Θυμός κι ελπίδα μιας Ελληνίδας ποιήτριας.

Θυμός κι ελπίδα μιας Ελληνίδας ποιήτριας.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουνίου 22, 2012

Ολυμπίας Καράγιωργα. “Προς τα Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης “

“Προς τα Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης “Θυμός κι ελπίδα μιας Ελληνίδας ποιήτριας.

Συγκινήθηκα κι ένοιωσα ευγνωμοσύνη, όχι πολύ καιρό πριν, όταν άκουσα τον πρωθυπουργό μας Παναγιώτη Πικραμμένο ν’ απαντάει στην ερώτηση που του έκανε ένα υψηλά ιστάμενο μέλος του “Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης”,

“Και πώς είναι τα πράγματα στην Ελλάδα;”“Υπάρχει πολύς πόνος.
Ο Ελληνικός λαός υποφέρει.”
Δεν μίλησε καμμία “πολιτική” γλώσσα.
Μίλησε μια γλώσσα ανθρωπιάς.
Εμείς, ο Ελληνικός λαός, ζώντας καθημερινά τι ακριβώς σημαίνει “οικονομική κρίση” πέρα από Τράπεζες και Συμφωνίες Οικονομικές, κουβαλάμε στην ψυχή μας μία ερώτηση που όλο μεγαλώνει, όλο βαραίνει:
“Μα δεν νοιάζονται;”

Αυτοί οι άνθρωποι στην Ευρώπη, που πήραν τις ζωές μας, τη μοίρα μας στα χέρια τους, χωρίς να μπούν στον κόπο να μας πουν, να μας εξηγήσουν, σ’ εμάς τον λαό περι τίνος πρόκειται προδίδοντας έτσι την Δημοκρατία, την πολύ Ελληνική αυτή λέξη που σημαίνει “κυριαρχία του Λαού (5ος αιώνας π.Χ., Περικλής)”. Αυτοί οι άνθρωποι στην Ευρώπη που συνεργάστηκαν με ανάξιους, σάπιους πολιτικούς και σάπια πολιτικά κόμματα. Αυτοί οι άνθρωποι, δεν νοιάζονται, δεν ανησυχούν;
Για τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις από τα πολύ αυστηρά ακόμα και σκληρά, θα μπορούσε να πει κανείς, αν και αντικειμενικά σωστά ίσως μέτρα, για να πάρουν τα
ΧΡΗΜΑΤΑ
Από μία συμφωνία που ο ελληνικός λαός, δεν έμαθε ποτέ τι την αποτελούσε και γιατί, δεν νοιάζονται;.
Ακόμα, για το τρομερό γεγονός πως εκείνοι που “πλήρωσαν” για την απλήρωτη συμφωνία ήταν οι φτωχοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, η εργατική τάξη; Η πλούσιοι μείναν άθικτοι. Προστατευμένοι πάντα από την άγραφη αν και απόλυτα πραγματική 

“Διεθνή Ασφαλή Κοινωνία του Πλούτου”;

Δεν νοιάζονται;

Αυτοκτονίες, (σε όλες τις ηλικίες, με τραγικά περιστατικά όπως η νέα μητέρα που την έχουν διώξει μαζί με άλλους από την δουλειά της και αυτοκτονεί αφού πυροβολεί το κοριτσάκι της για να μη μείνει μόνο).
Νέοι άνθρωποι, πολλοί με ιδιαίτερη αξία, μεταναστεύουν γιατι δεν βρίσκουν δουλειά.
Μικρά και μεγάλα μαγαζιά που βάζουν λουκκέτο και το φοβερό ερωτηματικό που ακολουθεί,
“Και μετά τι κάνουν; Πώς ζούν;”
Μία ακόμη, πολύ πιθανόν , σιωπηλή, μοναχική αυτοκτονία.
Ξαφνικά συσσίτια, σε διαφορετικά σημεία της Αθήνας, με ανθρώπους στη σειρά να κρύβουν το πρόσωπο από τον φακό και το βλέμμα του περαστικού, παγκάκια και γωνιές στους Δημόσιους Δρόμους καταφύγιο για τον άστεγο και τον άδικα φτωχό.
Ανησυχητική αύξηση της τρέλλας,

έχουν γίνει καθημερινά νέα.
Και η Ευρώπη;
Η… “Ενωμένη Ευρώπη”;
Καμμία αναφορά, σιωπή. ‘Η ελάχιστη χωρίς συναίσθημα, σαν ένα ακόμα “Νέο της Ημέρας”.
Δεν υπάρχει, ΠΟΝΟΣ!
Εκεί, στην Ευρώπη, όπου ΗΘΙΚΗ σημαίνει όλο και περισσότερο,
ΧΡΗΜΑ
Εκεί όπου η ανθρώπινη ζωή πνίγεται στα μηδενικά των εκατομμυρίων
Εντάξει λοιπόν! Πληρώστε το δικό σας,
ΧΡΕΟΣ !
Η Γερμανία, που εσείς επιλέξατε να είναι η κατεξοχήν αντιπρόσωπος της “Ευρωπαϊκής Ένωσης” – ξεχνώντας και συγχωρώντας τη σφαγή, των φρικτό θάνατο 6.000.000 αθώων ανυπεράσπιστων Εβραίων (από τα πιο ουσιαστικά πλάσματα της σημερινής ανθρώπινης κοινωνίας με την βαθιά, αρχαία παράδοση τους) γυναίκες, γέροι, παιδιά, τα 2.000.000 αθώους τσιγκάνους εμπόδιο στην επικράτηση της ανωτερότητας της “Αρείας Φυλής”. Ξεχνώντας και συγχωρώντας δύο Παγκόσμιους Πολέμους που η… ανώτερη αυτή φυλή ξεκίνησε – Η Γερμανία, αυτή, ας πληρώσει το “Ελληνικό της Χρέος” ή ας το αφαιρέσει από το δικό μας: 280 δισ. ευρώ περίπου. 
Το χρέος το δικό μας είναι από μέταλλο και χαρτί.
Το χρέος της Γερμανίας, είναι από αίμα, θάνατο από πείνα και καταστροφή.

Σε αριθμούς: 162 δισ. Βασικό Χρέος Πολέμου.
- Χωρίς Τόκους
- Χωρίς τον Χρυσό που έκλεψαν οι Γερμανοί από τις Ελληνικές Τράπεζες μόλις κατέλαβαν την Ελλάδα.
- Χωρίς τις αποζημιώσεις θυμάτων.
- Χωρίς το τίμημα (ανυπολόγιστο!) για κλοπές αρχαιολογικών θησαυρών που “κοσμούν” τώρα τα μουσεία τους.
- Χωρίς το τίμημα για καταστροφές περιουσιών Ελλήνων.
- Χωρίς το τίμημα από καταστροφές βασικών υποδομών της χώρας -
π.χ. ο βομβαρδισμός του Ισθμού της Κορίνθου, καθώς υποχωρούν οι Γερμανοί σπέρνοντας τον όλεθρο· Ο Ισθμός ξαναλειτούργησε ύστερα από τρία ολόκληρα χρόνια!
Συν Τόκοι:
Όφελος Γερμανίας προς Ελλάδα 600.000.000.000 ευρώ !

Κι ακόμη, δεν περιλαμβάνει την απόλυτη καταστροφή της “Ελληνικής Αναγέννησης” που είχε ξεκινήσει κι όλο απλωνόταν, από το 1930. (Υπήρχε κι ένα σοβαρό κίνημα για την δημιουργία μιας “Βαλκανικής Ένωσης” ). Ούτε τον “Εμφύλιο Πόλεμο” που αναπόφευκτα ξέσπασε με το τέλος της Γερμανικής Κατοχής όταν οι δύο στρατοί, ο “Στρατός της Ελληνικής Αντίστασης”, κι ο “Εθνικός Στρατός” που είχε ανασυγκροτηθεί με το τέλος του πολέμου, βρέθηκαν αντιμέτωποι για να ακολουθήσει αναπόφευκτα ένας φρικτός Εμφύλιος Πόλεμος που θα ταράζει πάντα τις μέρες και τις νύχτες μας – Όχι, κανένα χρέος δεν μπορεί να πληρώσει γι’ αυτό.

“Πρώτο Βαλκανικό Συνέδριο Φοιτητών”
Σόφια, 1932 
Και πρέπει εδώ να αναφερθεί, πως δεν είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα συμφώνησε να μη δεχτεί το χρέος πολέμου της Γερμανίας απέναντι της. Αυτό που δέχτηκε, ήταν την μείωση τού χρέους σε μία Σύσκεψη των Νικητών Κρατών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
“ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ”
Ένας υπέροχος τίτλος!
Ένα όνειρο που μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Όπως ακριβώς οι
“ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ”
Πιστεύω, στους Έλληνες, εμάς, αρέσει αυτή η ιδέα! Μία ένωση, μία αληθινή ένωση ανάμεσα σε διαφορετικές χώρες που καταφέρνουν και αποτελούν ένα σύνολο, μέσα από την ανταλλαγή Βοήθειας Οικονομικής και ανταλλαγή Πολιτισμού – παλιού και καινούργιου.
Και θα ήταν πολύ πιο εύκολο από ότι ήτανε με τις “Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής” γιατί εδώ υπάρχει ένας κοινός δεσμός, μια κοινή αναφορά:
Το κοινό “Ελληνικό Υπόβαθρο”
σε πνευματικούς θησαυρούς
και στην Γλώσσα.
Χιλιάδες λέξεις έχουν ρίζες Ελληνικές
Γρήγορό παράδειγμα:
PhilharmonicOrchestra!
Φιλαρμονική Ορχήστρα!

και πολλές, πολλές περισσότερες ακόμη στα Αγγλικά, Ιταλικά, Γερμανικά, Γαλλικά … Όπως !
“EuropeanUnion!”
Κι οι δύο λέξεις Ελληνικές:

European: Ευρωπαϊκή
Union: Ένωση, ένα, γίνονται “ένα!”
Αυτό που κυρίως επιθυμώ να πω με αυτό το άρθρο είναι πως όταν, εάν, εμείς οι Έλληνες γίνομε μέλη αυτής της καινούργιας πιθανής μορφής της “Ευρωπαϊκής Ένωσης” θα ζητήσομε να αντιμετωπιστούμε όχι σαν ζητιάνοι – “ThoseterribleGreekdebtors” όπως διάβασα να μας αποκαλούν σε μία εφημερίδα της Αμερικής – αλλά σαν ίσοι. Ίσως και σαν … “Ιδιαίτεροι Δωρητές !” “ExclusiveDonators!”

Η γλώσσα η Ελληνική!
Ένα χρέος 5.000 χρόνων!
Ένα χρέος χάρισμα!
Εκτός από ένα πράγμα τον

ΣΕΒΑΣΜΟ!
Αυτός, ο Σεβασμός, έχοντας υπ’ όψιν τις σημερινές αξίες (Χρήμα, Τράπεζες, Οικονομικά) στις Χώρες της Δύσης ειδικά, είμαι σίγουρη πως θα … μεγαλώσει εάν εσείς “Χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης” λάβετε υπ’ όψιν ένα πολύ σημαντικό γεγονός, ότι

“Η Ελλάδα Θεωρείται η Πλουσιότερη σε Ορυκτά χώρα στον Πλανήτη Γή” 1

που σημαίνει πως αν ο Ελληνικός Λαός είχε “Πατριώτες Πολιτικούς” (σπάνιο είδος γενικώς), η Ελλάδα δεν θα είχε κανένα οικονομικό πρόβλημα!
Τουναντίον! Θα ήταν η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο και πρόθυμη να συνεργαστεί τίμια και γενναιόδωρα (γιατί όχι; είναι δυνατόν) με τους άλλους λαούς του πλανήτη Γή αρχίζοντας φυσικά με τις χώρες των
“ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ”!
Αστείο; Ακούγεται σαν αστείο; Δεν νομίζω. Οι Γερμανοί επιστήμονες –στρατιώτες στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής της Ελλάδας έκαναν σοβαρές έρευνες στο υπέδαφος της χώρας. Το “μυστικό” δόθηκε στον Αμερικάνικο Στρατό με τη λήξη του πολέμου. Αλλά είναι πια ντροπή να μείνει μυστικό.
“ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ ΑΞΙΕΣ”
Έτσι λοιπόν, “Πλούσιο Υπέδαφος “
“Πλούσια Ορυκτά”,
Μία ακόμη αιτία για να γίνουμε ΣΕΒΑΣΤΟΙ
Μία πολύ σοβαρή αιτία αν σκεφτούμε τις αξίες που κυριαρχούν σήμερα στις Κοινότητες της Δύσης! Και τις αξίες αυτές εμείς, Έλληνες, Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ιταλοί, Ιρλανδοί 2 με το κοινό μας “Ντουέντε3” – “Πάθος , Έρωτας της ζωής” ελπίζουμε να αλλάξουμε, να ομορφύνομε με άλλες κυρίαρχες αξίες.
 Ανθρώπινη Ευτυχία
Ανθρώπινη Γλυκύτητα4
Βοήθεια και Προστασία
της
Ψυχής μας
και
της Γής μας
ΑΜΗΝ 
 Ολυμπία Καράγιωργα

“Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Μανσούρας”
Αίγυπτος
Κοινωνιολογία, AmericanUniversityCairo
Αγγλική κι Αμερικάνικη Λογοτεχνία -
Δημιουργική Γραφή – StanfordUniversity

1 “Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα”, Δημήτρη Μπάτση, 1947, Κέδρος.
2 Πόσο συμπτωματικό είναι αλήθεια, πως αυτές οι χώρες έχουν το οικονομικό πρόβλημα;
3 “Ντουέντε” FedericoGarciaLorca – μετάφραση Ολυμπίας Καράγιωργα, 1970.
4 “VirginiaWoolf, μία Μεγάλη Άγνωστη”, Επικαιρότητα, 1980.

πηγή:antilogoi.

Share this: