Σκηνή σε ψυχιατρείο : Νεοεισερχόμενος ασθενής επιμένει ότι είναι, ποιος άλλος, ο Ναπολέων. Έχει φορέσει το καπελάκι του, έχει πάρει ύφος, και συστήνεται στους λοιπούς, δηλ. στον «Μέγα Αλέξανδρο», στην «Κλεοπάτρα» και στους λοιπούς μεγελειώδεις τροφίμους, ως «Ναπολέων» ! Μέχρι που εμφανίζεται ο άλλος Ναπολέων του ψυχιατρείου, ο παλαιότερος, και αρχίζει ο καβγάς. Εγώ είμαι ο Ναπολέων, όχι εγώ είμαι, όχι εγώ, και ενώ κοντεύουν να πιαστούν στα χέρια, ένας άλλος τρόφιμος τους ρωτά : και που το ξέρετε ότι είστε και οι δύο ο Ναπολέων; Που το μάθατε ; Απαντά ο παλιός Ναπολέων : εγώ το ξέρω και είμαι σίγουρος γι’ αυτό, γιατί μου το είπε ο ... Θεός ! Και τότε πετάγεται ένας γεράκος τρόφιμος που είχε κουλουριάσει στην γωνία και δεν μιλούσε μέχρι τότε και λέει : Πότε σου είπα εγώ τέτοιο πράγμα, δεν το θυμάμαι, σε παρακαλώ μην με ανακατεύεις και μην βάζεις λόγια που δεν είπα στο στόμα μου !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου