ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ- ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΓΚΥΝΤΕΡ ΓΚΡΑΣ
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουνίου 8, 2012
Ονομάζομαι Διονύσης Μαραβέγιας, είμαι ποιητής και μένω χρόνια στη Νέα Υόρκη. Έχω εκδόσει ποιητικές συλλογές κι άλλα λογοτεχνικά έργα κι εδώ και στην Ελλάδα. Επί του παρόντος συγκινήθηκα από το ποίημα του Γκύντερ Γκρας, “Ευρώπη, Ντροπή σου” κι αισθάνθηκα χρέος μου και θέλησή μου να απαντήσω. Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον μεγάλο φιλέλληνα και να σμίξω τη μικρή φωνή μου κατά κάποιον τρόπο με τη μεγάλη κραυγή υπέρ της χειμαζόμενης ελληνικότητας.
Σας ευχαριστώ πολύ, Διονύσης Μαραβέγιας.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ
ΠΟΙΗΜΑ
“ΕΥΡΩΠΗ ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ”
Το δίκιο γέρνει προς το μέρος σου
Καθώς τ’ άνθη προς τον ήλιο. Αλλά!
Μια μαύρη συννεφιά πλακώνει την Ευρώπη
Συννεφιά αλλόκοτη, αδιανόητη:
Καπνιά από αξίες που καίγονται
Θολώνει τις άλλοτε πόλεις του πνεύματος:
Παρίσια, Λονδίνο, Βερολίνο, Ρώμη, Μαδρίτη.
Μόλις και μετά βίας ακούγεται η φωνή σου
Μες στην κλαγγή του χρήματος που βασιλεύει.
Χτυπούν την Ελλάδα, βροντοφωνάζεις,
Και ποιά είν’ η Ελλάδα, αν δεν είναι
Η μάνα σου Ευρώπη; Και ποιά είσαι
Εσύ Ευρώπη, ντροπή σου, χωρίς την Ελλάδα;
Και ποιός είσαι εσύ Γκύντερ Γκρας;
Η Ελλάδα είναι μόνο ένα χωράφι
που πουλήθηκε κι ανήκει σ’ εμάς.
Μια κρύα φωνή κορώνει, όλο χλεύη και μίσος
Από μιά σκότεινη γωνία
Αχ, είναι φανερό θαυμάσιε Γκύντερ, Γερμανέ,
Που Έλληνα τώρα θα σε καλέσω
Η πάλη για τι γίνεται. Χτυπούν
Τη ρίζα για να πέσει το δέντρο.
Κι η Ευρώπη, κοιμάται, κωφεύει, ή
Κιόλας υποδουλώθηκε; Γκρεμίστηκαν
Ήδη τα τείχη; Λες;
Οι βάρβαροι να κυβερνούν κι απλά
Να μη μας το λέγουν ευθέως;
Ίτε παίδες- πνευματικά τέκνα
Της αληθινής ιστορίας του πολιτισμού
Όπου κι αν βρίσκεστε στην οικουμένη
Ορθώστε τα στήθη στους βαρβάρους!
Σας ευχαριστώ πολύ, Διονύσης Μαραβέγιας.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ
ΠΟΙΗΜΑ
“ΕΥΡΩΠΗ ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ”
Το δίκιο γέρνει προς το μέρος σου
Καθώς τ’ άνθη προς τον ήλιο. Αλλά!
Μια μαύρη συννεφιά πλακώνει την Ευρώπη
Συννεφιά αλλόκοτη, αδιανόητη:
Καπνιά από αξίες που καίγονται
Θολώνει τις άλλοτε πόλεις του πνεύματος:
Παρίσια, Λονδίνο, Βερολίνο, Ρώμη, Μαδρίτη.
Μόλις και μετά βίας ακούγεται η φωνή σου
Μες στην κλαγγή του χρήματος που βασιλεύει.
Χτυπούν την Ελλάδα, βροντοφωνάζεις,
Και ποιά είν’ η Ελλάδα, αν δεν είναι
Η μάνα σου Ευρώπη; Και ποιά είσαι
Εσύ Ευρώπη, ντροπή σου, χωρίς την Ελλάδα;
Και ποιός είσαι εσύ Γκύντερ Γκρας;
Η Ελλάδα είναι μόνο ένα χωράφι
που πουλήθηκε κι ανήκει σ’ εμάς.
Μια κρύα φωνή κορώνει, όλο χλεύη και μίσος
Από μιά σκότεινη γωνία
Αχ, είναι φανερό θαυμάσιε Γκύντερ, Γερμανέ,
Που Έλληνα τώρα θα σε καλέσω
Η πάλη για τι γίνεται. Χτυπούν
Τη ρίζα για να πέσει το δέντρο.
Κι η Ευρώπη, κοιμάται, κωφεύει, ή
Κιόλας υποδουλώθηκε; Γκρεμίστηκαν
Ήδη τα τείχη; Λες;
Οι βάρβαροι να κυβερνούν κι απλά
Να μη μας το λέγουν ευθέως;
Ίτε παίδες- πνευματικά τέκνα
Της αληθινής ιστορίας του πολιτισμού
Όπου κι αν βρίσκεστε στην οικουμένη
Ορθώστε τα στήθη στους βαρβάρους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου