Ανίκητος (Invictus)Μέσα στη νύχτα που με σκεπάζει,
μαύρη σαν πίσσα όπως είναι,
ευχαριστώ όποιον Θεό υπάρχει
για την ελεύθερη ψυχή μου.
Υπό το βάρος των περιστάσεων
ποτέ δε λύγισα, ούτε ούρλιαξα δυνατά.
Όταν το βάρος της τύχης έπεσε πάνω μου,
το κεφάλι μου μάτωσε, αλλά δεν έσκυψε.
Πέρα απ' αυτόν τον τόπο της οργής και των δακρύων
βρίσκεται ο τρόμος της σκιάς,
Κι όμως, παρά τις απειλές όλων των χρόνων
θα με βρει, μα θα με βρει χωρίς να φοβάμαι.
Σημασία δεν έχει πόσο στενή είναι μια πύλη,
πόσο γεμάτη με τιμωρίες η περγαμηνή,
εγώ διαφεντεύω τη μοίρα μου:
αφέντης της ψυχής μου είμαι εγώ.
Γουίλιαμ Ε. Χένλεϊ, The in hospital series, 1870
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου