Δύο ψυχές ερωτευτήκαν
Και μετα κρυφτήκαν
Γιατί δεν τα βρήκαν
Μέσα στα δάση
βρήκαν νέα πάθη
κόντρα στα ήθη
αυτό το ξενύχτι
και μετά η λήθη.
«Σαν την Διδώ πεθαίνεις
Γιατί δεν ακριβαίνεις
Καθώς δεν ξεμακραίνεις
Μπήκε ο Αινείας στην Καρχηδόνα
Και φεύγει στην Ιταλία
Τι αλητεία
Να κτίσει αυτήν την Ρώμη
Κι εσύ δεν φτιάχνεις κώμη
Αντιθέτως
Θες ν’ αυτοκτονήσεις
Για να τον τιμωρήσεις.
Μα έπεσες από τον βράχο
Για έναν βλάχο
Χωρίς πόλη;
Δική σου θα’ταν όλη,
Αν δεν δινόσουν,
Αν δεν γδυνόσουν,
Αν δεν αφινόσουν
Στο παράνομο κρεβάτι
Αυτό το μαύρο άτι
Έγινε άχτι
Συντρίμια κι όλα στάχτη.»
Θέλω αυτά να γράψω
Για να συρράψω
Τα χιλιοειπομένα
Τα χιλιομπαλομένα
Απ’ την αρχή ένα ένα
Για να φτιάξω εμένα
Και να χαρώ εσένα.
ΑΙΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου