Ο Πέρσης ποιητής και μύστης Σααντί Σιραζί (1210-1291) διηγείτο πως όταν ήταν νέος και θερμόαιμος, έκανε παρατήρηση σε κάποιον ηλικιωμένο συγγενή του, για τον μαλακό και ήπιο χαρακτήρα του.
Εκείνος τότε του άποκρίθηκε:
- Παιδί μου, κάποτε είχα κι εγώ δόντια, που ήταν σκληρά και δάγκωνα. Εκείνα μου έπεσαν, όμως, με τον καιρό. Ενώ η γλώσσα μου, που ήταν μαλακή κι ευκίνητη, όπως βλέπεις, μου έμεινε και δεν έπαθε τίποτε.
Εκείνος τότε του άποκρίθηκε:
- Παιδί μου, κάποτε είχα κι εγώ δόντια, που ήταν σκληρά και δάγκωνα. Εκείνα μου έπεσαν, όμως, με τον καιρό. Ενώ η γλώσσα μου, που ήταν μαλακή κι ευκίνητη, όπως βλέπεις, μου έμεινε και δεν έπαθε τίποτε.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/25#ixzz3PiQaGX4U
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου