ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥΣ

σάι είπε

Ιουνίου 5, 2012 στις 10:54 μμ
τί λέει η …αστροερευνήτρια;;;
1
εάν η αφροδίτη παθαίνει ηλιακή έκλειψη κάθε 243 χρόνια, πώς ”η τελευταία φορά που συνέβη ήταν το 1874 και 1882”;
2
πού κολλάει ακριβώς η επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου εκτός αττικής με τα συμφραζόμενα;
3
η προσδοκώμενη έκλειψη της αφροδίτης θα γεννήσει …”ηγέτη , το πιο πιθανόν γυναίκα, η οποία θα ευθυγραμμίσει τους ανθρώπους και τον πλανήτη για αυτή τη μετάβαση στο φως” ;;;;
συγνώμη, ”θα ευθυγραμμίσει” ανθρώπους και τον πλανήτη; γουάου. να πάρουμε χαρτάκι προτεραιότητας μη χάσουμε τη σειρά μας στην ευθυγράμμιση… τί λέω ο βλαξ; τώρα εξηγούνται όλα, τώρα εξηγείται η πρεμούρα του γαπ να εκδόσει …”ηλεκτρονική ταυτότητα του πολίτη”, όλα-σε-ένα: ένα απ ”όλα” θα είναι η ευθυγράμμιση με την αφροδίτη βάσει του αύξοντος αριθμού της ταυτότητας…
4
Συγκρούσεις ανάμεσα στην Ιαπωνία και Ταϊβάν και τέλος πολιτικές αναταραχές στην Ινδία.
κοπέλα μου μπέρδεψες τα κόπυ πέιστ: η κίνα έχει θέμα με την φορμόζα, όχι η ιαπωνία [που έχει θέμα με τους ρώσους για τις κουρίλες νήσους]
5
Η ψυχή του ανθρώπου είναι ένα καράβι με κυβερνήτη το είναι. Πρέπει να βρούμε τον θαμμένο Οδυσσέα μέσα μας που θα μας οδηγήσει στην οικεία μεν, αλλά ξεχασμένη Πηνελόπη. Ποιος όμως καταφέρνει να ξεπεράσει τα πάθη του και την πυξίδα της ζωής που διέρχεται μέσα από τον κύκλο του ζωδιακού
ο ποιητικός σας οίστρος με καταγοήτευσε. σας ευχαριστώ διότι πάντα πίστευα ότι ήμουν ένας ξενέρωτος του έρωτος, ένας ξεγάνωτος τενεκές και ξεκαπίστρωτος γαίδαρος, ανίκανος να συλλάβω το γαλαξιακό μεγαλείο της μικροψυχικής μεγαλοδιάστασης του είναι της ξεχασμένης πλην οικείας πενέλοπε με τις αντιλοπέ παντούφλες.
διαβάζω τον επίλογο του βαθυστόχαστου αστρικού σας μέλλοντός μας με τα ”βαλκανιακά” και το ”φαινόμενο” των …ολυμπιακών του λονδίνου και ρίγη ταπεινότητας διαπερνούν τις ρίζες της ξυρισμένης κώμης μου, ενόσω σιγοτραγουδώ το ”φαινόμενο” του βασίλη καρά [ μπορεί να μην έχω τρίχα στο κρανίο, έχω όμως μουσάκι και στρασάκι στο δεξί αυτάκι, όπως αντιλαμβάνεστε δεν είμαι φαλακράκιας, αλλά trendy 40άρης].
προς τα πού να δείχνει ο ελληνοποιημένος ”μπούσουλας” της ζωής [καλά κάνατε και τον μεταφράσατε απ τα ταλιάνικα στα καθ ημάς πυξίδα], σαν τί άρα γε να διέρχεται μέσα απ τον φαύλο κύκλο του ζωδιακού, κάτι που αχνοφέγγει επικά στο λυκόφως του γερμανικού προτσές της ιδεοληπτικής ανάγνωσης του παρόντος;
ω!
ω!
ω!
ίακχε, ίακχε πολυτίμητε….
σιωπηλός παραμένεις εσύ,
τυφλός γεννήθηκα εγώ,
και τα ”κουφά” τση κρήτης μασουλάνε αμέριμνα γραβιέρα