ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΣΚΟΡΠΙΟ

Εμένα πάλι αγαπητέ Γιώργο ας μου επιτρέψεις να πάρω το μέρος του βάτραχου ο οποίος είναι τόσο συμπαθητικό ζωάκι κάτι που το οποίο ΔΕΝ μπορώ να πώ για τον σκορπίο (και δεν έχω φάει ΠΟΤΕ βατραχάκι)Εξάλλου ας μου επιτρέψεις να σου υπενθύμισω ότι αν στην Πέρμια περίοδο τα τετράποδα (δηλάδη πρωίμα αμφίβια) οπώς η ιχθυόστεγα δεν είχαν καταφέρει να υπερασχίσουν απέναντι στους γιγάντιους σκορπίους του Παλεοζώικου Αιώνα εμείς δεν θα υπηρχάμε ….και οι σκορπίοι θα ήταν τα αφέντικα στην στέρια…Υποπτέουμαι ότι το «έγκλημα» του βατράχου ήταν ακρίβως ή «Νίκη» των προγόνων του …και δικών μας έναντίον των προγόνων του σκορπίου…Συμπέρασμα …ΖΗΤΩ Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ! κοάξ…βρεκεκέξ …κοάξ…
ΥΓ Last but not least ο βάτραχος έχει εμπνεύσει την τέχνη ,,,,,π.χ. τον Αριστοφάνη στο έργο του «Βάτραχοι» …μπορείς να φανταστείς κομωδία με τίτλο «Σκορπίοι»;ΔΕΝ νομίζω …το μόνο που έρχεται στο μύαλο με σκορπίους είναι …ένας στίχος ,,,,του Κορκόλη…»νεκρός ή ζωντάνος εσένα αναζητάω σαν να ΄΄μούνα σκορπίος» κτλ.Άρα έχουμε Αριστοφάνη έναντίον Κορκολή,,,,τα συμπεράσματα δικά σου και καλά να περνάς…

Ο σκορπιός και ο βάτραχος. Μήπως ο σκορπιός είχε δίκιο; Μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος:)

02/08/2014Γιώργος ΓεωπόνοςΣχολιάστεGo to comments

Γράφει ο Γιώργος Γεωπόνος για το ΜΕΤΩΠΟ ΟΧΙ

Με αφορμή μια φιλική συζήτηση που είχα χθες με φιλικό μου πρόσωπο που μου είπε την ιστορία του σκορπιού και του βατράχου (για να μου αποδείξει λέει τι «τέρατα» είναι οι σκορπιοί..) θέλω να επιχειρήσω μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος.  Σας θυμίζω παρακάτω την ιστορία του σκορπιού και του βατράχου και στη συνέχεια μια διαφορετική προσέγγιση αυτής. Τη διαφορετική αυτή προσέγγιση θα τη διαβάσει και το φιλικό μου πρόσωπο διότι όταν μου είπε την ιστορία και είπα ότι την απάντηση θα τη πάρει γραπτώς και λεπτομερώς από το παρόν ιστολόγιο είπε ότι θα τη δει. Έτσι για να μάθει :);)

Η επίσημη ιστορία:

Ένας σκορπιός που αναζητά τροφή στην απέναντι όχθη του ποταμού προτείνει στο βάτραχο να τον διαπεραιώσει μεταφέροντάς τον στην πλάτη του. Στις αντιρρήσεις του βατράχου ότι κινδυνεύει να τον θανατώσει με το κεντρί του επειδή είναι επιρρεπής σε τέτοιες περιπτώσεις ο σκορπιός αντεπιχειρηματαλογεί ότι σε τέτοια περίπτωση θα πνίγονταν και ίδιος μια και δεν γνωρίζει να κολυμπά. Πείθεται ο βάτραχος, αλλά περίπου στο μέσο της διαδρομής η τρυφερή σάρκα του βατράχου τον έβαλε σε πειρασμό και τον κέντρισε. Τότε ο βάτραχος πρόλαβε και αναφώνησε «γιατί το έκανες» αφού και οι δυο μας είμαστε πια χαμένοι. Το «ξέρω» απήντησε ο σκορπιός, αλλά είναι στη φύση μου να κεντρίζω.

Η ευχή του Αριστοτέλη στο νεογέννητο Αλέξανδρο

Ο μέγας φιλόσοφος Αριστοτέλης κλήθηκε να εκφωνήσει λόγο μπροστά στο λίκνο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν αυτός γεννήθηκε. Ο Αριστοτέλης, που υπήρξε κατόπιν, ως γνωστόν, διδάσκαλος του Αλέξανδρου, είπε μονάχα τα εξής:
- Εύχομαι, όταν μια μέρα γίνεις βασιλιάς να είσαι το ίδιο αδιάφορος και απαθής στη γλώσσα της κολακείας, όπως είσαι αδιάφορος κι απαθής στο λόγο, που ο πατέρας σου με υποχρέωσε να εκφωνήσω τώρα μπροστά σου.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/27#ixzz3SwKXKj9p

Ο Φίλιππος και οι αχάριστοι ευεργετηθέντες

Είπαν στον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο να εκδικηθεί μια ελληνική πόλη, που οι κάτοικοί της τον κατηγορούσαν, ενώ είχαν ευεργετηθεί απ’ αυτόν.

- Πολύ κακή συμβουλή μου δίνετε, αποκρίθηκε ο Φίλιππος. Αν τώρα που είμαι ευεργέτης τους λένε τόσα εναντίον μου, τι θα λένε αν τους βλάψω;

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/34#ixzz3Sl7Gg9ud

Η μητέρα των Γράκχων

Η Κορνηλία, μητέρα των περίφημων αδελφών Γράκχων, προέτρεπε τα παιδιά της να γίνουν σπουδαίοι άνθρωποι, με τα εξής λόγια: «Ως πότε, λοιπόν, θα με λένε θυγατέρα του ένδοξου στρατηγού Σκιπίωνα; Πότε θ’ ακούσω να με λένε μητέρα των Γράκχων;"

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/19#ixzz3Sl6HxZ4L

Ο Κολοκοτρώνης και ο οξύθυμος στρατιώτης

Ο Κολοκοτρώνης έκανε μια μέρα δριμύτατες παρατηρήσεις σ’ ένα από τους άνδρες της φρουράς. Εκείνος, οξύθυμος καθώς ήταν, κατέβασε από τον ώμο το καρυοφύλλι του, σκόπευσε τον Κολοκοτρώνη στο κεφάλι και τράβηξε τη σκανδάλη. Αλλά το όπλο έπαθε εμπλοκή.
Ατάραχος, τότε, ο Γέρος του Μοριά του είπε:
- Σε τιμωρώ με δέκα ημέρες περιορισμό στη σκηνή σου, γιατί δεν συντηρούσες καλά το όπλο σου.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/15#ixzz3Sl53ep1M

Ο Καλόγερος

Το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Ο Καλόγερος» πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα «Εφημερίδα» από τους 24 έως τις 29 Φεβρουαρίου του 1892, με τον υπότιτλο «Μικρά Μελέτη». Ο ήρωας του έργου, ο καλόγερος Σαμουήλ, είναι υπαρκτό πρόσωπο. Πρόκειται για τον Νήφωνα, παιδικό φίλο του Παπαδιαμάντη, που είχε κατέβει στην Αθήνα για να γιατρέψει τα μάτια του κι έμεινε ως νεωκόρος στου Ψυρρή και συγκατοικούσε με τον συγγραφέα.

Το δείπνο στις Πλαταιές

H μάχη των Πλαταιών

Μετά τη μάχη των Πλαταιών, όπου οι Σπαρτιάτες νίκησαν τους Πέρσες, ο στρατηγός Παυσανίας κάλεσε νικητές και νικημένους να δειπνήσουν μαζί, φέρνοντας ο καθένας τα φαγητά του.

Οι Σπαρτιάτες σε δέκα λεπτά τα είχαν ετοιμάσει όλα και τα είχαν βάλει στο τραπέζι. Ήταν ο μέλας ζωμός. Οι άλλοι αργούσαν κι έφτασαν φορτωμένοι με πλήθος φαγητά, που τ' άπλωσαν, επιδεικτικά στο τραπέζι.
Τα κοίταξε ο Παυσανίας και κουνώντας το κεφάλι του είπε: «...Και είχατε την αξίωση εσείς κατάφορτα στομάχια να νικήσετε άνδρες, που δεν τους βάραινε παρά μόνο λίγο ζωμός;»

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/35#ixzz3SM87tCyV

ΝΕΟ ΡΕΖΙΛΕΜΑ ΤΟΥ ΟΥΓΚ ΑΓΑΠΟΥΛΑΣ

• Jason Barnum. said

  Φεβρουαρίου 21, 2015 at 1:40 πμ
  Συντροφισσα….
  Θα σου πω ενα μυστικο…
  Αν…λεμε αν….βρισκομουν με τον ΖαrdoZ και κανονιζαμε να πιουμε ενα 12αρι ουισκι (το τονιζω αυτο) σε καποιο στριπτιζαδικο….
  Προσεξε με τωρα εν ΜαρξιστοΧριστο γονυπετουσα….
  Οταν θα χορευαν οι στριπτιζουδες θα ειμασταν σε θεσιν να διακρινουμε την εστω και αμυδρη κυτταριτιδα στα κωλομερια τους…παρολες τις αντιξοοτητες που προκαλει το dark light!
  Aυτο μπορεις να το θεωρησεις ικανοτητα επιβιωσης!
  Το πως θα βρεθουν παραδες δια το ουισκι…ειναι αμεσος συνεπεια αυτου!!!!
  χεχεχεχε!
• 
  

  Η Επιστήμη Σηκώνει Τα Χέρια Ψηλά ! said

  Φεβρουαρίου 21, 2015 at 2:00 πμ
  καλά εσύ τρελλό αγόρι πρέπει να έχεις κάψει φλάτζα προ πολλού,
  τόση μπαρούφα μαζεμένη ουτε οι έγκλειστοι του δαφνιού
• =================================================================

• Jason Barnum. said

  Φεβρουαρίου 22, 2015 at 2:01 πμ
  
  «Ο ευφυής ηγέτης έχει την ικανότητα να παρουσιάζει διαφορετικούς αντιπάλους να ανήκουν στην ίδια κατηγορία.’
  Aυτο ειναι διασκευασμενο απο Τα Πρωτοκολλα….των οβριων!
  Θραψαλα!!!!!!
  Οτι μαλακια φορτωσει ο οβριος σε επιφανεις ανδρες τις ενστερνιζεστε….
  Μουσκαρια!!!!!!
  Απάντηση
  • 

    Βούλγαρης Χρήστος said

    Το σχόλιό σας θα ελεγχθεί πρώτα από συντονιστή.
    Φεβρουαρίου 22, 2015 at 11:01 πμ
    Τάδε έφη το ΠΑΝΑΣΧΕΤΟ ΑΓΓΡΑΜΑΤΟ ουγκ αγαπούλας που έχει βγάλει τον Ραιμόν Καρτίε και τους Σκύθες «Εβραίους» ΧΩΡΙΣ ΠΗΓΕΣ ΦΥΣΙΚΑ γιατί έχει «λάλησει» από τα ΛΗΓΜΕΝΑ γερμανικά ψυχοφάρμακα με τα οποία το «μπουκώνουν» και ότι του έχουν «σφυρίξει» οι «πελάτες» του (οπαδός του ραίμ γαρ) .Βέβαία εδώ ΔΕΝ έχει μάθει ότι στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ….άντε και στο Δρομοκαίτιο γιατί του ταιριάζει ο ΨΥΧΑΣΘΕΝΗΣ που έχει βάλει για ψευδώνυμο…

Το δώρο του Λασκαράτου

Ανδρέας Λασκαράτος

Είχε την ονομαστική του εορτή ο Ανδρέας Λασκαράτος, όταν έλαβε από έναν βαμμένο εχθρό του ένα δώρο. Άνοιξε περίεργος το δέμα κι έμεινε έκπληκτος από το περιεχόμενό του. Ήσαν... κέρατα. Το ξανάκλεισε και περίμενε. Σε λίγες ημέρες ερχόταν η ονομαστική εορτή του χυδαίου αυτού ανθρώπου. Νικόλα τον έλεγαν. Κατέβηκε, λοιπόν, στον κήπο του ο Λασκαράτος, έφτιαξε μία ωραία ανθοδέσμη και του την έστειλε μαζί με ένα σημείωμα, στο οποίο ο κεφαλλονίτης ποιητής έγραφε: «Έκαστος προσφέρει από αυτά που έχει. Χρόνια Πολλά».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/13#ixzz3SFfSziZs

Το άγαλμα του Κάτωνος

Ο ονομαστός για τον αδιάφθορο χαρακτήρα του Ρωμαίος πολιτικός Κάτων απέφευγε όσο μπορούσε τις τιμές. Μια μέρα ορισμένοι φίλοι και θαυμαστές του τού είπαν:
- Όλοι οι Ρωμαίοι πολιτικοί έχουν το άγαλμά τους στην αγορά της Ρώμης. Γιατί εσύ δεν θέλεις να φτιάξουν και το δικό σου;
Και ο Κάτων αποκρίθηκε:
- Προτιμώ να ρωτούν οι επόμενες γενεές, γιατί δεν υπάρχει άγαλμά μου, παρά να ρωτούν γιατί υπάρχει.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/10#ixzz3SFegJXVw

Το κακοαναθρεμμένο παιδί

Ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης συνάντησε μια μέρα στο δρόμο ένα μικρούλη με τον παιδαγωγό του. Το παιδί πήρε τότε μια πέτρα και την πέταξε στον Διογένη, αποδείχνοντας έτσι ότι ήταν κακοαναθρεμμένο. Και ο φιλόσοφος, αντί να μαλώσει τον μικρό, έδωσε ένα ράπισμα στον παιδαγωγό του, θέλοντας να δείξει μ' αυτό ότι εκείνος έφταιγε.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/41#ixzz3SA42TtEn

Το μυαλό δεν είναι αυγό!

Θεόδωρος Λυμπρίτης

Ο γέρο Θεόδωρος Λυμπρίτης (1846-1928) σ’ έναν αντίπαλό του στη Βουλή, που υπαινίχθηκε την ηλικία του:

«Το μυαλό, κύριε, όταν υπάρχει, δε μοιάζει με τ’ αυγό, που όσο πάει και κλουβιαίνει, είναι σαν το κρασί, που όσο παλιώνει, δυναμώνει».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/23#ixzz3S4zxT9i3

Μία μάχη που δεν δόθηκε ποτέ...

Κλεομένης Α’

Όταν ο βασιλιάς της Σπάρτης Κλεομένης Α’ εξεστράτευσε κατά του Άργους βρήκε στα τείχη της πόλης να τον περιμένουν ένοπλες γυναίκες με επικεφαλής την ποιήτρια Τελλέσιλα. Οι άνδρες τους είχαν χάσει στο πεδίο της μάχης.
Ο Κλεομένης μόλις είδε το θέαμα αυτό διέταξε τους άνδρες του να αποχωρήσουν, γιατί σε μια τέτοια πολεμική σύγκρουση η νίκη, είπε, δεν παρέχει δόξα, η δε ήττα φέρει εξευτελισμό.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/54#ixzz3S4zMlJ00

Περί κυνικότητας...

Ρώτησαν κάποτε τον κυνικό φιλόσοφο Διογένη, εάν ενοχλείται, που τον αποκαλούν σκύλο.
Καθόλου, απάντησε εκείνος. Τουναντίον, προσπαθώ να τον μιμηθώ.
Σε όσους με χαϊδεύουν κουνώ φιλικά την ουρά μου.
Σ' αυτούς που με ενοχλούν γαυγίζω.
Και σε όσους με κλωτσούν τους δαγκώνω.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/2#ixzz3RnjFEyfB

Η υπερηφάνεια του βασιλιά Φιλίππου

Ο βασιλιάς Φίλιππος, πατέρας του Μ. Αλέξανδρου, ήταν πολύ περήφανος για τις νίκες που είχε καταγάγει στους πολέμους. Έλαβε, λοιπόν, ένα γράμμα από τον βασιλιά της Σπάρτης που του έγραφε:

«Φίλιππε, κοίτα τη σκιά σου στον ήλιο και θα διαπιστώσεις πως δεν έγινε καθόλου μεγαλύτερη απ’ ό,τι ήταν πριν από τις νίκες σου.»

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/21#ixzz3RhtsnLry

Ο Κλεάνθης και η άσημη καταγωγή του

Ένας νεαρός Αθηναίος από αριστοκρατική οικογένεια, αλλά άσωτος και μωρός, περιφρονούσε τον συνομιλητή του Κλεάνθη για την άσημη καταγωγή του. Ο Κλεάνθης, όμως, που έγινε κατόπιν όνομαστός φιλόσοφος, είπε τότε στον ανάξιο εκείνο νεαρό:

- Με μένα θ' αρχίσει η δόξα της γενιάς μου. Με σένα θα τελειώσει.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/33#ixzz3RhsOdUNt

Οι μάρτυρες και ο Μάρτυρας

Κατέθεταν στη δίκη του Κολοκοτρώνη σειρά από μάρτυρες κατηγορίας ο ένας πίσω από τον άλλο. Σαν τελείωσε ή σειρά τους κι ήρθε η ώρα των μαρτύρων υπεράσπισης, μπήκε στην αίθουσα υποβασταζόμενος ένας ανάπηρος οπλαρχηγός, με το σώμα γεμάτο τούρκικα βόλια. Τότε, ο συνήγορος είπε προς το Δικαστήριο:

- Αυτή τη στιγμή δεν έρχεται ένας μάρτυς, αλλά ένας Μάρτυρας. Οι άλλοι μίλησαν με το στόμα τους. Ο καπετάνιος θα μιλήσει με τις πληγές του.΄Έχετε μπροστά σας μάρτυρες και Μάρτυρα. Επιλέξατε!

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/28#ixzz3RhoSaDZe

O αθεράπευτα μνησίκακος

Ο Μακεδόνας στρατηγός Αντίπατρος

Ο στρατηγός Αντίπατρος στις τελευταίες του στιγμές ζήτησε να συμφιλιωθεί μ’ ένα συνάδελφό του, με τον οποίο τον χώριζε βαθύ μίσος. Εκείνος, όμως, αρνήθηκε, γιατί ήταν αθεράπευτα μνησίκακος άνθρωπος. Τότε, ο Αντίπατρος είπε στους δικούς του.
– Αν τυχόν θελήσει τελικά να έλθει κατά δω ο άνθρωπος αυτός, να τον μπάσετε αμέσως στον κοιτώνα μου. Αν είμαι ακόμη ζωντανός, θα ευχαριστηθώ πολύ να τον δω. Αν είμαι νεκρός, θα ευχαριστηθεί εκείνος να με δει.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/44#ixzz3RecRGEbj

Ο κομπασμός της Αθήνας

Ένας δημαγωγός ρήτορας της αρχαίας Αθήνας καυχιόταν ότι τρεις φορές οι Αθηναίοι αναχαίτισαν τους Σπαρτιάτες στις όχθες του Κηφισού και τους εξανάγκασαν σε υποχώρηση.
Όταν άκουσε τον κομπασμό αυτό ο σπαρτιάτης Ανταλκίδας παρατήρησε: «Είναι πράγματι μοναδικό το κατόρθωμά τους να μας αναχαιτίσουν τρεις φορές στις όχθες του Κηφισού στην αυλή τους. Ενώ εμείς ούτε μία φορά δεν επιτύχαμε κάτι τέτοιο, αφού οι Αθηναίοι δεν κατόρθωσαν να φθάσουν μέχρι τις όχθες του Εύρωτα, στη Σπάρτη, ούτε μία φορά.»

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/57#ixzz3Rebe1e00

Η προέλευση του όρου «Μαλλιαρός»

Ιωάννης Κονδυλάκης

?

σχόλια

Η λέξη «μαλλιαρός» σημαίνει εκείνον που έχει μαλλιά, που είναι τριχωτός σ’ όλο του το σώμα, το δασόμαλλο. Μα αυτό το επίθετο, από ένα τυχαίο περιστατικό πήρε και μια δεύτερη σημασία.

Το 1898 ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης Ιωάννης Κονδυλάκης είδε να περνούν δύο αδελφοί ποιητές που συνεργάζονταν στο περιοδικό «Τέχνη» και που κατά το συνήθειο τότε των ποιητών είχαν μακριά μαλλιά που σκέπαζαν τον τράχηλό τους. «Δέστε», είπε στους φίλους που κάθονταν δίπλα του, «περνά η μαλλιαρή φιλολογία!».

Ο αστείος αυτός χαρακτηρισμός άρεσε πολύ στους δημοτικιστές συνεργάτες του περιοδικού, που οι ίδιοι καλούσαν πια έτσι τους εαυτούς τους και το είχαν και καύχημα: «Μάλιστα, κύριε, είμαι μαλλιαρός και όχι καθαρευουσιάνος». Γιατί μαλλιαρός σήμαινε τότε, κατά τη γνώμη τους, προοδευτικός και νεωτεριστής. Ιδιαίτερα, όμως, μαλλιαρούς ονόμαζαν αυτούς που χρησιμοποιούσαν τη δημοτική γλώσσα στα λογοτεχνικά τους έργα.

Που να ‘ξερε, λοιπόν, ο καημένος ο Κονδυλάκης τι σημασία θα ‘παιρνε το καλόκαρδο και έξυπνο αστείο του. Κι ακόμα ούτε το φανταζόταν τότε πως και ο ίδιος θα γινόταν στα τελευταία χρόνια του «μαλλιαρός» και θα ‘γραφε στη δημοτική γλώσσα την «Πρώτη Αγάπη».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/8#ixzz3RVJ78JhC

Ο σταυρός των αντιπάλων του Κομνηνού

Αλέξιος Α’ Κομνηνός

Όταν ενθρονίστηκε αυτοκράτορας ο Αλέξιος Κομνηνός, ζήτησε να του φέρουν τον κατάλογο των αυλικών, που είχαν υπηρετήσει επί του προκατόχου του. Πλάι  στα ονόματα εκείνων που είχαν σταθεί φανατικοί εχθροί του σημείωσε κι από ένα σταυρό. Αυτοί το έμαθαν και φανταζόμενοι ότι εκείνος ο σταυρός σήμαινε τη θανάτωσή τους, άρχισαν να ετοιμάζονται για να φύγουν σε άλλες χώρες. Αλλά ο αυτοκράτορας τους κάλεσε και τους είπε:
- Κάνετε λάθος. Ο σταυρός, που έβαλα δίπλα στο όνομα του καθενός σας, έχει το ίδιο νόημα που έχει κι ο σταυρός του Χριστού. Χάρις.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/14#ixzz3RVIXWG8F

Το όραμα ενός σιδηρουργού για τον γιο του

Ο Αριστείδης συνάντησε κάποτε στο δρόμο του ένα σιδηρουργό, που συμβούλευε το παιδάκι του.
– Για πες μου, τι σκοπεύεις να κάνεις το γιο σου, όταν μεγαλώσει;
– Θέλω να τον κάνω, αποκρίθηκε ο σιδηρουργός, αυτό που εσύ δεν θα μπορέσεις ποτέ να κάνεις το δικό σου παιδί.
– Δηλαδή; απόρησε ο Αριστείδης. Τι θα τον κάνεις λοιπόν;
– Καλύτερο στη δουλειά μου αυτή. Ανώτερο και σπουδαιότερο σιδηρουργό από μένα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/49#ixzz3RPMigNM1

Το αβάσταχτο βάρος ενός πολύτιμου δώρου

Ανακρέων

Ο ποιητής Ανακρέων έλαβε από τον τύραννο της Σάμου Πολυκράτη ως δώρο πέντε χρυσά τάλαντα.
Το τεράστιο για την εποχή αυτό ποσό το φύλαγε άυπνος νύχτα μέρα ο ποιητής.
Την τρίτη, όμως, ημέρα αποφάσισε να το επιστρέψει γιατί, όπως είπε, ο ύπνος τριών ήμερων δεν πληρώνεται με πέντε χρυσά τάλαντα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/58#ixzz3RPLIC4a3

Πότε θα νυμφευθείς Θαλή;

Θαλής ο Μιλήσιος

Ρωτούσε επίμονα η μητέρα του τον Θαλή τον Μιλήσιο πότε θα νυμφευθεί.
– «Ούπω καιρός». Τής έλεγε εκείνος. Δεν είναι ακόμη καιρός.
Έπειτα από πολύ καιρό η μητέρα του επανήλθε. Πότε επιτέλους θα παντρευτείς; ρώτησε με αγωνία.
– «Ουκέτι καιρός» απάντησε αυτή τη φορά. Πέρασε πια ο καιρός.

ΠΗΓΗ:http://www.sansimera.gr/anekdota/47#ixzz3RNkOHC1Q

Η πιο σκληρή τιμωρία

Κάποιος επιτέθηκε εναντίον του Σωκράτη κι άρχισε να τον δέρνει άγρια. Ο φιλόσοφος έμεινε απαθής. Κι όταν ο αγροίκος τελείωσε το έργο του και τον άφηκε με το πρόσωπο καταπληγωμένο, ο Σωκράτης ζήτησε να γράψουν στο μέτωπό του, όπως στους ανδριάντες «ο δείνα εποίει». Αυτό μου το έκαμε ο τάδε. Και γύριζε με το πρόσωπο παραμορφωμένο από τα γρονθοκοπήματα και με την επιγραφή: «Είναι έργο τού τάδε». Και ανέφερε το όνομά του. Αυτό το θεώρησε σαν την πιο σκληρή τιμωρία.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/39#ixzz3RNjShYdG

Το χρέος του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ένας στρατιώτης οδηγούσε ένα μουλάρι φορτωμένο χρυσάφι. Κάποια στιγμή το ζώο κατάκοπο παραπάτησε κι έπεσε κάτω. Τότε, ο στρατιώτης φορτώθηκε ο ίδιος τον χρυσό και τον κουβαλούσε στον ώμο του. Τυχαίως, τον είδε ο Αλέξανδρος, έμαθε κατάπληκτος το τι συνέβη, πλησίασε τον ευσυνείδητο στρατιώτη και τον διέταξε:
«Το φόρτωμα αυτό να το πας στο σπίτι σου. Σου ανήκει. Είναι εξόφληση χρέους προς την ευσυνειδησία και την εντιμότητά σου».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/29#ixzz3RNinwPGl

Η... χρησιμότητα των ηλεκτρικών μηχανών

Γουίλιαμ Γκλάντστον - Μάικλ Φάραντεϊ

Ο άγγλος εφευρέτης Μάικλ Φάραντεϊ κατασκεύασε την πρώτη ηλεκτρική μηχανή και ζήτησε την υποστήριξη του Βρετανού πρωθυπουργού Γκλάντστον (ο γνωστός μας Γλάδστων).
– Σε τι μπορεί να χρησιμεύσει; Ρώτησε ο Γκλάντστον.
– Κάποια μέρα θα μπορέσεις να τη φορολογήσεις, απάντησε ο Φάραντεϊ.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anekdota/1#ixzz3R3L6wQwP

Ο Δημοσθένης και ο κλέφτης

Ένας κλέφτης τα ‘χασε όταν τον έπιασε ο Δημοσθένης να κλέβει το σπίτι του. Θέλοντας δε να δικαιολογηθεί του είπε:
«Δεν ήξερα ότι είναι δικό σου».
Αλλά ο Δημοσθένης τον αποστόμωσε: «Ήξερες, όμως, ότι δεν είναι δικό σου».