χαζαυγούλο ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΙ να μιλά για βρεγμένη σανίδα είναι το μόνο του «επιχείρημα»…καθώς ιστορικές πήγες για τις ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ που γράφει ΔΕΝ έχει…οπως π.χ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΕΣΤΩ ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΟΥ ΝΑ ΝΑ ΜΙΛΑ ΓΙΑ «ΔΩΡΙΚΟ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ» …όσο για τα παραληρήματα του ναζιγελάδιου agm…η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! μόνο ενας παπάς μπορεί να τον σώσει κάθως ακόμαι και οι ψυχιάτροι δεν μπορούν να το βοηθήσουν…Z