Προσωπικο ημερολόγιο μαζί με διάφορες σκέψεις
Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014
Τρίτη 10 Ιουνίου 2014
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ
Πραγματικά ενδιαφέρον άρθρο αλλά ας μου επιτράπει να κάνω μέρικες παρατηρήσεις (και ζητώ συγνώμη αν φαίνομαι ενοχλητικός)
α) Η πρώτη από τις δύο αναφορές για την μαχητική ισχύη των "Δυτικών" Ιππέων ανήκει στην Άννα Κομνηνή (Αλεξιάδα) και πιο συγκεκριμένα σχολίαζε ότι η επίθεση ένος "Κέλτη" Ιππέα (στο Βυζάντιο οι όροι "Κελτής" και "Φράγκος" ήταν περίπου συνώμυμοι) είχε ΄τέτοια δυνάμη ωστέ "μπορουσε να διαπεράσει τα τείχη της Βαβυλώνας" και φυσικά ήταν περίπου συγχρόνη με τα γεγόνοτα που περιγράφει.Αντιστοίχα οι "Δυτικοί" χρονικογράφοι της περίοδου αποκαλούν υποτιμητικά το "Βυζαντίνο' Ιππικό ως "serjantes" (έφίπποι "ακόλουθοι -υπηρέτες" των καθαυτό Ιπποτών, πιο ελαφρά οπλισμένοι απο τους ίδιους). Η τραγική ειρώνεια είναι ότι ορισμένα απο τα χαρακτήριστικά των Ιππότων της περίοδου των "Σταυροφορίων" ( οπώς "λόγχη φερόμενη υπο μάλης" και "αμυγδαλόσχήμη" ασπίδα ανάμεσα στα άλλη είχαν πρωτοδοκιμάστει σε περιορισμένη κλίμακα τον Νικηφόρο Φωκά και πιθάνον να έφτασαν στην "Δύση" μέσωπρώην μισθοφόρων του "Βυζάντινού" Στρατού (βλ. Dr. David Nicolle "Armies of the Califates 862-1098" Osprey Publishing Λονδίνο 1998). π.χ. οι "Νορμανδοί" μισθοφόροι Ιππείς του "άτυχου" Στρατηγού Γεώργιου Μανιάκη.Με άλλα λόγια παραφράζωντας την λαική έκφραση μάθαμε στους "Δυτικούς" να κολύμπουν και αυτοί αποφάσισαν να μας πνίξουν....
β)Ομοιώς οι αναβολείς και οι πτερνιστήρες χρήσιμοποιούνταν στο "Βυζάντιο" 'έναν αιώνα ΠΡΙΝ αρχίσουν να χρησιμοποιούνται από τους "Δυτικούς" από την περίοδο του Καρόλου του Μεγάλου των Φράγκών (¨"Καρλομάγνου") και μέτα και πίθανον τόσο οι "Βυζάντινοι" όσοι και οι "Δυτικοί" να είχαν διδαχθεί την χρήση τους απο τους Αβάρους βλέπε Dr. David Nicolle"The Age of Charlemagne" Osprey Publishing Λονδίνο 1984).Εξάλου μέχρι περίπου μια γενιά πριν την Α! "Σταυροφορία"το βαρύ Ιππικό στην "Δύση" χρησιμοποούνταν περισσότερο ως εφίππο πεζικό δηλάδη οι Ιππότες αφίπευαν για να πολεμήσουν και σε τέτοια περιπτώση η χρήση πτέρνιστήρα δεν ήταν ιδιατέρα βολική και επιπλέον ακρίβως για να διευκολυνυθεί η χρήση τους ως βαρύ πεζικό οι Ιππότες είχαν "σχισμένες" τις πλεύρες των αλλύσιδωτών πανοπλιών τους στην περίοχη απο το γόνατο μέχρι την μέση.βλ,
γ) Η εικόνα που κοσμεί το άρθρο είναι του (δυστηχώς μακαρίτη πλέον) Angus Mc Bride, ενός πραγματικού "μάστορα" στον τομέα του και απεικονίζει ενα στιγμιοτύπο από την Μάχη του Μαντιζέρτ.Πάντως για να εξομολογήθω την άμαρτία μου μου μοιάζει λίγο περίεργο που ο Βάραγκος δίπλα στον έφιππο Ρωμάνο Δ! Διογένη έχει ασπίδα με κεφάλι ταύρου άντι για το "πανταχού παρών" στην Σκανδίναυική ειδωλολατρική παράδοση....κοράκι π.χ. ως αγαπημένο εμβλημα στα λαβάρα τους βλ. το λάβαρο "Ο Τρόμος της Γής" ("Landwaster"), ή αντικείμενο γρίφων σχετίκα με τον πόλεμο βλ. "διασκεδαστης των κορακίων"="πολεμιστής" χρήση ως συμβόλου απειλής σπο τον "Βικίγκ" απεσταλμένο πρίν την πρίν την μάχη του Maldon το 991 σύμφωνα με το ομωνύμο μεσαιιωνικό επικό ποιήμα , οπώς και τα αγαπημένα 'κατοικίδια' ζώα του θεού όντιν (το Σκανδίναυικό αντίστοιχο του Δία ας μου επιτράπει να ΜΗΝ αναφέρω τα ονόματα των εν λόγω κορακιών καθώς το όνομα του ενός θυμίζει την "λαική¨" ονομασία ενος χαρακτηριστικά γυναικείου μέλους) κτλ.
α) Η πρώτη από τις δύο αναφορές για την μαχητική ισχύη των "Δυτικών" Ιππέων ανήκει στην Άννα Κομνηνή (Αλεξιάδα) και πιο συγκεκριμένα σχολίαζε ότι η επίθεση ένος "Κέλτη" Ιππέα (στο Βυζάντιο οι όροι "Κελτής" και "Φράγκος" ήταν περίπου συνώμυμοι) είχε ΄τέτοια δυνάμη ωστέ "μπορουσε να διαπεράσει τα τείχη της Βαβυλώνας" και φυσικά ήταν περίπου συγχρόνη με τα γεγόνοτα που περιγράφει.Αντιστοίχα οι "Δυτικοί" χρονικογράφοι της περίοδου αποκαλούν υποτιμητικά το "Βυζαντίνο' Ιππικό ως "serjantes" (έφίπποι "ακόλουθοι -υπηρέτες" των καθαυτό Ιπποτών, πιο ελαφρά οπλισμένοι απο τους ίδιους). Η τραγική ειρώνεια είναι ότι ορισμένα απο τα χαρακτήριστικά των Ιππότων της περίοδου των "Σταυροφορίων" ( οπώς "λόγχη φερόμενη υπο μάλης" και "αμυγδαλόσχήμη" ασπίδα ανάμεσα στα άλλη είχαν πρωτοδοκιμάστει σε περιορισμένη κλίμακα τον Νικηφόρο Φωκά και πιθάνον να έφτασαν στην "Δύση" μέσωπρώην μισθοφόρων του "Βυζάντινού" Στρατού (βλ. Dr. David Nicolle "Armies of the Califates 862-1098" Osprey Publishing Λονδίνο 1998). π.χ. οι "Νορμανδοί" μισθοφόροι Ιππείς του "άτυχου" Στρατηγού Γεώργιου Μανιάκη.Με άλλα λόγια παραφράζωντας την λαική έκφραση μάθαμε στους "Δυτικούς" να κολύμπουν και αυτοί αποφάσισαν να μας πνίξουν....
β)Ομοιώς οι αναβολείς και οι πτερνιστήρες χρήσιμοποιούνταν στο "Βυζάντιο" 'έναν αιώνα ΠΡΙΝ αρχίσουν να χρησιμοποιούνται από τους "Δυτικούς" από την περίοδο του Καρόλου του Μεγάλου των Φράγκών (¨"Καρλομάγνου") και μέτα και πίθανον τόσο οι "Βυζάντινοι" όσοι και οι "Δυτικοί" να είχαν διδαχθεί την χρήση τους απο τους Αβάρους βλέπε Dr. David Nicolle"The Age of Charlemagne" Osprey Publishing Λονδίνο 1984).Εξάλου μέχρι περίπου μια γενιά πριν την Α! "Σταυροφορία"το βαρύ Ιππικό στην "Δύση" χρησιμοποούνταν περισσότερο ως εφίππο πεζικό δηλάδη οι Ιππότες αφίπευαν για να πολεμήσουν και σε τέτοια περιπτώση η χρήση πτέρνιστήρα δεν ήταν ιδιατέρα βολική και επιπλέον ακρίβως για να διευκολυνυθεί η χρήση τους ως βαρύ πεζικό οι Ιππότες είχαν "σχισμένες" τις πλεύρες των αλλύσιδωτών πανοπλιών τους στην περίοχη απο το γόνατο μέχρι την μέση.βλ,
γ) Η εικόνα που κοσμεί το άρθρο είναι του (δυστηχώς μακαρίτη πλέον) Angus Mc Bride, ενός πραγματικού "μάστορα" στον τομέα του και απεικονίζει ενα στιγμιοτύπο από την Μάχη του Μαντιζέρτ.Πάντως για να εξομολογήθω την άμαρτία μου μου μοιάζει λίγο περίεργο που ο Βάραγκος δίπλα στον έφιππο Ρωμάνο Δ! Διογένη έχει ασπίδα με κεφάλι ταύρου άντι για το "πανταχού παρών" στην Σκανδίναυική ειδωλολατρική παράδοση....κοράκι π.χ. ως αγαπημένο εμβλημα στα λαβάρα τους βλ. το λάβαρο "Ο Τρόμος της Γής" ("Landwaster"), ή αντικείμενο γρίφων σχετίκα με τον πόλεμο βλ. "διασκεδαστης των κορακίων"="πολεμιστής" χρήση ως συμβόλου απειλής σπο τον "Βικίγκ" απεσταλμένο πρίν την πρίν την μάχη του Maldon το 991 σύμφωνα με το ομωνύμο μεσαιιωνικό επικό ποιήμα , οπώς και τα αγαπημένα 'κατοικίδια' ζώα του θεού όντιν (το Σκανδίναυικό αντίστοιχο του Δία ας μου επιτράπει να ΜΗΝ αναφέρω τα ονόματα των εν λόγω κορακιών καθώς το όνομα του ενός θυμίζει την "λαική¨" ονομασία ενος χαρακτηριστικά γυναικείου μέλους) κτλ.
Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014
Τρίτη 3 Ιουνίου 2014
ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Το hungover του βγήκε σε καλό!
O Γιώργος ξυπνάει στο κρεβάτι του με ένα τρομερό hungover.
Το κεφάλι του πάει να σπάσει.Με το ζόρι ανοίγει τα μάτια του και το πρώτο που βλέπει είναι 2 ασπιρίνες και ένα ποτήρι νερό στο κομοδίνο του.
Ανακάθεται και βλέπει τα ρούχα του καθαρά και διπλωμένα στην καρέκλα μπροστά του.
Κοιτάζει το δωμάτιο και συνειδητοποιεί ότι όλα είναι πεντακάθαρα και τακτοποιημένα.
Βγαίνοντας από το δωμάτιο βλέπει ότι όλο το σπίτι είναι στην εντέλεια.
Στην κουζίνα βλέπει ένα σημείωμα.
«Μωρό μου, θα βρεις το πρωινό σου στον φούρνο. Πήγα να ψωνίσω για να σου μαγειρέψω λαγό το μεσημέρι που ξέρω ότι λατρεύεις. Σ' αγαπώ.»
Πράγματι το πρωινό ήταν στο φούρνο ζεστό και λαχταριστό.
Πάει να καθίσει και κάθεται πάνω σε έναν «Πρωταθλητή».
Τον κοιτάει και προς έκπληξη του είναι σημερινός..
Εκείνη την στιγμή μπαίνει και ο γιος του στην κουζίνα.
- Καλημέρα γιε μου, μπορείς να μου πεις τι έγινε χθες;
- Κοίταξε γύρισες σπίτι στις 5 το πρωί, μεθυσμένος και με λερωμένα ρούχα γιατί κάπου είχες πέσει στον δρόμο, έπεσες και από τις σκάλες καθώς ανέβαινες και από τα νεύρα σου έσπασες το καλό σερβίτσιο και κάτι έπιπλα.
- Και τότε γιατί η μητέρα σου μου έκανε πρωινό, μου αγόρασε Πρωταθλητή και έχει όλο το σπίτι στην εντέλεια;
- Α, αυτό λες; Η μαμά σε έσυρε στο κρεβάτι και όταν πήγε να σου βγάλει το παντελόνι άρχισες να φωνάζεις: «Άσε με ήσυχο κυρά μου, είμαι παντρεμένος!»...
Πηγή : 24wro.eu
Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014
Γ. Ρίτσος - Ετοιμότητα
ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ
ἀνάβω τοὺς πολυελαίους, ἀνάβω τὶς λάμπες πετρελαίου˙
σὲ κάθε κάμαρα ἔχω πρόχειρα σπίρτα, λυχνάρια,
παλιά καὶ καινούργια σπαρματσέτα. Δυὸ κηροπήγια
στὶς δυὸ πλευρὲς τῆς σκάλας. Χτυπάω τὸ ραβδί μου στὸν τοῖχο, —
αὐτό ᾽ναι τὸ ραβδί μου, λέω, αὐτὸς ὁ τοῖχος˙ προσδιορίζω,
ταξινομῶ, ὀνομάζω˙ προετοιμάζω ἀπαντήσεις˙ καρφώνω
τὶς ἀποδείξεις πληρωμῆς στὸ σύρμα˙ πάνω ἀπ᾽ὅλα,
στὶς τέσσερις γωνιὲς τοῦ κρεβατιοῦ, ἔχω ἕτοιμες —νά τες—
3.ΙΙ.69
Από την τριπλή συλλογή Πέτρες, Επαναλήψεις, Κιγκλίδωμα
 |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)